Ο Μάρτιος είναι ο πιο κρίσιμος μήνας της σεζόν, καθώς οι ομάδες παραδοσιακά φουλάρουν – μετά την εβδομαδιαία ανάπαυση του All Star Game – για να καταφέρουν να μπουν στα play-offs και/ή να πλασαριστούν σε καλύτερες θέσεις. Έτσι και φέτος, είδαμε μεγάλες ανατροπές και σερί που εντυπωσίασαν. Ξεχώρισαν θετικά το Γκόλντεν Στέιτ, το Πόρτλαντ, η Βοστώνη, το Τορόντο, το Μιλγουόκι και αρνητικά το Κλίβελαντ, η Ιντιάνα και το Ντιτρόιτ. Ατομικά, ο μανιασμένος Ουέστμπρουκ δεν σταματάει με τίποτα (έχει 40 triple-double και του μένουν 6 ματς για να φτάσει ή να ξεπεράσει τα 41 του Όσκαρ Ρόμπερτσον από το 1962), ενώ ο Ντέβιν Μπούκερ του Φοίνιξ έγραψε 70 (!) πόντους στην ήττα των Suns από τη Βοστώνη (οι περισσότεροι μετά τους 81 του Κόμπε το 2006, η δέκατη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών και η τρίτη καλύτερη από το 1990 και μετά). Ο χαμός για την 8η θέση της Ανατολής, το ερωτηματικό αν το Κλιβελαντ θα (καταφέρει να) χάσει την πρωτιά επίσης στην Ανατολή είναι τα δύο πιο ενδιαφέροντα καθημερινά θέματα μπαίνοντας στον Απρίλιο και τους τελευταίους 5 αγωνες της κανονικής σεζόν που θα καθορίσουν τα ζευγάρια στον α’ γύρο της post-season…
Για πάμε να δούμε που βρισκόμαστε λίγο πριν το τέλος..
1) Γκόλντεν Στέιτ (63-14) Μόνο λίγα ματς τους χρειάστηκαν για να βρουν ξανά το ρυθμό τους και με το 11-0 που τρέχουν, είναι πια καθαρά πρώτοι στη λίγκα. Το πιο θετικό για αυτούς είναι ότι ο Στεφ Κάρι θυμίζει ξανά τον σούπερ-παίκτη των δύο προηγούμενων σεζόν.
2) Σαν Αντόνιο (59-17) Πήγαν να εκμεταλλευτούν την αναμπουμπούλα του τραυματισμού του Ντουράντ, αλλά δεν κατάφεραν να κρατηθούν στην κορυφή κι έτσι σταθεροποιήθηκαν στην δεύτερη θέση, όπου και βρίσκονται όλη τη χρονιά. Ο Λέοναρντ κάνει MVP χρονιά χωρίς να ακούγεται.
3) Χιούστον (52-25) Η ομάδα έκπληξη της χρονιάς ανέβασε ακόμα πιο πολύ το σκοράρισμα (μετά το All Star Game γράψουν 118 πόντους ανά ματς!) αλλά έδειξε και τα ελαττώματά της απέναντι στους μεγάλους ανταγωνιστές της, χάνοντας από Γκόλντεν Στέιτ και Σαν Αντόνιο. 2οι σε σκοράρισμα, 25οι στην άμυνα, όλα κρίνονται στο τρίποντο.
4) Βοστώνη (50-27) Η Βοστώνη στο νο. 1 της Ανατολής! Κάτι που φάνταζε απίθανο το περασμένο καλοκαίρι, τώρα είναι γεγονός. Η σκληροτράχηλη ομάδα, με το μεγάλο ροτέισιον και τον κοντοπίθαρο Αιζάια Τόμας να σκοράρει κατά ριπάς, δείχνει ιδιαίτερα σταθερή και δικαιούται να ονειρεύεται ότι μπορεί να φτάσει πολύ μακριά στα play-offs.
5) Κλίβελαντ (49-27) Σε κακή κατάσταση το Κλίβελαντ, παρά τις επιστροφές των Λαβ και Τζ.Ρ.Σμιθ. Κανένας δεν φαίνεται να θέλει να παίξει άμυνα και οι πολλοί και καλοί βετεράνοι που ήρθαν για να σηκώσουν κι αυτοί μια κούπα, φαίνεται να τα περιμένουν όλα από τον Λεμπρόν (ο οποίος ξεπέρασε τον Σακίλ Ο ‘Νιλ και είναι πια ο 7ος σκορερ στην ιστορία του ΝΒΑ). Οι Κάβαλιερς τον Μάρτιο ήταν η πιο αποκαρδιωτική ομάδα του Λεμπρόν που έχουμε δει εδώ και τουλάχιστον 7 χρόνια.
6) Γιούτα (47-30) ) Σταθερά καλή, με τους Χέιγουορντ και Γκομπέρ να ξεχωρίζουν, αλλά και να βρίσκουν σημαντική βοήθεια από τον Τζο Τζόνσον που στα 35 του βρέθηκε στο starting line-up και τους μπολιάζει με την ποιότητά του (πλησιάζει δε και τους 20.000 πόντους καριέρας).
7) Τορόντο (47-30) Η μόνιμη απουσία του Λάουρι τους αναστάτωσε, αλλά πλέον τρέχουν ένα 8-2, με μπροστάρη (ποιον άλλον;) τον ΝτεΡόζαν, ο οποίος έχει ήδη 30 ματς με 30+ πόντους στη σεζόν.
8) ΛΑ Κλίπερς (47-31) Έχουν όλους τους παίκτες τους υγιείς και προσπαθούν να βρουν τη χημεία για να κανουν κάτι στα play-offs, σε μια χρονιά-τελευταία ευκαιρία. Όλα δείχνουν ότι αν δεν τα καταφέρουν, μάλλον θα αλλάξουν πολύ το καλοκαίρι.
9) Ουάσινγκτον (46-31) Θετικός και ο Μάρτιος (με επιμέρους ρεκόρ 10-7), περιμένουν τα play-offs εδώ και καιρό. Γεμάτη ομάδα που ετοιμάζεται από καιρό να περάσει στο υψηλότερο επίπεδο, αν δεν τους σταματήσουν οι τραυματισμοί.
10) Οκλαχόμα (43-33) Από τα 30 σε 60 ματς, φτάσαμε στα 40 σε 76 ματς! Ο Ουέστμπρουκ γράφει το ένα triple-double μετά το άλλο, με την ομάδα να δείχνει ότι στηρίζει το κυνήγι των στατιστικών του αστέρα της.
11) Μέμφις (42-35) Με τον Πάρσονς να ξανατραυματίζεται, χαθηκε οριστικά η ελπίδα να δούμε τι θα έφερνε στην ομάδα. Έτσι, η κλασική τριάδα Κόνλει-Γκασόλ-Ζίμπο είναι ξανά η βάση τους που όμως ήθελε το κάτι παραπάνω για φέτος, καθώς το δίδυμο των ψηλών γίνεται όλο και γηραιότερο.
12) Μιλγουόκι (40-37) Σε εξαιρετική κατάσταση μετά το All Star Game, με το 14-5 που τρέχουν κατάφεραν όχι απλά να εξαφαλίσουν τη συμμετοχή στην post-season, αλλά να ανέβουν και στην 5η θέση της Ανατολής. Ηγέτης ο Giannis, βοηθοί οι δύο ρούκις, Μπρόγκτον και Μεικερ.
13) Ατλάντα (39-38) Όταν δεν παίζει ο Μιλσαπ, χάνουν. Έτσι, από εκεί που ήταν καθάρα 5οι στην Ανατολη, τώρα όχι απλά τους πέρασε το Μιλγουόκι αλλά ίσως κινδυνέψουν και για την ίδια τους την παρουσία στα play-offs.
14) Πόρτλαντ (38-38) Ο Νούρκιτς ανέστησε το Πόρτλαντ, οδηγώντας την ομάδα σε ένα τρελό 9-1 που τους έχει φέρει στην 8η θέση της Δύσης κι ακριβώς πάνω από την πρώην ομάδα του, το Ντένβερ! Ο υπερ-ταλαντούχος 7-footer έχει ανάψει τα αίματα ακριβώς στο σημείο της σεζόν που χρειαζόταν, κάνοντας τους Μπλέιζερς ξανά επικίνδυνους.
15) Σικάγο (38-39) Η πιο απροσδόκητη ομάδα του Μαρτίου. Μετά τον τραυματισμό του Γουέιντ, ο Μπάτλερ πήρε πάνω του την ομάδα και την ξαναέβαλε στα play-offs.
16) Μαιάμι (37-40) Βρίσκονται στην 8η θέση της Ανατολής, σε ισοβαθμία με την Ιντιάνα, κι αν δεν είχαν χάσει τον Γουέιτερς, ίσως βρίσκονταν ακόμα παραπάνω. Η πιο feelgood ομάδα της χρονιάς συνεχίζει το παραμύθι της, με τον Ντράγκιτς να ακούει τις ιαχές “MVP MVP” από το κοινό του Μαϊάμι.
17) Ιντιάνα (37-40) Στο χειρότερο σημείο της σαιζόν κάνουν την κοιλιά τους και κατάφεραν από 6οι να πέσουν στην 9η θέση της Ανατολής.
18) Ντένβερ (36-40) Πάλευαν να κρατηθούν στην 8η θέση της Δύσης, αλλά δεν άντεξαν, χάρη στο τρελό σερί του Πόρτλαντ και του Νούρκιτς. Ο δικός τους «πλάβι» ψηλός, ο Γιόκιτς, συνεχίζει να δείχνει τι έχουμε να απολαύσουμε τα επόμενα χρόνια.
19) Σάρλοτ (36-41) Τον Μάρτιο έκαναν την τελευταία προσπάθεια (9-6) να πιάσουν την 8η θέση, φτάνοντας σε 1 νίκη απόσταση. Το rollercoaster που εζησαν φέτος με το έξοχο ξεκίνημα και τα μετέπειτα προβλήματα είναι ενδεικτικό του ότι χρειάζονται αυτό το κάτι παραπάνω για να ανέβουν επίπεδο.
20) Ντιτρόιτ (35-42) Κακοί τον Μάρτιο (5-10), βρέθηκαν οριστικά εκτός play-offs σε μια χρονιά που έτρεφαν ελπίδες για κάτι καλό. Ο Ντράμοντ δεν έγινε φέτος αυτό που όλοι περίμεναν. Το καλοκαίρι λογικά θα φέρει μεγάλες αλλαγές.
21) Νέα Ορλεάνη (33-44) Ο ερχομός του ΝτεΜάρκους Κάζινς αρχικά προκάλεσε το ενδιαφέρον, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα. ‘Ετσι οι Χόρνετς είναι εκτός play-offs, κατά πάσα πιθανότητα επειδή ο κόουτς Τζέντρι δεν έχει βρει τον τρόπο να ταιριάξει τους δύο σουπερ-σταρ ψηλούς του. το να κάθεται έξω στο τέλος των ματς ο Κάζινς δεν είναι η συνταγή που ονειρεύεται η ομάδα, αλλά ούτε και η λίγκα…
22) Ντάλας (32-44) Η πρώτη χρονιά με αρνητικό πρόσημο από τη σεζόν 1999-2000 είναι γεγονός, καθώς τον Μάρτιο δεν κατάφεραν να συνεχίσουν το μίνι θαύμα του προηγούμενου δίμηνου. Όμως, κατάφεραν να αποκτήσουν 3 παίκτες που δίνουν ελπίδες για το μέλλον (Νοελ, Μπαρνς, Σεθ Κάρι).
23) Μινεσότα (30-45) Ο τραυματισμός του Λαβίν τους έκοψε τα όνειρα και φέτος. Όμως, η απουσία του έφερε την μπάλα ξανά στα χέρια του Ρούμπιο, ο οποίος αναγεννήθηκε μετά το All Star Game, κάνοντας το ένα προσωπικό ρεκόρ μετά το άλλο, τόσο σε πόντους (έγραψε 33 κόντρα στους Λέικερς) όσο και ασιστ.
24) Σακραμέντο (30-47) Πόνταραν στο να γίνει ο Μπάντι Χίλντ (!) ο νέος Στεφ Κάρι και βλέπουν τα αποτελέσματα. Η ομάδα είναι πραγματικά αδύναμη. Ο Παπαγιάννης έχει βρει χρόνο συμμετοχής και είναι πολύ ελπιδοφόρος.
25) Νέα Υόρκη (29-48) Από το κακό στο χειρότερο πήγαν οι Νικς τον Μάρτιο: ο Νόα τιμωρήθηκε με 20 αγωνιστικές για χρήση παράνομων σκευασμάρων, ο Ρόουζ έπαθε ρήξη μηνίσκου, ο Καρμέλο άρχισε πάλι να μουρμουρίζει. Όσο καλός προπονητής ήταν ο Φιλ Τζάκσον, άλλο τόσο κακός πρόεδρος αποδεικνύεται με το μπάχαλο που έχει δημιουργήσει.
26) Φιλαντέλφια (28-49) Ο Εμπίιντ δεν επέστρεψε ποτέ από τον τραυματισμό στο γόνατο (που υποτίθεται δε θα ήταν κάτι σημαντικό…) και ο φόβος ότι μιλάμε για έναν νέο Γκρεγκ Όντεν επιστρέφει. Εν τη απουσία του, και χωρίς πια και τον Νοελ, οι 76ers έδωσαν στον Σάριτς χώρο να δείξει το ταλέντο του κατά τη διάρκεια του Μαρτίου. Έτσι, ο Κροάτης έχει σοβαρές πιθανότητες να γίνει ο Ρούκι της Χρονιάς, σε μια σεζόν με πολύ μέτριους πρωτοεμφανιζόμενους.
27) Ορλάντο (27-50) Το Ορλάντο κυνηγάει τα ματς, αλλά απλά δεν έχει λογική ο τρόπος που στήθηκε φέτος. Έτσι, τον Μάρτιο χάθηκαν και οι τελευταίες ελπίδες τους να κάνουν κάτι καλό. Έχουν αρχίσει οι φήμες για επιστροφή του Ντοκ Ρίβερς
28) Λέικερς (22-55) Η συζήτηση στους Λέικερς εστιάζεται, εδώ και καιρό, στο πώς θα φέρουν έναν σουπερ σταρ (ή και δύο) στην ομάδα για να σώσουν την κατάσταση. Και, φυσικά, τι θα κάνουν στο ντραφτ. Εξηγείται, λοιπόν, εύκολα ακόμα ένας καταστροφικός μήνας όπου έγραψαν 3-12.
29) Φοίνιξ (22-56) Το 0-12 που τρέχουν τα λέει όλα για τους στόχους τους. Ακόμα, πολύ χαρακτηριστικό της λογικής τους είναι το ότι στο ματς με τη Βοστώνη, έχοντας σταματήσει να κυνηγούν τη νίκη, άρχισαν να δίνουν τη μπάλα συνέχεια στον Μπούκερ που έγραψε τελικά 70 ποντους κι έγινε ο νεαρότερος παίκτης στην ιστορία της λίγκας με τέτοιο επίτευγμα!
30) Μπρούκλυν (18-59) Τον Μάρτιο άρχισαν να παίζουν κανονικά. 9 νίκες είχαν στις αρχές του μήνα, άλλες 9 έγραψαν κατά τη διάρκειά του…