Η Ηλέκτρα Μοσχοπούλου, γνωστή με το όνομα Le Lektra, είναι μόλις 27 χρονών και έχει έναν μικρό γιο τον Αίθωνα. Γεννήθηκε στην Τρανσυλβανία από Ουγγαρέζα μητέρα και Έλληνα πατέρα, αλλά μετακόμισε στην Ελλάδα στα 2 της και μεγάλωσε στη Νίκαια. Τραγουδάει υπέροχα, στη μπάντα «The Smoky Twins», βγάζει φοβερές φωτογραφίες και έχει την προσωπική της σειρά ρούχων. Είναι ένα πολυτάλαντο πλάσμα με πολύ κέφι και φοβερή αισθητική. Τελείωσε αρχιτεκτονική-διακόσμηση, συνέχισε με φωτογραφία και ολοκλήρωσε με σπουδές μόδας. Την «Ελλαδίτσα» της την αγαπά και την μισεί ταυτόχρονα για πολλούς λόγους. Σύμφωνα με την ίδια, είναι σκληρός ο πόνος του μετανάστη και μόνο αν τον ζήσεις μπορείς να καταλάβεις τι εστί. Τώρα και αυτή ζει στη Γερμανία.
«Για δύο νέους γονείς που θέλουν ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς αλλά και για το παιδί τους, η μετανάστευση είναι αδιέξοδος. Δεν θέλαμε όμως να φύγουμε από την Ευρώπη. Έτσι λοιπόν ως ανήσυχα πνεύματα ήμασταν έτοιμοι για νέες περιπέτειες.
Μετανάστευσα γιατί αποζητούσα την ευρύτερη αποδοχή της δουλειάς μου. Δεν είναι εύκολη απόφαση να αφήσεις τα πάντα πίσω σου και να ξεκινάς από το μηδέν και πάλι. Θέλει πίστη, αφοσίωση και γερό στομάχι.
Οι Γερμανοί δεν αστειεύονται καθόλου. Είναι ο ορισμός του επαγγελματία, οργανωμένοι στα πάντα μέχρι αηδίας. Χαίρομαι πραγματικά να δουλεύω μαζί τους. Μαθαίνω πολλά από αυτούς και είμαι ευγνώμων για όλες τις δυνατότητες που ξετυλίγονται σαν χαλιά μπροστά μου.
Βρίσκω επίπονο το γεγονός ότι πολλοί νέοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους για ένα καλύτερο μέλλον, και κατ’ επέκταση αρνητικό και για την ανάπτυξη της Ελλάδας. Θεωρώ πως υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι Έλληνες που έχουν να προσφέρουν σε αυτόν τον κόσμο και πολλοί από αυτούς είναι ακόμα στην Ελλάδα και το παλεύουν.
Αυτό που αγαπώ στον μεσογειακό Έλληνα είναι αυτό το “έξω καρδία”. Μου λείπουν οι μοναδικές νύχτες του κέντρου της Αθήνας, που παίρνουν κυριολεκτικά φωτιά και στις οποίες μπορείς να αποκομίσεις αξέχαστες εμπειρίες. Βέβαια απολαμβάνω ακόμα τις καλοκαιρινές διακοπές στα καταγάλανα νερά μας με τον λαμπερό μας ήλιο.
Οι κόποι σου εδώ ανταμείβονται σε αντίθεση με την Ελλάδα. Μέσα σε 2,5 χρόνια έχουμε κάνει βήματα που στην Ελλάδα δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε ποτέ. Ο δείκτης ανεβαίνει μέχρι στιγμή, αργά και σταθερά, αλλά με πολύ κόπο. Τίποτα δεν χαρίζεται εξάλλου σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε, ας μην έχουμε οφθαλμαπάτες. Η ανοργανωσιά και το εργασιακό περιβάλλον του Έλληνα με σκότωνε.
Δεν ονειρεύομαι να γυρίσω στην Ελλάδα, το μέλλον μου είναι εδώ. Γνωρίζω πως ακούγεται σκληρό και άσχημο για όσους ακόμα το παλεύουν και δεν προσπαθώ να μειώσω καμία προσπάθεια. Είναι σκληρός ο πόνος του μετανάστη και μόνο αν τον ζήσεις μπορείς να καταλάβεις τι εστί. Παρόλα αυτά είμαι πολύ ευτυχισμένη που πήρα αυτήν την απόφαση διότι μόνο αν βγεις από το comfort zone σου μπορείς να παλέψεις τους δαίμονες σου και να καταφέρεις τα πάντα!»
Στην επόμενη σελίδα η εκκεντρική Κassandra Powell.