Δεν χρειάζεται να κρεμαστείτε από τον πολυέλαιο για να κάνετε καλό σεξ

Υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει πολύ το σεξ. Υπάρχουν κι άλλοι που δεν τρελαίνονται. Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία, οι κουρασμένοι.

Τα βασικά χαρακτηριστικά των κουρασμένων είναι: α) έχουν παιδιά, β) εργάζονται ατελείωτα ωράρια,  γ) βρίσκονται σε μακροχρόνια σχέση ή γάμο, και δ) δεν είναι πια 20 χρονών. Αν μάλιστα συνδυάζουν όλα τα παραπάνω τότε άνετα μπορείς να τους κατατάξεις στους πολύ κουρασμένους. Τους κατανοώ, δεν είναι εύκολο να ζεις έτσι και να είσαι έτοιμος να κρεμαστείς από τον πολυέλαιο για να κάνεις «το σεξ». Παρ’ όλα αυτά κάποιες (λίγες) στιγμές θέλεις να εκτονωθείς βρε παιδί μου, να θυμηθείς τις παλιές καλές μέρες, να ξεχάσεις ότι είσαι κάποιος που τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ σέρνοντας κουτσούβαλα, σκυλιά, γατιά, πεθερικά.

Το σεξ βέβαια των κουρασμένων δεν το λες και Κάμα Σούτρα. Μάλλον προς Κάμα Τσούχτρα πηγαίνει η φάση, εκεί που ο καθένας προσπαθεί να βάλει τον άλλον από πάνω για να γλιτώσει τη βαριά εργασία. «Μωράκι μου, έλα καβάλα με να βλέπω τα στηθάκια σου να κρέμονται» να λέει ο ένας και η άλλη να απαντά «σε λίγο, τώρα τρίβεσαι τέλεια από πάνω μου» και να ξεφυσούν και οι δύο˙ ο ένας μπας και βγάλει την πίστα, η άλλη γιατί προς στιγμήν τη γλίτωσε την ταλαιπώρια.

Θα μου πεις γιατί κάνουν σεξ αυτοί οι άνθρωποι μεταξύ τους. Κατ’ αρχάς δεν κάνουν μόνο μεταξύ τους. Πολλές φορές απιστούν κι εκεί, ρε παιδί μου, πώς γίνεται και ξεχνούν την κούραση, πώς ξαναθυμούνται στάσεις που είχαν να εφαρμόσουν καμιά δεκαριά χρόνια, πώς αντέχουν σε στριμόκωλους χώρους μόνο η καρδούλα τους το ξέρει. Τι να λέμε; Ο πόθος τροφοδοτεί την καύλα κι ως γνωστόν ο πόθος καίει στην αρχή. Μετά έρχονται άλλα πράγματα. Ωραία πράγματα, αλλά όχι με διάθεση «έλα, πάρε με πάνω στο τραπέζι».


Κατά δεύτερον, κάνουν σεξ μεταξύ τους γιατί είναι ζευγάρι. Και γιατί το θέλουν και γιατί δεν το βάζουν κάτω παρά τις αντίξοες συνθήκες της καθημερινότητας. Άλλωστε, δεν χρειάζεται να κάνεις ακροβατικά για να κάνεις καλό σεξ. Οι περισσότερες από τις πιο ασυνήθιστες στάσεις είναι εξαιρετικά άβολες ή τέλος πάντων θέλουν εξαιρετική χημεία κι όρεξη για να σε οδηγήσουν σε οργασμούς.

Ας τελειώνουμε με όλη αυτή τη μυθοποίηση του «100+1 στάσεις για να τον σέρνεις από την μύτη» ή «50 τρόποι για να την κάνεις να φτάσει σε οργασμό σε 3 νανοσεκόντ».

Η καύλα και ο ερωτισμός γεννιέται μέσα από την επιθυμία, την επαφή και την πρωτοτυπία του κάθε ζευγαριού (ή plus) και όχι από συνταγές που θα ξεπατικώσεις. Το να παίρνεις βέβαια ιδέες δεν είναι κακό, το να μην τις προσαρμόζεις σε εσένα όμως και στο ταίρι σου είναι. Βέβαια, όλες οι κουλαμάρες του τύπου «πέρνα το δεξί σου πόδι πάνω από το κεφάλι μου και ακούμπησε το στο αριστερό μου ρουθούνι» μπορούν να προσφέρουν άφθονο γέλιο αρκεί το ζευγάρι να είναι άνετο και να ξέρει να περνάει καλά όταν γαμιέται, που αυτό σημαίνει ότι κι εκεί μπορεί να κάνει πλάκα, να γελάσει, να μη χάσει την τρέλα και το χιούμορ του.

Από τα πιο άβολες φάσεις που μου έχουν συμβεί είναι το στρώμα νερού, που νιώθεις ότι γλιστράς προς τα αριστερά ενώ ο από πάνω σου ιδρώνει προς την αντίθετη φορά και προσπαθείς να ισορροπήσεις ενώ αισθάνεσαι ότι σε πήρε το κύμα και σε ξέβρασε αλλού για αλλού και γενικά αν ζαλίζεστε εύκολα ή δεν πάτε με καράβι ούτε μέχρι τη Σαλαμίνα, μην το δοκιμάσετε.

Επίσης, δεν ξέρω ποιους βολεύει το σεξ στα όρθια και μάλιστα χωρίς καν να ακουμπάς κάπου. Μόνο τους πολίστες, φαντάζομαι (όχι εγώ, μια φίλη). Ή πόσο καυλωμένη πρέπει να είναι μια γυναίκα για να τελειώσει καθισμένη στο πρόσωπό του συντρόφου της. Συνήθως, η απόλαυση έρχεται όταν παραδίνεσαι και χαλαρώνεις και αυτή είναι μια στάση που δεν βολεύει παρά λίγες. Δεν υποστηρίζω ότι η φάση είναι ιεραποστολικό και τέλος, ούτε κατά διάνοια. Ωραία είναι η ποικιλία αρκεί να βρείτε ποιος θα κουραστεί λιγότερο και ποιος θα έχει τις αντοχές να τραβήξει το κουπί, ας το πούμε έτσι.


Αν πάντως είστε από αυτούς/αυτές που νιώθετε ότι το σεξ είναι αγγαρεία ίσως θα σας βοηθούσε να κάνετε έναν απολογισμό. Να δείτε πόσο ευχαριστημένοι είστε από τον/την σύντροφο, από την ερωτική και συναισθηματική σας ζωή, από τις συνθήκες που διαμορφώνετε ή όχι για να χαρείτε ο ένας τον άλλον. Ο καθένας ξέρει ποια είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο «εντάξει, δεν είμαι πια 20 χρονών, ούτε μόλις γνωριστήκαμε» και στο «βαριέμαι αλλά ας του/της κάτσω για να μην γκρινιάζει» ή στο «τον/την θέλω αλλά είμαι πτώμα και δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου». Κάντε έναν απολογισμό μαζί με τον άλλο, μια ήρεμη συζήτηση που μπορεί να οδηγήσει σε καλό σεξ ή όχι. Πάντως θα ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα και θα ενδυναμώσει την επικοινωνία σας. Κι αν τα βρείτε, ας μείνει ο πολυέλαιος ανέπαφος. Δεν πειράζει, υπάρχουν και τα πατώματα.

Λίνα Ρόκου

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρκυρα. Το 1998 ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού. Από το 2001 εργάζεται ως δημοσιογράφος.