Μια χαρά θα περάσω φέτος μόνη μου. Κανέναν δεν χρειάζομαι. Σιγά μην καταπιεστώ να βγω με όλη τη πλέμπα λες και περιμένω την Πρωτοχρονιά για να περάσω καλά. Τι είμαι; 20 χρονών που φορούσα πάντα κόκκινο σέξι βρακί για να μου μπει καλά ο χρόνος και ο Τάκης, ο Μάκης, ο Σάκης και το κακό συναπάντημα; Άσε μας καλέ. Αγκαλιά με το γάτο μου χίλιες φορές καλύτερα. Θα βάλω να δω και το Love Actually, αυτό που μας κατέστρεψε και νομίζαμε ότι θα μας ερωτευθεί ο πρωθυπουργός της Αγγλίας αν ήμασταν γλυκές και στρουμπουλές σαν πουτίγκες.
Κάτσε τώρα, που θα αλλάξει ο χρόνος και που τίποτα πια δεν περιμένω από κανέναν και θα γίνω Καζαντζάκης με σκούφο αγιοβασιλιάτικο «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λεύτερη».
Α, ποιος χτυπά το κουδούνι; Α, ποιος είσαι εσύ που κρύβεσαι πίσω από το δέντρο; Κι εσύ, εσύ τι έχεις μέσα στο σάκο σου; Μα πόσοι είστε; Νόμιζα ότι ο Άη Βασίλης ήταν μόνο ένας. Με γαργαλάς με τη γενειάδα σου. Όχι, μη τη βγάλεις, βγάλε όλα τα υπόλοιπα. Και τις κάλτσες, εννοείται. Κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ.
Σιγά θα μου ρίξετε το δέντρο, ποιος το χέζει το δέντρο, ρίξτε το. Το δέντρο μόνο, όλα τα άλλα ψηλά. Και το ηθικό αγόρια, το ηθικό πάνω απ’ όλα. Και το αστέρι, το αστέρι που μας δείχνει τον δρόμο. Ναι, αυτόν.
Μη βιάζεσαι καλό μου, εσύ εγώ θα τα ξετυλίξω τα δώρα, ένα ένα. Εσείς οι υπόλοιποι, παίξτε μεταξύ σας. Διάλεξα αυτόν, για την ώρα.
Άσε με να βάλω και μουσική. Τα έχει πει η θεά Έρθα Κιτ χρόνια τώρα. Ποια είμαι εγώ να την αμφισβητήσω; Κάτσε ντε, και πάρε αυτό το έλκηθρο πιο εκεί. Προτιμώ το χαλί. Τζάμπα το έστρωσα; Άντε, έλα. Έλα, έλα, έλα. Ήμουν το πιο κακό κορίτσι τη χρονιά που μας πέρασε. Θέλω το καλύτερο δώρο. Και θα το έχω.