Στον πρώτο κύκλο του Black Mirror το τρίτο επεισόδιο έχει τίτλο The Entire History of You. Εκεί λοιπόν έχουμε το εξής στόρι: Οι άνθρωποι αποθηκεύουν τις μνήμες τους και μπορούν να τις προβάλλουν ξανά και ξανά όποτε θελήσουν είτε ιδιωτικά (δηλαδή μέσα στο μυαλό τους οπότε τις βλέπουν μόνο αυτοί) είτε δημόσια οπότε τις μοιράζονται με όποιους θέλουν. Με όποιους θέλουν; Χμ, όχι ακριβώς. Όταν μέσα σε ένα ζευγάρι αρχίζουν να ξεσπούν καβγάδες γιατί εκείνος υποπτεύεται ότι εκείνη τον απάτησε, ο μόνος τρόπος για να μάθει την αλήθεια είναι να του προβάλει την ανάμνηση. Εκείνη αρνείται αλλά όταν τα πράγματα αγριεύουν εξαναγκάζεται να του δείξει την σεξουαλική της επαφή με έναν άλλο άντρα, επαφή που έγινε μετά από έναν καυγά του ζευγαριού ενώ υπάρχει υπαινιγμός ότι ίσως ο πραγματικός πατέρας του παιδιού τους είναι εκείνος ο άλλος άντρας. Στην τελευταία σκηνή, ο σύζυγος περιφέρεται σαν χαμένος σε ένα άδειο σπίτι, προβάλλει ξανά και ξανά στο μυαλό του τις ευτυχισμένες στιγμές με τη γυναίκα του και τελικά καταλήγει μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου που αποφασίζει να βγάλει μόνος του το τσιπ που αποθηκεύει τις αναμνήσεις. Η αλήθεια τον διέλυσε.
Μας διαλύει πάντα η αλήθεια; Όχι. Συνήθως όμως το κάνει. Γιατί; Γιατί πολύ απλά η σχέση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους αντέχει όση ειλικρίνεια αντέχουν τα δύο μέλη του ζευγαριού. Είναι η ειλικρίνεια απαραίτητος παράγοντας για να είναι ευτυχισμένοι δύο άνθρωποι; Ναι, αρκεί να ορίζουν ως ειλικρίνεια το ίδιο πράγμα. Ειλικρίνεια μπορεί να είναι ότι θέλω να έχω την ιδιωτικότητά μου, να βάζω τα όρια της και εσύ να τα σέβεσαι. Ειλικρίνεια δεν είναι να διακηρύττω «αξίες» στις οποίες ούτε πιστεύω, ούτε είμαι συνεπής.
Η Έλενα πριν παντρευτεί τον Ανδρέα του είπε: «αν πας με άλλη θα σου σπάσω το κεφάλι #not, αλλά αν γίνει και αυτό ήταν, σου έφυγε, το έβγαλες από τον οργανισμό σου και τελείωσε τότε απλώς μη μου το πεις. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να το ξέρω». Θα έλεγε κανείς ότι τον Ανδρέα θα τον βόλευε αυτή η πρόταση αλλά εκείνος το πήρε στραβά και της είπε «Ναι, αλλά αν εσύ κάνεις κάτι θέλω να το ξέρω». Κι εκείνη του απάντησε «Μπορεί να συμβεί, δε θα στο πω εκτός κι αν ερωτευθώ». Μπουμ.
Και οι δύο ειλικρινείς είναι, λένε αυτό που αισθάνονται. Αλλά δεν αισθάνονται το ίδιο. Πρόβλημα. Αβάσταχτο; Όχι. Είναι ακόμη μαζί. Από βόλεμα; Όχι. Επειδή στην πορεία διαπίστωσαν ότι εκτός από τη θεωρία υπάρχει και η πράξη. Και στην πράξη μόνο αποδεικνύεται πόση ειλικρίνεια αντέχουμε από τον σύντροφό μας. Ε, και αυτοί αντέχουν. Για την ώρα.
Έχει νόημα να ψάχνεις κινητό, facebook, twitter ή δεν ξέρω τι του συντρόφου; Κατηγορηματικά όχι εκτός κι αν θες να οδηγηθείς στην αυτοκαταστροφή.
Πρώτον, είμαστε ενήλικες και υπάρχει ένα όριο ιδιωτικότητας. Αν δεν βάλεις το όριο που θα λες στον άλλον στοπ, τότε ποτέ δε θα σε σεβαστεί ο άλλος ως προσωπικότητα. Σημαίνει ότι κρύβεις κάτι; Όχι. Σημαίνει ότι κάποια πράγματα αφορούν εσένα και άλλους ανθρώπους και όχι τον/την σύντροφό σου. Μπορεί να συζητάς στο τσατ το πρόβλημα ενός φίλου που στο εμπιστεύθηκε μόνο εσένα, μπορεί να φλερτάρεις και αυτό να οδηγήσει σε μια επίπονη σειρά παρεξηγήσεων γιατί άντε να δεχτεί ο άλλος εύκολα ότι «αγάπη μου, αυτό είναι και τίποτα παραπάνω», μπορεί να μη συμβαίνει απολύτως τίποτα (δύσκολο) αλλά από τη στιγμή που πρέπει να κατασκοπεύσουμε τον άλλον για να πειστούμε ότι καλά κάνουμε και είμαστε μαζί ε, τότε έχουμε ανοίξει της πύλες της κολάσεως και της Ευγενίας Μανωλίδου που είναι πάνω κάτω το ίδιο. Σιγά μη σας περάσουμε και από ανιχνευτή ψεύδους. Το έχετε ζήσει -σχεδόν- όλοι δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω.
Μπορείς να πεις όλη την αλήθεια στον σύντροφό σου; Ναι, εγώ είμαι πολυγαμικός ή πολυσυντροφικός και σήμερα θα βγω με τη Στέλλα. Εννοείται ότι μπορείς. Αν αυτή είναι η συμφωνία σας τότε όλα μια χαρά. Πάντα «όλα μια χαρά»; Όχι, αλλά είπαμε στην πράξη φαίνεται πόση ειλικρίνεια αντέχει μια σχέση.
Από την άλλη, κακώς εστιάζουμε την ειλικρίνεια αποκλειστικά στη διαθεσιμότητά μας σε σχέση με άλλους ανθρώπους. Ειλικρίνεια είναι να έχεις το θάρρος να πεις στον άλλον ό,τι σε απασχολεί για τη σχέση σας και αυτό μπορεί να μην έχει καθόλου να κάνει με τρίτους/τέταρτους. Πόσοι μιλάνε σε μακροχρόνιες σχέσεις για όσα τους προβληματίζουν. Μιλάνε λέω, όχι γκρινιάζουν, μουρμουρίζουν, καβγαδίζουν. Πόσοι κάθονται κάτω και λένε στον άλλον στα ίσια όσα τους ενοχλούν για να βρουν τη λύση; Γκάλοπ δεν έχω κάνει αλλά από όσα παίρνει το αυτί μου, ελάχιστοι.
Εντάξει, δεν είναι εύκολο πράγμα η αλήθεια. Ποιος γουστάρει να του πετάει στα μούτρα ο άλλος πράγματα που είναι άβολα, που χρειάζονται επίλυση, που σε φέρνουν προ των ευθυνών σου. Κανείς. Αλλά τι έκπληξη βρε παιδί μου: η ζωή δεν είναι βόλτα καβάλα πάνω στο μικρό μου πόνυ. Οπότε όσο αποφεύγεις να συζητήσεις κοίτα να δεις κάτι περίεργο που συμβαίνει: το όποιο πρόβλημα δεν λύνεται από μόνο του.
Γι’ αυτό σας λέω: βάλτε να ακούσετε στα ακουστικά το The Truth από Handsome Boy Modeling Truth και μετά κάντε βουτιά στην ειλικρίνεια. Όσοι αντέχετε και όση αντέχετε. Καλή τύχη.