Facebook, συγγνώμη που έχουμε ρώγες

Πριν λίγες ημέρες η σκηνοθέτρια Μαρίνα Δανέζη μας ενημέρωνε, μέσω του προφίλ της στο Facebook, ότι το μέσο είχε κατεβάσει το βίντεο κλιπ που σκηνοθέτησε για το τραγούδι του Παύλου Παυλίδη «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» από την σελίδα Justice For Zak/Zackie. Το Facebook θεωρεί παραβίαση την εικόνα των γυναικείων μαστών. «Εξαιρούνται» οι εικόνες θηλασμού, πολιτικής διαμαρτυρίας ή τέχνης.

Σύμφωνα βέβαια με την παραπάνω εξαίρεση είναι ακόμη περισσότερο άξιον απορίας γιατί κατέβηκε το συγκεκριμένο βίντεο κλιπ αφού πρόκειται για καλλιτεχνικό έργο που εκφράζει πολιτική διαμαρτυρία και είχε αναρτηθεί σε σελίδα ακτιβιστικού περιεχομένου που απαιτεί δικαιοσύνη.

Κακά τα ψέματα. Μας έχουν μάθει να ντρεπόμαστε για τις ρώγες μας εδώ και καιρό. Όταν πήραμε την Μπάρμπι στα χέρια μας και ενώ είχε ένα κανονικά σχηματισμένο στήθος που αγνοούσε την βαρύτητα δεν είχε ρώγες. Γιατί οι ρώγες ήταν το πρόβλημα και όχι το πρότυπο μιας εντελώς ψεύτικης θηλυκότητας που δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε κανέναν πραγματικό γυναικείο σωματότυπο. Όταν στις διαφημίσεις των ροζ γραμμών που κάποτε κατέκλυζαν τα έντυπα οι γυναίκες έπαιρναν τις πιο γελοία προκλητικές στάσεις αλλά ήταν οι ρώγες αυτές που έπρεπε να καλυφθούν με μαύρα αστεράκια. Όταν άκουσα σε παραλία μητέρα να επιτίθεται σε νεαρή κοπέλα που έκανε μπάνιο τόπλες λέγοντας της «έχουμε και μικρά παιδιά, έτσι σε έμαθαν από το σπίτι σου;».  Αυτή, πάντως, μόλις μάθαινε στα παιδιά της ότι το οι γυναικείες ρώγες είναι κάτι αφύσικο που πρέπει να το κρύβουμε ακόμη και στις στιγμές που ερχόμαστε σε επαφή με τη φύση, όπως το μπάνιο στη θάλασσα.

To Facebook εξακολουθεί να συντηρεί την επιθετική στάση προς το γυναικείο σώμα παρότι έχει κάνει κάποιες παραχωρήσεις, σε σχέση με το παρελθόν, επιτρέποντας για παράδειγμα την απεικόνιση του γυμνού γυναικείου στήθους, στο πλαίσιο ιατρικής ενημέρωσης ή ως απεικόνιση σε πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά.

Στο συγκεκριμένο παράδειγμα που στάθηκε αφορμή για το κείμενο, αν και τα έχουμε ξαναπεί όταν «τα κορίτσια του Free The Nipple υποστηρίζοντας ότι το γυμνό γυναικείο στήθος δεν είναι πορνογραφικό θέαμα αλλά τμήμα της φυσιολογίας μας ξεκίνησαν να φωτογραφίζουν περήφανα τα στήθη τους και να τα ανεβάζουν στο twitter, το γυμνό γυναικείο στήθος των χορευτριών διεκδικεί ακριβώς το δικαίωμα σεβασμού της φυσιολογίας μας. Συνεπώς η «ποινή» που υπέστη η σελίδα Justice For Zak/Zackie, που απαιτεί δικαιοσύνη για τη δολοφονία τ@ Ζακ/Zackie και σεβασμό στη διαφορετικότητα και στον αυτοπροσδιορισμό δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως παραδειγματική τιμωρία εκφοβισμού εις βάρος του αγώνα κατά του σεξισμού.

Λίνα Ρόκου

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρκυρα. Το 1998 ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού. Από το 2001 εργάζεται ως δημοσιογράφος.

Share
Published by
Λίνα Ρόκου