Ο Άγγελος έχει φίλη τη Ζωή. Είναι φίλοι εδώ και 18 χρόνια, δηλαδή από το δεύτερο έτος της σχολής. Την πρώτη χρονιά δεν είχαν ανακαλύψει ο ένας τον άλλον. Μετά κόλλησαν και κόλλησαν για τα καλά. Ταξίδια μαζί, με φίλους, οι δυο τους, ξενύχτια, μετά χάθηκαν γιατί η Ζωή έφυγε για έναν έρωτα στην Αγγλία, τελείωσε ο έρωτας, γύρισε γιατί τα βρήκε σκούρα εκεί, κάποια στιγμή ξαναβρέθηκαν με τον Άγγελο.
Θυμάμαι βγαίναμε παρέα τα πρώτα χρόνια και κάποια στιγμή η Ζωή κατάλαβε ότι πολλοί τους θεωρούσαν ζευγάρι, δεν της είχε περάσει καν από το μυαλό ότι αυτό θα γινόταν και μετά έπαθε κιόλας έναν πανικό να το διαψεύσει. Της είχα πει τότε «Ε, καλά, μην κάνεις έτσι. Μπορεί κάποια στιγμή να τα φτιάξετε κιόλας» και μόνο που δεν έφαγα ξύλο. Ακραία αντίδραση, ειδικά όταν μερικά χρόνια μετά μου εξομολογήθηκε ότι ένα βράδυ το έκαναν αλλά «δεν ξέρω αν πιάνεται γιατί ήμασταν και οι δύο λιωμίδια και δεν είμαι καν σίγουρη τι ακριβώς έγινε, δε θυμάμαι τίποτα». Οκ, πιάνεται, δεν πιάνεται. Τι σημασία έχει; Σημασία έχει στη ζυγαριά των συναισθημάτων ποιο υπερτερεί; Η φιλία ή η έλξη. Και η Ζωή ήταν ξεκάθαρη. «Η φιλία, η μόνη έλξη που ίσως νιώθω καμιά φορά για τον Άγγελο μου γεννάται από την κτητικότητα μην τον χάσω σαν φίλο». Να μια πολύ ειλικρινής δήλωση, τόσο ειλικρινής που σχεδόν σηκώθηκα να την χειροκροτήσω.
Από την άλλη να μια ελαφρώς προβληματική κατάσταση. Έχει νόημα να βάζουμε μπροστά ως όπλο τον ερωτισμό μας για να μη χάσουμε έναν φίλο ή φίλη, ένα άτομο τέλος πάντων που δεν μας αφορά ως σύντροφος για να τον δελεάσουμε και να μείνει κοντά μας; Αν γίνεται σκόπιμα, όχι. Βασικά, αν γίνεται σκόπιμα είναι ενοχλητικό για δύο λόγους. Ο πρώτος και βασικός είναι ότι στέλνουμε λάθος μηνύματα σε έναν φίλο, μηνύματα που δεν ισχύουν άρα μπορεί να δημιουργήσουν προσδοκίες που δεν θα βρουν ποτέ ανταπόκριση. Το δεύτερο είναι ότι αν ο φίλος ή η φίλη έχει σχέση τότε η φάση αρχίζει να γίνεται άβολη για όλους. Κι αν πραγματικά αγαπάμε τον/την φίλο/η μας θέλουμε να είναι καλά στη σχέση του/της και όχι να δημιουργούμε ζητήματα.
Τώρα, που βγάλαμε τα αρνητικά στο τραπέζι ας πάμε στα θετικά. Είναι ωραίος ο ερωτισμός και στις φιλικές σχέσεις. Ο ερωτισμός που εκφράζεται μέσα από φλερτ, από κοπλιμέντα, από πειράγματα. Το φλερτ δεν σημαίνει πέσιμο. Σημαίνει ότι μας αρέσουμε να αρέσουμε, μας αρέσουν οι γοητευτικοί άνθρωποι, μας αρέσει να παίζουμε, μας αρέσει να ξεφεύγουμε από τη ρουτίνα αλλά αυτό δεν συνεπάγεται ότι θέλουμε να πάμε στο «μετά», είτε έχουμε σχέση είτε όχι. Και τι ποιο ωραίο να φλερτάρεις με δικά σου πρόσωπα, με φίλους που ξέρεις ότι νιώθεις οικεία, ότι έχετε κοινούς κώδικας επικοινωνίας.
Μπορεί να προκύψουν συναισθηματικά διλήμματα; Σαφώς. Εδώ ολόκληρη Τζούλια Ρόμπερτς μόλις έμαθε ότι παντρεύεται ο κολλητός της έτρεξε να βάλει τρικλοποδιά στον γάμο του. Α, ήταν ταινία. Οκ, μπορεί να μην έχει τύχει στην ίδια τη Τζούλια αλλά όλο σε κάποιον Μάκη θα έρθει αναταραχή μόλις μάθει ότι η Μαρία βρήκε αλλού το ιδανικό ταίρι. Το θέμα είναι γιατί έρχεται αναταραχή; Γιατί νιώθουμε ότι θα χάσουμε την αποκλειστικότητα ενός ατόμου που πρωταγωνιστεί στη ζωή μας αλλά όχι στο κρεβάτι μας ή γιατί τελικά παραδεχόμαστε στον εαυτό μας ότι αυτό το άτομο το θέλουμε και ως ερωτικό σύντροφο;
Λοιπόν, υπάρχουν πολλές και ωραίες φιλικές σχέσεις που οδήγησαν σε ερωτικούς δεσμούς. Και αυτοί οι δεσμοί δεν διαφέρουν σε ένταση πάθους από τους «κεραυνοβόλους» γιατί πολύ απλά όπως έχει πει και η φίλη Ράνια «Ένιωθα αμέσως τόσο άνετα και ταυτοχρόνως τόσο αναπάντεχα σέξι δίπλα στον άνθρωπο που με είχε δει να κλαίω με μύξες για τον Γιώργο που έγινε αυτοανάφλεξη γιγατόνων». Από την άλλη έχεις πλεονέκτημα να ξέρεις πολλά από τα κουσούρια του άλλου, τα έχεις ζήσει∙ βέβαια αλλιώς είναι να τα τρως στην μάπα ως φίλος/η και αλλιώς σαν σχέση. Αλλά, οκ τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση δεν πας ξυπόλητος στα αγκάθια.
Όλα παίζουν λοιπόν. Και η φιλία που εμπεριέχει γενναίες δόσεις φλερτ και μέχρι εκεί, και η φιλία που μπορεί να αναστενάξει κάνα-δυο φορές σε κάποιο κρεβάτι αλλά μέχρι εκεί, και η φιλία που μπορεί να οδηγηθεί σε σχέση και πιο εκεί δεν έχει.
Όσον αφορά την ατάκα «τα καλύτερα γκολ μπαίνουν στα φιλικά» έχω μια ένσταση βρε παιδιά. Θα τη δεχόμουν ως «καλά γκολ μπαίνουν και στα φιλικά» αλλά αν είναι τα «καλύτερα» μάλλον κάνετε λάθος που είστε (μόνο) φίλοι.