Categories: ΟΛΑ POPA

ΟΛΑ POPA #5: Ευτυχώς που κάποιοι βλέπουν πέρα από τη μύτη τους (NASA και Βαρκελωνέζοι) και μας έφτιαξαν την εβδομάδα

Αναστασία Βαϊτσοπούλου

Οι χιλιάδες Καταλανοί που κατέβηκαν στους δρόμους, φωνάζοντας ότι «θέλουν να υποδεχθούν» περισσότερους πρόσφυγες. Γιατί από τους 16.000 που προβλέπονταν να έρθουν, βάσει της δέσμευσης της Ισπανίας προς την ΕΕ, έφτασαν μόνο 1.100, ενώ οι 5 χιλιάδες έχασαν την ζωή τους στη Μεσόγειο. Θλιβερό. Κάπως πρέπει να γίνει το “casa nostra casa vostra”, δηλαδή «το σπίτι μας σπίτι σας»…

-Ελλάδα: «Ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα»
-Δ.Ν.Τ.: «Χρειάζεται κι άλλη πρόοδος…»
-Ελλάδα: …

Φώτης Βαλλάτος

Τα Fnl Bar Awards by Cardhu που απονεμήθηκαν την περασμένη Δευτέρα στο Hotel Ερμού επιβεβαιώνοντας ξανά τα τεράστια άλματα και τη σκληρή δουλειά που κάνει το ελληνικό bar industry, που δικαίως βρίσκεται τόσο ψηλά στο διεθνές ranking ανοίγοντας ταυτόχρονα μια νέα (ανέλπιστη) τουριστική πόρτα για την Αθήνα.

Όχι άλλα – είδαμε φως και μπήκαμε – μπαρ και εστιατόρια στο Ιστορικό Κέντρο. Το ποσοστό των σοβαρών μαγαζιών αγγίζει πια το «ιλιγγιώδες» 10%.


Γιώργος Βουδικλάρης

Η μαγική από κάθε πλευρά συναυλία του Musikfabrik με έργα του Harry Partch στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Χάρμα ιδέσθαι η σκηνή γεμάτη με τα παράδοξα, μοναδικά όργανα που μόνος του σχεδίασε ο συνθέτης, και σκέτη απόλαυση ο αλλόκοτος, σχεδόν εξωτικός ήχος της μουσικής του, που θα μπορούσε να είναι το ηχητικό αντίστοιχο κάποιων ταινιών του Λυντς ή του Carnival of Souls. Αρκεί να έβλεπε κανείς τα χαμογελά στα πρόσωπα των τυχερών που χάρηκαν αυτή τη μοναδική εμπειρία καθώς έβγαιναν από τη Στέγη,  και θα καταλάβαινε πως η σύγχρονη μουσική δεν είναι ένα στριφνό ιδίωμα για λίγους, αλλά κάτι που μπορεί αληθινά να σου φτιάξει τη βραδιά – και την εβδομάδα. 

Δύσκολο να αποδεχτεί κανείς την ιδέα πως δεν είναι πια μαζί μας ο Νίκος Κούνδουρος. Κάθε θάνατος είναι ένα σκάνδαλο, αλλά κάποιοι παραείναι. Σε ανθρώπους σαν τον Κούνδουρο ο θάνατος θα έπρεπε να απαγορεύεται.


Σταύρος Διοσκουρίδης

Δύο δίσκοι. Το Migration του Bonobo και το Keira του Susso. Δύο μουσικοί παραγωγοί που φλερτάρουν έντονα με έθνικ στοιχεία. Οκ, τον πρώτο τον ξέρετε. Ο δεύτερος ακούει στο όνομα Huw Bennett και το 2013 έκανε ένα ταξίδι στην Αφρική ηχογραφώντας τραγούδια και ήχους από τα μέλη της φυλής Mandinika στην Γκάμπια. Μαζί με δύο μουσικούς της θρυλικής οικογένειας Suso έφτιαξε ένα συνονθύλευμα της εκεί παραδοσιακής μουσικής μαζί με μια ελάχιστη δόση ηλεκτρονικών στοιχείων. Δεν είναι τα αριστουργήματα που θα σας πάρουν την ανάσα αλλά είναι δυο ευχάριστα ακούσματα, χωρίς επιτήδευση και άλλη μια υπενθύμιση ότι για να καταλαβαίνουμε την αξία ενός άλμπουμ, πρέπει να τα ακούμε ολόκληρα. 

H ευκολία με την οποία εκφράζεται η ανησυχία από ορισμένους προοδευτικούς κύκλους για το τι θ’ απογίνει το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στα χέρια του δημοσίου. Τη στιγμή που: α) Δεν έχει λειτουργήσει ολόκληρο ακόμα. β) Είναι ελάχιστες οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες τέτοιου μεγέθους στην Ελλάδα ώστε να έχουμε να συγκρίνουμε. γ) Δεν μπορώ να καταλάβω κάτω από ποια ιδιωτική σκέπη θα μπορούσε να λειτουργήσει η Εθνική Βιβλιοθήκη. Αν είναι έτσι γιατί δεν δίνουμε την εκμετάλλευση της Ακρόπολης και του Νέου Μουσείου της στον Λάτση; Μια χαρά δεν τα έχει στημένα τα Mall του; δ) Το ελληνικό δημόσιο δεν ήρθε από τον πλανήτη Άρη και έκατσε πάνω στα «προχώ» κεφάλια μας. Το δημόσιο είμαστε εμείς και όπου θέλουμε να είμαστε καλοί τα καταφέρνουμε, όπου δεν θέλουμε μας φταίνε οι «άλλοι».

Γεράσιμος Δομένικος

Κάτι απίστευτα ντοκιμαντέρ που παίζει η ΕΡΤ ανάμεσα στο κατά τ’άλλα φαιδρό ως ανύπαρκτο πρόγραμμά της, την ώρα που τα ιδιωτικά κανάλια ζουν στην εποχή του retro-reality. 

ΟΧΙ άλλη σταρταπίλα. Είσαι άνεργος; Δεν έχεις να πληρώσεις τους λογαριασμούς σου; Σε χαρτζιλικώνει ακόμα ο μπαμπάς σου; Μην μιζεριάζεις! Κάνε κι εσύ ένα startup να βγάλεις κάνα εκατομμυριάκι.


Γεωργία Δρακάκη

Είναι ενθαρρυντικό και υπέροχο να βλέπεις επαγγελματίες και προσηλωμένους στα όνειρά τους ανθρώπους, εν καιρώ μιζέριας, Είναι πάντα γελαστοί, όσο κουρασμένοι και να αισθάνονται, μοιράζονται τις γνώσεις τους, είναι φανταστικοί συνεργάτες και φίλοι. Να κατονομάσω μερικούς: Χρύσανθος Ξάνθης, Μακάριος Αβδελιώδης, Ηρώ Ράντου, Παναγιώτης Μπελτζινίτης, Στέλλα Κανελλοπούλου, Ίρις Βατσέλλα, Φαίδων Κεδίκογλου, Ζαχαρίας Λουδάρος. Ευχαριστώ την Popaganda που μου δίνει την ευκαιρία να σας ευχαριστήσω με αγάπη και όλους μαζί. Καρδούλες. Και μπαλόνια!

Γίνεται κάτι καλλιτεχνικό και ως οφείλει έχει το ρίσκο του και την τρέλα του. Και φυσικά, δεν μπορεί να αρέσει σε όλους. Αλλά, παιδιά, μην κράζετε χωρίς να έχετε ίδια άποψη. Κι εγώ κράζω Δημουλίδου, αλλά έχω διαβάσει. Κρίμα που ορισμένες και ορισμένοι θίχτηκαν τόσο πολύ με μια παράσταση ονόματι Στο Φαλιμέντο Του Κόσμου


Μελίνα Καλφαντή

Δευτέρα βράδυ σε ημιάδεια αίθουσα στον κινηματογράφο Έλλη, η ταινία Manchester by the Sea έκανε και τα 20 άτομα που ήταν μέσα να κλαίνε, και φεύγοντας δεν μιλούσε κανείς. Για την ταινιάρα αυτή, τα είπε καλύτερα απ’ ό,τι θα τα πω εγώ ο Ιωσήφ Πρωιμάκης.

Τα πεταμένα γυαλιά και σπασμένα γυαλιά στο πάρκο απέναντι από την Τεχνόπολη, που με έκαναν από τη Δευτέρα να τρέχω ένα σκυλί για ράμματα στις πατούσες, να την παρακαλάω να πάρει τα φάρμακά της, και να παλεύω για να αλλάξω επιδέσμους. Δεν είναι τόσο δύσκολο να πετάμε τα μπουκάλια στους κάδους, ή, ακόμα καλύτερα, στην ανακύκλωση. Plot twist: σε μερικά μέρη παίρνεις και πίσω χρήματα να τα επιστρέψεις.. 


Γιώργος Καραλιάς

H ανακοίνωση της NASA ότι στο σύστημα του TRAPPIST-1 υπάρχουν 7 εξωπλανήτες που μοιράζονται χαρακτηριστικά με τη Γη (earth-like planets), με 3 από αυτούς να είναι στην κατοικήσιμη ζώνη του άστρου τους. Όλα τα geeks κάνουμε όνειρα.

Οι επισκέψεις στα δικαστήρια της Ευελπίδων που επιβεβαιώνουν την πεποίθησή μου ότι το νομικό σύστημα της Ελλάδας θα ζήλευε τις ταχύτητες με τις οποίες κινούνται οι παγετώνες.


Αλεξάνδρα Καστάνια

Η ταινία Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ που είδα σε dvd. Η ιστορία; Εν μέσω οικονομικής κρίσης, ένας 59χρονος ξυλουργός μόλις έχει περάσει καρδιακό επεισόδιο και περιμένει το κρατικό επίδομα για να ζήσει, ενώ αντιμετωπίζεται με πλήρη αδιαφορία και απαξίωση από τους υπαλλήλους των αντίστοιχων φορέων. Παράλληλα, μια χωρισμένη μητέρα με δύο παιδιά προσπαθεί να βρει εργασία, αλλά αποδεικνύεται μάταιο. Μεταξύ τους, αναπτύσσεται μια δυνατή φιλία, από αυτές που σπάνια βλέπουμε στις ταινίες του Χόλιγουντ με τα ρεκόρ εισιτηρίων. Όσο η πλοκή εξελίσσεται, διαπιστώνει κανείς πώς, μέσα σε μια κοινωνία, μπορεί να βρίσκονται δίπλα-δίπλα η οικονομική ανέχεια με την αλληλεγγύη, η περιφρόνηση με την κατανόηση, η απόγνωση με την ελπίδα. Πρόκειται για μια ταινία, την οποία, αν δεν έχετε ήδη δει, αξίζει να δείτε. 

Τα – σχεδόν καθημερινά πλέον – δημοσιεύματα σχετικά με την καταστροφή των νέων ακυρωτικών μηχανημάτων για το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Συνολικά, έχουν καταστραφεί περισσότερα από 80 μηχανήματα, καθένα από οποία κοστίζει 1.000 με 1.200 ευρώ. Ένα βήμα μπροστά, δύο πίσω…  


Βασίλης Κ. Κουρουμιχάκης

Η δήλωση του Φώτη Κουβέλη ότι στις προηγούμενες και στις προ προηγούμενες ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ. Στο δημοψήφισμα ψήφισε όχι. Και θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Απέδειξε ότι εκτός απο διορατικός, αφού δικαιώθηκε πλήρως, ξέρει κι από thug life.

Το ότι δεν είναι πια χοτ θέμα τα κρίσιμα eurogroup, κάποτε ξενυχτούσε ο κόσμος με πίτσες και μπύρες για να δει τις δηλώσεις του Στουρνάρα, του Χαρδούβελη ή του Γιάνη και τώρα κάθονται και βλέπουν το εκ της τέφρας του αναγεννημένο Survivor.

Ηρώ Λιάτου

Το γεγονός πως οι Boney M κάνουν live ακόμα, το οποίο αντιληφθήκαμε καθότι θα βρίσκονται στην τελετή λήξης του Πατρινού Καρναβαλιού. Δηλαδή, οι Boney M έρχονται στην Πάτρα. Στην Πάτρα! ΑΧΑΣΤΟ.

Θα τα σαρώσει όλα το La La Land, και η ταινιάρα το Moonlight θα μείνει χωρίς οσκαράκι.


Παναγιώτης Μένεγος

Ο Σόνυ Βακάρο θα μπορούσε κάλλιστα να είναι δευτεραγωνιστής σε ταινία του Σκορσέζε, μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από κάποια. Τον καιρό όμως που ο Μάρτι άρχιζε να καθιερώνεται στο Χόλιγουντ, στα μέσα των 70s, ο Σόνυ έπιανε δουλειά στη ΝΙΚΕ. Αρχικά τους έπεισε να βγάλουν παπούτσια μπάσκετ, δεν είχαν. Στη συνέχεια με συζητήσιμες μεθόδους τους βοήθησε να κατακτήσουν το κολλεγιακό μπάσκετ. Και στα mid 80s υπέγραψε τον Μάικλ Τζόρνταν, αλλάζοντας μια για πάντα την εφηβική (και όχι μόνο) στιλιστική wishlist. Η περίφημη σειρά αθλητικών ντοκιμαντέρ 30 for 3o ασχολήθηκε μαζί του στο Sole Man, μια διεισδυτική ματιά στον άγνωστο πόλεμο των αθλητικών εταιρειών στο χώρο του μπάσκετ (ο Βακάρο αργότερα πήγε στην Adidas και κονταροχτυπήθηκε μέχρις εσχάτων για τα μάτια, ή καλύτερα τα πόδια, του Λεμπρόν). Ακούγεται τελείως off, αλλά ολόκληρο τριήμερο ήρθε γιατί να μη φάτε μία ώρα σε κάτι διαφορετικό που ίσως καθόρισε τα παπούτσια που ζητήσατε κάποτε από τη μαμά σας; Το βλέπετε εδώ, χωρισμένο σε 6 κεφάλαια.

Σόνυ Βακάρο, the Sole Man

Όσον αφορά το down, με κάλυψε απόλυτα ο καλός συνάδελφος Διοσκουρίδης. Να προσθέσω, περνώντας στο αθλητικό δελτίο, ότι καλή η περηφάνια ή η αγνή χαρά που αισθανθήκαμε βλέποντας τον Αντετοκούνμπο στο Αll Star Game, όμως αγώνας -έστω επίδειξης- που τελειώνει 192-182 είναι περισσότερο τσίρκο παρά μπάσκετ…


Θεοδόσης Μίχος

Ο Δράκος του Νίκου Κούνδουρου στην Ελευθερία του Τζόναθαν Φράνζεν

Το μόνο πράγμα που είναι πιο βαρετό από τα νέα singles των Ride είναι τα νέα singles των Jesus and Mary Chain. Το πρόβλημα θα μπει κάτω από το χαλάκι στις 14/7/2017 οπότε και θα ξαναδώ τους JAMC 19 χρόνια μετά από εκείνη την καθόλου αξιομνημόνευτη συναυλία τους στο Ρόδον. 


Μάρθα Οστιούνη

Οι ανεβασμένες θερμοκρασίες Ο ήλιος. Που φεύγεις από το γραφείο και δεν είναι νύχτα. Που σκέφτεσαι ότι αυτή τη χρονιά ίσως και να γυρίσει ο τροχός. Τα εξωτερικά τραπεζάκια στους αγαπημένους σου πεζόδρομους που άρχισαν να ξεπροβάλλουν. Που φοβάσαι ότι μια βροχή θα τα χαλάσει όλα, όταν το μόνο που θα κάνει, θα είναι μεγαλύτερη την προσμονή για την αληθινή άνοιξη και τον μάρτη στο χέρι!

Το γεγονός ότι δεν είμαστε καθόλου εξοικειωμένοι με την έννοια της απώλειας σε κάθε έκφανση της. Δε ξέρω αν αυτό είναι απαραίτητα κακό, αλλά είναι σίγουρα στενάχωρο…


Νατάσα Πανταζοπούλου

Η πλάνη. Ότι το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Νιάρχος μπορεί να παραμείνει το ίδιο, παραδομένο στο Ελληνικό Δημόσιο.
Φτάνει κάποιος να ρίξει μια ματιά μόνο στον διπλανό εγκαταλελειμμένο χώρο του Τάε Κβο Ντο.

Ζωή Παρασίδη

Η αθώωση του Κώστα Πελετίδη. Η Χ.Α. είχε καταθέσει μήνυση εναντίον του δημάρχου Πατρέων όταν αρνήθηκε να της παραχωρήσει χώρο του δήμου κατά την προεκλογική περίοδο. Κι ευτυχώς δικαιώθηκε για την ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να μην διευκολύνει την δράση του ακροδεξιού μορφώματος.

Παρόλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αυτοαποκαλούνται «Πατριωτική Ένωση Ωραιοκάστρου», κυκλοφορούν με σημαίες έξω από τα σχολεία, τα βάζουν με παιδιά που πρέπει να ορθοποδήσουν και με τους δασκάλους που οφείλουν να βοηθήσουν σ’ αυτό.     


Λίνα Ρόκου

Οι 300.000 που έκαναν πορεία στη Βαρκελώνη υπέρ της υποδοχής προσφύγων στην Ισπανία. Όταν οι πολίτες βάζουν τα γυαλιά σε ένα κράτος που αδιαφορεί για το σημαντικότερο πρόβλημα της εποχής μας. Όταν οι πολίτες είναι αλληλέγγυοι.

Οι κρίσεις πανικού. Οι δικές μου, οι δικές σας, των ανθρώπων γύρω μας. Πολύ περισσότεροι άνθρωποι, από όσους φανταζόμαστε, υποφέρουν.


Ανδρέας Σιμόπουλος

Τo bar 56 στην Πλουτάρχου στο Κολωνάκι.

Όλες αυτές οι ρατσιστικές συμπεριφορές από «αγανακτισμένους κατοίκους» που οι περισσότερες περνούν στα ψιλά και στο   τέλος μένουν ατιμώρητες.Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ξαναθεσπιστεί αντιρατσιστικός νόμος που να ποινικοποιεί ακόμα και τα «ανέκδοτα». Και να εφαρμόζεται!


Ελένη Τζαννάτου

Η επανακυκλοφορία του Blood Nirvana των Last Drive από τη Labyrinth Of Thoughts Records. ‘Nough said. Καρδούλες.

Απογοητευτικοί νέοι Ride. Γιατί ρε παιδιά, πως και πως σας περιμέναμε.


Τζούλια Τσιακίρη

Ότι ο Φελλίνι έφτιαχνε απίθανες καρικατούρες. Δέστε περισσότερες στο http://www.drawger.com/kroninger/?article_id=2704. Εδώ ο φίλος του ο Μαστρογιάννι όπως κανείς δεν θα μπορούσε να τον φανταστεί!

Σχέδιο με παστέλ άγνωστου καλλιτέχνη των Disney Studios που παριστάνει τον Σειληνό και μια Κενταυρίνα. Έγινε το 1940 για τη «Φαντασία» αλλά δε χρησιμοποιήθηκε ποτέ. Πολύ κρίμα!


POPAGANDA

Share
Published by
POPAGANDA