Όχι. Σας δίνω την απάντηση αμέσως για να μην ψαχνόμαστε αδίκως. Αλλά επειδή καλό θα ήταν να έχω κι ένα κείμενο να παραδώσω στον αρχισυντάκτη μου θα κάτσω να την αιτιολογήσω και να εξυμνήσω σε τέτοιο βαθμό το φλερτ που θα ξεχυθείτε στους δρόμους, στις παραλίες, στα λιβάδια και στα inbox για να φλερτάρετε ασυστόλως. Προσοχή, να φλερτάρετε είπα, αν θα προχωρήσετε για το επόμενο στάδιο, δική σας ευθύνη, δε θα κλείσω εγώ σπίτια.
Basic η ερώτηση αλλά επειδή καλό είναι να υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας τα αυτονόητα ξεκινώ.
Γινόμαστε πάντα πιο δημιουργικοί όταν φλερτάρουμε, κάνουμε τον άλλον να γελάσει, να νιώσει όμορφα έστω με μία πρόταση, γινόμαστε (ή καλό θα ήταν να γινόμαστε) ευρηματικοί, βάζουμε τη γοητεία μας να δουλέψει στο φουλ. Είναι ένας μηχανισμός που κινητοποιεί και το μυαλό μας και το σώμα μας, που ασυνείδητα προβάλλει τα καλύτερα του στοιχεία. Γενικά, όταν φλερτάρουμε είμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Όταν με ένα πείραγμα, ένα κοπλιμέντο, με μια ατάκα κάνουμε τον άλλον/άλλη να αισθανθεί όμορφα μπορεί να κάνουμε περισσότερο καλό από ό,τι ίσως πιστεύουμε εκείνη τη στιγμή. Δεν ξέρουμε σε τι, ίσως, δύσκολη ημέρα βρίσκεται ο άλλος, πόσο μπορεί να του δίνουμε ένα καλό «σπρώξιμο» να συνεχίσει με όρεξη τη (δύσκολη) μέρα μόνο με ένα χαμόγελο και μια τόνωση του ηθικού του.
Το φλερτ είναι ένα παιχνίδι. Όπως εμείς φτιάχνουμε τη μέρα του άλλου/άλλης όταν τους φλερτάρουμε έτσι όταν κάποιος άλλος μας φλερτάρει μας κάνει να νιώθουμε ότι μετράμε, ότι αρέσουμε, ότι κινούμε το ενδιαφέρον, ότι είμαστε γοητευτικοί και όμορφοι. Αλλά και όταν φλερτάρουμε εμείς οι ίδιοι νιώθουμε καλύτερα με τον εαυτό μας, γιατί νιώθουμε ζωντανοί, ότι παρατηρούμε την ομορφιά γύρω μας, σε όποια μορφή κι αν είναι αυτή, ότι έχουμε όρεξη για ζωή βρε παιδί μου. Και η αυτοπεποίθηση μας ανεβαίνει ανεξάρτητα το πώς θα ανταποκριθεί ο άλλος. Εντάξει, δεν λέω να φάμε ξύλο –εκεί μάλλον κάτι λάθος έγινε εξ αρχής- εννοώ φίλες και φίλοι ότι δεν φλερτάρουμε για να πηδήξουμε, ας το πω έτσι ωμά.
Μικρή αλλά απαραίτητη υποενότητα. Δεν μας αρέσει να γίνεται άτσαλα, πιεστικά, σε χρόνους που μας αγχώνουν και τρόπους που μας καταπιέζουν. Αν δείτε ότι ο/η άλλος δεν έχει όρεξη μην συνεχίζεται.
Αλίμονο αν κάθε φορά που φλερτάραμε είχαμε στο νου μας ότι με αυτόν/αυτήν θέλουμε να καταλήξουμε στο κρεβάτι. Το φλερτ εμπεριέχει μεν στοιχεία ερωτισμού αλλά με μια πολύ πιο ευρεία και πιο ουσιαστική έννοια από ότι τη στενόμυαλη του «θέλω να γαμήσω». Δείτε πιτσιρίκια, πέντε χρονών πώς φλερτάρουν, θα χαζέψετε. Πώς κυνηγάνε το ένα το άλλο, πώς της κάνει χώρο στην καρέκλα για να κάτσει εκείνη, ή πώς εκείνη του αρπάζει το παιχνίδι από τα χέρια και τρέχει μακριά γελώντας. Παρατηρήστε επίσης ηλικιωμένους να φλερτάρουν, με τσακπίνικη αιδώ, με γλυκύτητα και σπινθηροβόλο βλέμμα που μαρτυράει «το ‘χω ακόμη». Λέτε οι παραπάνω κατηγορίες να σκέφτονται το μετά; Αλλά ακόμη και σε ηλικίες που είμαστε φουλ ερωτικά ενεργοί το φλερτ δεν σημαίνει πέσιμο. Σημαίνει ότι μας αρέσουμε να αρέσουμε, μας αρέσουν οι γοητευτικοί άνθρωποι, μας αρέσει να παίζουμε, μας αρέσει να ξεφεύγουμε από τη ρουτίνα αλλά αυτό δεν συνεπάγεται ότι θέλουμε να πάμε στο «μετά», είτε έχουμε σχέση είτε όχι.
Ειδικά οι γυναίκες σε αυτό το κομμάτι είναι φουλ παρεξηγημένες. Πολλές φορές οι άνδρες παρερμηνεύουν μια φιλική, διαχυτική συμπεριφορά για φλερτ ή ακόμη χειρότερα θεωρούν ότι το φλερτ αποτελεί συναίνεση για σεξ. Όπως έχω γράψει ξανά το φλερτ δεν είναι συναίνεση για σεξ. Ας συνεννοηθούμε αρχικά γι’ αυτό. Το φλερτ είναι χαρά, ευχαρίστηση, ένας τρόπος να μένουμε ζωντανοί στο παιχνίδι του ερωτισμού. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εγγύηση ότι θέλουμε να κάνουμε σεξ. Το φλερτ είναι κι επιβεβαίωση και αυτό -ήμαρτον- δεν είναι κακό. Το χρησιμοποιούμε έτσι και τα δύο φύλα. Και καλά κάνουμε. Δεν παίζουμε με τα συναισθήματα του άλλου, δεν πληγώνουμε κάποιον επειδή θέλουμε να δημιουργήσουμε μια όμορφη, παιχνιδιάρικη ατμόσφαιρα. Το φλερτ δεν εξυπακούεται ότι οδηγεί στο σεξ. Ούτε το φιλί εξυπακούεται ότι οδηγεί στο σεξ. Δοκιμάζουμε οι άνθρωποι, πάμε βήμα βήμα και αποφασίζουμε μέχρι πού θέλουμε να πάμε με τον άλλον. Μην κάνετε σαν κακομαθημένα παιδάκια που επειδή πλησιάζουν τα Χριστούγεννα νιώθετε αδικημένα που δεν σας παίρνουν το πιο ακριβό παιχνίδι.
Ναι. Και σιγά μην σας ρωτήσει κιόλας. Θα το κάνει έτσι κι αλλιώς. Και να χαίρεστε γι’ αυτό. Να σκέφτεστε ότι δεν είναι ένας αποστειρωμένος άνθρωπος που ζει σε γυάλα. Ούτε εσείς είστε. Οι ευχάριστοι άνθρωποι αγαπούν το φλερτ, τους αρέσει η διάδραση, τους αρέσει το έξυπνο πινγκ πονγκ που μπορεί να προκύψει. Όλα καλά. Από την άλλη φυσικά και μπορούμε να ενοχληθούμε από το φλερτ του/της συντρόφου προς ένα άλλο άτομο. Ειδικά, αν είμαστε στην αρχή του πάθους, εκεί που δυστυχώς η κτητικότητα χτυπάει κόκκινα ακόμη και από βιολογική άποψη. Αν του/της γκρινιάξαμε άδικα για ένα φλερτ να έχουμε το θάρρος να ζητήσουμε συγγνώμη και να πάμε παρακάτω. Αν πάλι κάτι μας ενοχλεί δικαιολογημένα, εάν δηλαδή ο/η άλλος φλερτάρει ασύστολα μπροστά μας ή μοιάζει να έχει στοχεύσει επανειλημμένα ένα άτομο τότε ας το πούμε. Αν νιώθουμε ανασφαλείς με το φλερτ του άλλου ίσως υπάρχει πρόβλημα στην ίδια τη σχέση.
Πολλά ζευγάρια ξεχνούν να φλερτάρουν. Εννοώ ο ένας τον άλλον. Θεωρούν δεδομένο ότι επειδή είναι μαζί όλο αυτό το παιχνίδι έληξε. Ε, αν συνεχίσετε έτσι πολύ πιθανόν να λήξει η ίδια η σχέση. Και δεν εννοώ απαραίτητα να χωρίσετε. Εννοώ να παραμείνετε ζευγάρι που θυμίζει περισσότερο αδελφάκια ή κολλητούς. Πάντα υπάρχει τρόπος να τον/την φλερτάρεις, ακόμη κι αν ξυπνάς δίπλα του/της για x χρόνια. Βρες τον τρόπο και κάνε το.
Περπατώ στην Υμηττού και ένας ηλικιωμένος κύριος μου προσφέρει χαμογελαστά ένα λουλούδι λέγοντας μου «Τυχερός όποιος σε έχει στη ζωή του». Πρόλαβα να πω ένα «ευχαριστώ» πριν απομακρυνθεί. Πάνε δύο χρόνια, νομίζω δε θα το ξεχάσω ποτέ.