Σταύρος Διοσκουρίδης
Όταν σου κερνάνε τον καφέ το πρωί. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κίνηση αβρότητας
Οι φίλοι που ποστάρουν στο Facebook βίντεο με Κινέζους να ψήνουν σκυλιά. Ακόμα και αν είναι μέρος της κουλτούρας τους και εγώ συμφωνώ πως θα βομβάρδιζα τα συγκεκριμένα φεστιβάλ που γίνονται. Αλλά το να το ανεβάζουμε στα σόσιαλ μίντια αυτό το θέαμα δεν κάνει τίποτα αφού οι Κινέζοι δεν έχουν Facebook (και να είχαν πάλι δεν θα έκανε).
Βασίλης Κ. Κουρουμιχάκης
Η Αλβανία ως τουριστικός προορισμός. Απίστευτα όμορφα τοπία και πολύ φιλόξενοι άνθρωποι. Ένα ταξίδι που μόλις το κάνεις μπορεί να γκρεμίσει κάθε αρνητικό στερεότυπο που έχεις για τη γειτονική χώρα που νομίζεις ότι είναι τόσο μακριά αλλά αποδεικνύεται τόσο κοντινή.
Οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις σε Ισπανία και Ιταλία που αντί να «ξυπνήσουν» την ηγεσία της ΕΕ απλά την κάνουν ακόμα λιγότερο ελκυστική στους Ευρωπαίους.
Θεοδόσης Μίχος
Η νιότη χαραμίζεται στους νέους, ως γνωστόν. Οπότε, τόπο στα γερόντια που δεν το βάζουν κάτω. Αξίζει να διαβάσετε το ρεπορτάζ της Ζωής Παρασίδη στις Λέσχες Φιλίας του Δήμου Αθηναίων.
Τhe world is a vampire, sent to drain
Πάνος Μπάρας
Η επικράτηση του «Ναι» στο δημοψήφισμα της Ιρλανδίας, για τις αμβλώσεις. Σε μία περίοδο κοινωνικής εξαθλίωσης, εκφασισμού των συνειδήσεων και υποβάθμισης των συλλογικών κεκτημένων, είναι ενθαρρυντικό να βλέπεις πως το παιχνίδι δεν έχει χαθεί ακόμη. Τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των πολιτών, σε πείσμα των καιρών μας, είναι ενεργά και γράφουν Ιστορία, υπερασπίζοντας και θωρακίζοντας τα γυναικεία δικαιώματα, δηλαδή τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η αποκάλυψη της επί σειρά ετών, σεξουαλικής, σωματικής και ψυχολογικής κακοποίησης παιδιών από τους γονείς τους, στη Λέρο, ήρθε να προστεθεί στα τελευταία δεκάδες περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, που είδαν το φως της δημοσιότητας και αναδεικνύουν μια μάλλον όχι και τόσο ειδυλλιακή όψη του θεσμού της οικογένειας στην Ελλάδα, ο οποίος αναφανδόν πλέον, αποδομείται μέρα με τη μέρα, μπρος στα μάτια μας. Για ορισμένους, μπορεί και να έχει αργήσει η εν λόγω αποδόμηση. Ωστόσο, τι νόημα έχει η αποδόμηση, όταν δεν είσαι σε θέση, όταν δεν έχεις εκείνα τα απαραίτητα μέσα, για να ανοικοδομήσεις, κάτι καλύτερο, πάνω από τα ερείπια; Ποιες οι προοπτικές των θυμάτων αυτού του υπό διάλυση θεσμού, όταν θα κληθούν να ενσωματωθούν σε μια κοινωνία, που κανένας δεν άκουσε, δεν είδε, δεν μπόρεσε; Ο πληθυσμός της χώρας, βρίσκεται σε μία διαρκή διαδικασία πολυεπίπεδης εντροπίας και σήψης, όπου η βία γίνεται κοινό βίωμα στα σπίτια των ανθρώπων, αλλά αντικείμενο καταδίκης, από όπου κι αν προέρχεται, στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Ντενίσα Μπαϊρακτάρη
Το αίσθημα όταν βουτάς για πρώτη φορά τα πόδια σου στην θάλασσα, σε κάνει να ξεχνάς ότι το καλοκαίρι μόλις ξεκίνησε και έχεις ακόμα πολύ καύσωνα μπροστά σου, τοn οποίο πολύ πιθανό να μην τον περάσεις σε μια παραλία. Είναι πολύ λίγα τα πράγματα όμως, που συγκρίνονται με την πρώτη εκείνη βουτιά λίγο πριν μπει ο Ιούνιος.
Την ίδια ώρα που ολόκληρες οι ΗΠΑ βουίζουν για τους 1500 ασυνόδευτους ανήλικους μετανάστες που έχουν χαθεί κάπου στην χώρα και για τους οποίους οι αρχές αποποιούνται κάθε ευθύνη, την ίδια ώρα που χιλιάδες παιδιά αποχωρίζονται με την βία τους γονείς τους, επειδή προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικό, την ίδια ώρα που αυτοί οι γονείς δεν ξέρουν που θα πάνε οι συνοριοφύλακες τα παιδιά τους και αν θα τα ξαναδούν, την ίδια εκείνη στιγμή, η Ιβάνκα Τραμπ, το καμάρι του μπαμπά της, αποφάσισε να ανεβάσει στο λογαριασμό της στο τουίτερ την τέλεια Κυριακή της, κρατώντας αγκαλιά τον τέλειο ξανθό γιο της και χαμογελώντας όπως πάντα πλατιά και τέλεια. Το ίδιο πλατύ και τέλειο χαμόγελο που είχε στα εγκαίνια της πρεσβείας των ΗΠΑ στα Ιεροσόλυμα και ενώ στην Γάζα, πέθαιναν δεκάδες άμαχοι. Όσο περνά ο καιρός τόσο πιο πολύ πείθομαι ότι η Ιβάνκα είναι η πιο επικίνδυνη από όλους τους Τραμπ. Πιο επικίνδυνη από τον άξεστο πατέρα της, που τον νοιάζει μόνο να έχει δύναμη για να ταΐζει το αχόρταγο εγώ του και σίγουρα πιο επικίνδυνη από τα αδέρφια της τους μπούφους, που δεν ξέρουν ούτε πως να είναι διεφθαρμένοι χωρίς να τους πιάνουν. Αυτοί ίσως απαλλαγούν λόγω βλακείας, αλλά η Ιβάνκα φαίνεται πως έχει σχέδιο και αυτό το προδίδει το πάντα τέλειο χαμόγελό της.
Λίνα Ρόκου
H απίθανη Σαβίνα Γιαννάτου στην μουσική περφόρμανς Κασσάνδρα παρέα με την AGF και τον Δημήτρη Τίγκα στο πλαίσιο του φεστιβάλ Tuned City που διοργανώνει η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στην αρχαία Μεσσήνη. Λαρυγγισμοί, γρυλισμοί, υψηλές νότες, ανάσες, φωνή, τι φωνή! Η Σαβίνα Γιαννάτου μας πήρε τα μυαλά.
Οι πατουσοσέλφι.
Ζωή Παρασίδη
Στις φωτογραφίες της, τα χρώματα μοιάζουν να αναδύονται απ΄ το σκοτάδι, από χώρους αποκομμένους από τον υπόλοιπο κόσμο. Οι πρωταγωνιστές της, συλλαμβάνονται να περιπλανώνται μελαγχολικά μέσα στους χώρους αυτούς. Στο πλαίσιο του διεθνούς φεστιβάλ φωτογραφίας της Aθήνας, APHF:18, η Τζίνα Μαραγκουδάκη παρουσιάζει την έκθεσή της με τίτλο Mteronome.
Κάθε φορά που έχει απεργία, η Αθήνα αποκτά ένα πρόσωπο όλο γκρίνια.
Ελένη Τζαννάτου
Το να κάνεις καινούργιες γνωριμίες…
Αφήστε τα smartphones κι απολαύστε τη συναυλία…
Τζούλια Τσιακίρη
Η μητρότητα.
Η συζήτηση για την αθανασία της ψυχής θα ήταν κάτι εντελώς περιττό αν μπορούσαμε ν΄αγαπήσουμε τη ζωή αυτή, τη ζωή μας.
Όπως ο Ρούρης, κάτοικος παρτεριών πλατείας Μητροπόλεως από το 2004.
Γιώργος Τσίγκος
Η πτώση της κυβέρνησης Ραχόι στην Ισπανία. Μετά από 6,5 χρόνια σκληρής λιτότητας που χαρακτηρίστηκαν και από αυταρχικούς σε ζητήματα όπως αυτό της καταλανικής ανεξαρτησίας, ο Μαριάνο Ραχόι είδε την κυβέρνηση του να καταρρέει μετά την πρόταση μομφής που κατέθεσε ο ηγέτης των σοσιαλιστών Πέδρο Σάντσες. Πλέον υπάρχει το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας ανάμεσα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα και τους Podemos που μπορεί να βάλει την Ισπανία σε προοδευτική τροχιά, κάτι που έχει ιδιαίτερη ανάγκη.
Η εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του ζητήματος του ονόματος της πΓΔΜ. Πάνω που φαινόταν να βρίσκεται η λύση, κύκλοι του Υπουργείου Εξωτερικών κάνουν λόγο για δισταγμό της κυβέρνησης της γειτονικής χώρας. Θα είναι τραγικό να χαθεί αυτή η ιστορική ευκαιρία και να μη βρεθεί λύση για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, από οπουδήποτε και αν προέρχονται.