Αναστασία Βαϊτσοπούλου
Στην 168η συνεδρίαση της δίκης της Χρυσής Αυγής, ο ασχολούμενος συστηματικά με τη δράση του ναζιστικού μορφώματος δημοσιογράφος Γιάννης Μπασκάκης κατέθεσε για όλα όσα γνωρίζει για τον τρόπο λειτουργίας και δράσης της οργάνωσης, τον στενό πυρήνα της και την άμεση γνώση των ηγετικών στελεχών της. «Στο αυθεντικό καταστατικό της οργάνωσης της δεκαετίας του ‘80 υπάρχει κεφάλαιο που αναφέρεται στην αρχή του Αρχηγού» είπε, εξηγώντας ότι ο Αρχηγός ξέρει για όλα, καθώς ο ίδιος παίρνει όλες τις αποφάσεις μαζί με τον στενό πυρήνας του. Ο δημοσιογράφος αναφέρθηκε σε βίντεο όπου έχει καταγραφεί ο βουλευτής της Χ.Α. Δημήτρης Κουκούτσης να μεταφέρει -μετά την ποινική δίωξη σε βάρος της ηγεσίας- στην Τοπική Οργάνωση Σπάρτης την εντολή του Αρχηγού Μιχαλολιάκου «να κρατάνε μέσα τους τον εθνικοσοσιαλισμό» και «να μη δείχνουν τόσο συχνά τα μπράτσα τους» ακριβώς γιατί εκκρεμεί η δίκη. Συν το βίντεο με τη γεμάτη ναζιστικά σύμβολα συναυλία, όπου ανέμιζαν σημαίες των SS και της Βέρμαχτ και ακούγονταν ναζιστικά τραγούδια και συμμετέχουν Μιχαλολιάκος, Ματθαιόπουλος, Γερμενής, ηγετικά στελέχη της Χ.Α., οι οποίοι «τραγουδούν τον ύμνο της Γερμανίας». Μία κατάθεση που δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης για το κατά πόσο εμπλέκεται η ηγεσία στις επιθέσεις και δολοφονίες. Μένει ν’ ακούσουμε την απόφαση του δικαστηρίου…
Και η υπεράσπιση από την άλλη βάζει τα δυνατά της για να μας κάνει να γελάμε(;). Ξεχώρισαν οι ερωτήσεις της προς τον δημοσιογράφο:
-Εδώ, κάποιοι από τους εικονιζόμενους φοράνε μαγιό, κάποιοι παραλλαγή. Είστε συντάκτης μόδας;
-Πώς γνωρίζετε τι είναι «η σπορά των ηττημένων του ‘45» αφού δεν είχατε γεννηθεί τότε;
-Ξέρετε άλλες περιπτώσεις συσχέτισης πολιτικής και ποινικής ευθύνης, π.χ. την περίπτωση Μαρκεζίνη;
-Αν και ασχολείστε με τη δημοσιογραφία για χρόνια στην ΕΣΗΕΑ μπήκατε το 2014. Πώς γίνεται αυτό;
Όπως είπε και ο μάρτυρας, «Το βασικό πολιτικό μήνυμα της Χρυσής Αυγής είναι η ίδια η βία. Γι’ αυτό προπαγανδίζει τις βίαιες δράσεις της. Το 2012 η ΕΛΜΕ Χανίων βγάζει ανακοίνωση με την οποία ανησυχεί για τις φασιστικές επιθέσεις. Δεν κατονομάζει οργάνωση. Η Χρυσή Αυγή απάντησε δηλώνοντας ενοχλημένη που στοχοποιείται νόμιμο πολιτικό κόμμα. Γιατί θέλει να προβάλλει τον ρόλο της, να διεκδικήσει την πατρότητα των επιθέσεων».
Για να ενημερώνεστε για την δίκη, κάντε κλικ εδώ αλλά είναι πολύ σημαντική για την ορατότητα και η παρουσία του καθενός από εμάς στον Κορυδαλλό ή στο Εφετείο που είναι στο κέντρο της Αθήνας (Κυρίλλου Λουκάρεως 14).
Σταύρος Διοσκουρίδης
Μια από τις πιο «ποιοτικές» διαμαρτυρίες που έχουν γίνει ποτέ συνέβη στο περιθώριο της συνόδου κορυφής των 20 πλουσιότερων κρατών στο Αμβούργο. Τι σημασία έχει το πλούσιος ή φτωχός αν είσαι ζόμπι;
EPA/FRIEDEMANN VOGEL / POOL
Η ίδια η σύνοδος. Έχει άραγε κάποιο νόημα;
Μελίνα Καλφαντή
Η αθώωση του Θεοφίλου.
Το γεγονός πως μία γυναίκα 62 χρονών πέθανε στο δρόμο, μαζεύοντας τα σκουπίδια μας, και κανείς δεν έδωσε σημασία, γιατί τουλάχιστον τώρα δεν μυρίζει άσχημα η πόλη.
Αλεξάνδρα Καστανιά
Όταν συναντώ στην παραλία λουόμενους, οι οποίοι μαζεύουν όχι μόνο το παραμικρό σκουπίδι που θα μπορούσαν να αφήσουν πίσω τους, αλλά και ό,τι άχρηστο έχει αφήσει ο διπλανός τους. Ειδικά όταν αυτό συμβαίνει σε ακτές μη οργανωμένες – όπου ένα πλαστικό ποτήρι από καφέ ή ένα άδειο μπουκάλι αντηλιακού θα παρέμενε εκεί για αρκετό καιρό – το εκτιμώ ακόμη περισσότερο.
Η εικόνα της γιαγιούλας που μπήκε στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς, αγόρασε λίγα πράγματα ρωτώντας για την τιμή καθενός και, στο τέλος, ρώτησε τον υπάλληλο αν γνώριζε τι ώρα θα άνοιγε το κατάστημα «ΟΠΑΠ» παραδίπλα. «Σήμερα, θα δώσουν αρκετά χρήματα», είπε, προσπαθώντας να φανεί ένας χιουμοριστικός τόνος στη φωνή της. Ελλάδα του 2017, δυστυχώς…
Βασίλης Κ. Κουρουμιχάκης
Το Fiat 500 (το αυθεντικό του ’57, όχι το νέο που οδηγούν οι τρέντι φατσούλες και είναι γεμάτα αυτοκόλλητα της Apple και ειδών surf) είναι η νέα προσθήκη στη συλλογή του MoMA. Ο Philip Johnson, curator του τμήματος αρχιτεκτονικής και βιομηχανικού σχεδίου του μουσείου, αναφέρθηκε στην προσπάθεια του μουσείου να εμβαθύνει στην ιστορία του βιομηχανικού σχεδίου και ειδικά στο κομμάτι του αυτοκινήτου ξεκινώντας από το θρυλικό 500. Το οποίο εκτός από τα νέα στάνταρ που έθεσε στον σχεδιασμό και την κατασκευή, είναι η ζωντανή απόδειξη ότι το υψηλού επιπέδου design μπορεί να έχει χαμηλό κόστος κτήσης.
Ο χαβαλές με τον Κλεομένη. Μετά τις κατάρες και τα ιπτάμενα κέικ ήταν θέμα χρόνου να προβεί σε μιμήσεις της τακτικής του Ισλαμικού Κράτους. Πρώτο θύμα ένα γλυπτό στη Βουλιαγμένης με θέμα τη σύγχρονη οικονομική κρίση. Η δόξα του βαϊραλ χαβαλέ του έδωσε θάρρος και θράσος γι’αυτό τον βανδαλισμό ο οποίος θα γιγαντωθεί ακόμα περισσότερο όσο το Ίντερνετ τον κάνει φίρμα και τον ενθαρρύνει.
Θεοδόσης Μίχος
Χρειάστηκε να περάσουν 5 χρόνια μέχρι να αθωωθεί ο Τάσος Θεοφίλου.
Πόσος καιρός θα χρειαστεί να περάσει μέχρι να αθωωθεί η Ηριάννα Β.Λ.;
Ζωή Παρασίδη
Αν και κανένας δεν μπορεί να επιστρέψει σε έναν νέο άνθρωπο πέντε χρόνια στέρησης της ελευθερίας του, επιτέλους, ο Τάσος Θεοφίλου κρίθηκε αθώος από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων για όλες τις κατηγορίες που του προσάπτουν από το 2012 χωρίς αποδείξεις.
Κατά τον Άρειο Πάγο η μη καταβολή δεδουλευμένων δεν αρκεί από μόνη της να θεμελιώσει την έννοια της βλαπτικής μεταβολής των όρων της σύμβασης εργασίας, αν δεν συνδέεται και με την πρόθεση του εργοδότη να εξαναγκάσει τον εργαζόμενο σε παραίτηση προκειμένου να αποφύγει την καταβολή σε αυτόν της αποζημίωσης απόλυσης. Μάλιστα.
Λίνα Ρόκου
Αδιαμφισβήτητα η καλή είδηση της εβδομάδας είναι η αθώωση για όλες τις κατηγορίες του Τάσου Θεοφίλου. Από εκεί και πέρα, χαίρομαι που η επανέκδοση της ταινίας «Σημασία έχει ν’ αγαπάς» -που συνεχίζεται για τρίτη εβδομάδα- έδωσε στους Αθηναίους (και σε εμένα) την ευκαιρία να δουν το μπαρόκ αριστούργημα του Αντρέι Ζουλάφσκι. Όσο διαρκούσε η προβολή του στον θερινό κινηματόγραφο «Όασις» μια νυχτερίδα πετούσε πάνω από τα κεφάλια μας, κάνοντας παρέα σε αυτές τις οθόνης. Στο τέλος δε μας έμεινε στάλα αίμα. Δεν τους φτιάχνουν τους έρωτες όπως παλιά.
Τι κι αν τελείωσε το Survivor; Για το επόμενο οι αιτήσεις ξεπερνούν τις 30.000 σύμφωνα με την κ. Άλκηστη Μαραγκουδάκη, διευθύντρια προγράμματος του ΣΚΑΪ.
Τζούλια Τσιακίρη
Στο Ηρώδειο7/7 η Φιλαρμονική Αγίας Πετρούπολης κράτησε το κοινό της για 90 λεπτά με κομμένη την ανάσα, έρμαιο της ομορφιάς. Μέτρησα πάνω από εξήντα έγχορδα και τα δοξάρια τους χόρευαν στον αέρα υποταγμένα σε μια ουράνια κινησιολογία, τα τρομπόνια άστραφταν , λαμπύριζαν τα φλάουτα, κροτούσαν τα κύμβαλα. Άλλο να τον ακούς τον ήχο κι άλλο να τον βλέπεις. Δεν ήσουν πιά εδώ, δεν ήσουν μικρός ούτε μεγάλος, η ρώσικη μελαγχολία, σουρσίματα από φουστάνια σε παγωμένα περιστύλια, ο Νέβας να κατεβάζει τα πολλά νερά του στη Βαλτική, τα βήματα του Παίκτη στο πλακόστρωτο, η ευτυχία που είναι πάντα ίδια , η δυστυχία που έχει αλλιώτικο πρόσωπο για τον καθένα από μας, οι απόντες που δε λείπουν, η μουσική που είχε στο νού του ο Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι και τώρα τη στέλνει ο μαέστρος Νικολάι Αλεξέγεφ με άυλα σπαγκάκια από τις άκρες των χεριών του στον κάθε μουσικό σε μια ισχυρή και απαρασάλευτη ομοφωνία. Η νύχτα μας τυλίγει, η ζωή ανοίγει και κλείνει σαν βεντάλια, μέσα στο τέλος κι η αρχή.
Ξανθός τουρίστας πολύ νέος με το κορίτσι του τρώνε στο Παραδοσιακό στην Κολοκοτρώνη. Ένας σπουργίτης ανεβαίνει στο μπράτσο της καρέκλας δίπλα του και κουνάει το κεφαλάκι του δεξιά αριστερά σαν να το ξεβιδώνει. Ο νεαρός απλώνει το χέρι και τον διώχνει όπως κάνουμε για να διώξουμε μια μύγα. Ύστερα παίρνει μια μπουκιά ψωμί και λέω, ε τώρα θα τη ρίξει στο πουλάκι, όμως όχι τη βάζει αυτάρεσκα στο στόμα του και μασουλάει. Καθημερινή ιστορία δίχως αίσιο τέλος.