Αν ο έρωτας δεν είναι ζωή, τότε ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι

A long time ago, in a galaxy far far away ένα αγόρι μου είπε, ενώ βρισκόμασταν στο κρεβάτι, μέσα σε έναν ωκεανό από φιλιά, ιδρώτα και αναστεναγμούς,  «Είσαι θεραπεία». Ξαφνιάστηκα, δεν το κατάλαβα καλά εκείνη την ώρα, δεν είναι ώρα για να καταλαβαίνεις πολλά με τη λογική, είναι οι αισθήσεις οξυμένες και κυβερνούν –και καλά κάνουν.

Δε σημαίνει ότι δεν είμαστε ο εαυτός μας εκείνη την ώρα, ίσως είμαστε ο εαυτός μας πιο πολύ από ποτέ. Γιατί διατηρούμε το σύνολο των επιρροών μας αλλά συγχρόνως είμαστε πιο ζωώδεις από ποτέ, με όσο το δυνατόν λιγότερα κοινωνικά φίλτρα μας έχουν επιβληθεί, είμαστε έτοιμοι να δείξουμε τον εαυτό μας όπως είναι ειδικά όταν δεν μπαίνουν στη μέση σκέψεις όπως «τώρα του/της αρέσω;», «με θέλει όπως είμαι;» . Οι ερωτήσεις αυτές δεν αφορούν μόνο την εμφάνιση, προφανώς, αλλά το τι είμαστε και πόσο είναι ο άλλος έτοιμος να μας αποδεχτεί, στο πώς εκφραζόμαστε, σκεφτόμαστε, φιλάμε, αγγίζουμε, παραδινόμαστε, δίνουμε, παίρνουμε, στην ολότητά μας δηλαδή. Δύσκολα πράγματα, κάποιοι το λένε χημεία, άλλοι έρωτα, άλλοι αγάπη. Όπως και να το πεις σημασία έχει να το βρεις, να το νιώσεις. Δημιουργεί δεσμό ισχυρό, το άγγιγμα, το φιλί, η αγκαλιά, η σωματική επικοινωνία, η διείσδυση, ο οργασμός που προκαλείς και σου προκαλεί, οι ανάσες που συντονίζονται, το να μπαίνεις μέσα στο σώμα του άλλου, να δέχεσαι το σώμα του άλλου μέσα σου, καθώς αυξάνονται οι σφυγμοί και η πίεση του αίματος σου, καθώς συσπώνται τα μέσα σου και βογκάς και σου ξεφεύγουν λόγια που ίσως δε θα έλεγες σε καμιά άλλη περίσταση.

Το σεξ μπορεί να χτίσει επικοινωνία, ειδικά όταν είναι επαναλαμβανόμενο και απελευθερωμένο από ενοχές και δεύτερες σκέψεις, όταν είναι ένας τρόπος να δείξεις το πώς εκφράζεις την αγάπη σου για κάποιον άλλον άνθρωπο είτε είναι η εκατοστή φορά που βρίσκεστε μαζί είτε η πρώτη. Δε εννοώ ότι είναι θα είναι ίδια η πρώτη με την εκατοστή. Κάθε φορά έχει τη δική της μοναδικότητα, άλλοτε είναι πιο όμορφα, ο συντονισμός καλύτερος, η εναρμόνιση πιο φυσική, η ροή πιο αβίαστη, η τρυφερότητα μεγαλύτερη, η καύλα εντονότερη, η αγκαλιά πιο σφικτή, η επιθυμία να γίνεις ένα με τον άλλον πιο απαιτητική. Δεν τα σκεφτόμαστε όλα αυτά όταν συμβαίνουν, τα νιώθουμε κι αυτό έχει σημασία. Επίσης αν σας κάνει εντύπωση η λέξη αγάπη για την πρώτη φορά που θα βρεθείς με κάποιον ας την αλλάξουμε. Ας βάλουμε να δείξεις τι είσαι και να ανακαλύψεις τι είναι ο άλλος. Κι αυτό έχει τη δυναμική να εξελιχθεί σε αγάπη.

Γιατί, πιστεύω, ότι δεν νοείται σεξ χωρίς ανταλλαγή. Δεν είναι πας, κάνεις ό,τι είναι να κάνεις, φεύγεις. Σεξ χωρίς ανταλλαγή είναι η μαλακία, τράβα μία όταν το έχεις ανάγκη, καλό κάνει τα έχουμε ξαναπεί από εδώ. Και μη αρχίσουμε τα περί ανιδιοτέλειας, περιμένεις δεν περιμένεις την ανταπόκριση αυτή θα έρθει. Το ίδιο το σώμα δείχνει το δρόμο.

Ανταλλάζουμε σάλιο, ιδρώτα, κύτταρα, ανταλλάζουμε DNA με άλλα λόγια. Κι αυτή η ανταλλαγή είναι η πιο ηδονική του κόσμου.

Και μπορεί να γίνει και θεραπευτική για να επανέλθουμε στο θέμα μας, μιας και ξέφυγα πολύ γρήγορα από αυτό –δεν φταίω εγώ με αποσυντόνισαν οι ανάσες που αλλάζουν ρυθμό.

Και η ανταλλαγή αυτή δεν χρειάζεται, απαραίτητα, να γίνει ηδονική για να είναι θεραπευτική. Το χάδι, από μόνο του, είναι σπουδαίο γιατρικό. Δεν το λέω εγώ. Σύμφωνα με το healthguidance.org έρευνες έχουν δείξει ότι όταν σε ένα ζευγάρι ο σύντροφος κάνει μασάζ ο ένας στον άλλο τότε μειώνονται τα επίπεδα του σεξουαλικού στρες.

Aλλά εδώ που τα λέμε χρειάζεται να μας το μας το πει οι γιατροί;  Ας μας επιβεβαιώσουν αυτό που ήδη ξέρουμε. Όταν είμαστε πεσμένοι ψυχολογικά πώς μας παρηγορεί μια σφιχτή αγκαλιά, όταν είμαστε αγχωμένοι πώς μας ανακουφίζει ένα τρυφερό χάδι, όταν είμαστε πιεσμένοι πώς ξεχνιόμαστε και εκτονωνόμαστε χάρη στο καλό σεξ.

Είναι μόνο δική μου ιδέα πώς το άγγιγμα είναι ο πιο δυνατός εθισμός και ότι το πιο παθιασμένο σεξ γίνεται μετά από κηδείες; Αν ο έρωτας δεν είναι ζωή, τότε ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι.

*Η εικονογράφηση είναι βασισμένη σε πίνακες του Ανρί ντε Τουλούζ -Λωτρέκ.

Λίνα Ρόκου

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρκυρα. Το 1998 ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει στο τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού. Από το 2001 εργάζεται ως δημοσιογράφος.

Share
Published by
Λίνα Ρόκου