Πιο κλασική ατάκα από το «έλα σπίτι μου να δούμε ταινία» δεν παίζει να υπάρχει. Τόσο κλασική που έχει γίνει πια πιο γραφική και από το Πήλιο. Παρ’ όλα αυτά, όπως κάθε κλισέ, έχει τη βάση του κι έτσι να μια λίστα με ταινίες που μπορείς να δεις με το ταίρι σου αναλόγως τη φάση σας. Προσοχή, κάνει ζέστη οπότε δε θα χρειάζεται να πάρετε και πολύ σοβαρά τις παρακάτω προτάσεις. Άλλωστε Τα Γκομενικά διαβάζετε όχι τη Dr. Ruth.
Θέλω και τη μαμά σου: Ατελείωτες συζητήσεις για το σεξ, τον έρωτα, την αγάπη και τη φιλία. Μια ταινία που στάζει καύλα από την αρχή μέχρι το τέλος όπου κορυφώνεται με μια σκηνή όπου ο Diego Luna και ο Gael Garcia Bernal καταλήγουν σε τρίο με την πανέμορφη Maribel Verdu.
Πριν το ξημέρωμα : Η ταινία του 1995 σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά που πίστεψε ότι τον έρωτα σου θα τον βρεις έτσι αναπάντεχα και θα τον χάσεις πριν ακόμη τον ζήσεις. Θα ακολουθήσει το Πριν το ηλιοβασίλεμα όπου 10 χρόνια μετά η Σελίν θα πει «Υποθέτω πως όταν είσαι νέος, πιστεύεις ότι θα υπάρξουν πολλοί άνθρωποι με τους οποίους θα νιώσεις ότι επικοινωνείς. Αργότερα στη ζωή, συνειδητοποιείς ότι αυτό συμβαίνει μόνο λίγες φορές.» και θα καταλήξει στο Πριν τα μεσάνυχτα όπου ο Τζέσι και η Σελίν βολτάρουν στην Πελοπόννησο, παντρεμένοι πια και με παιδιά. Αν καταφέρετε να δείτε και την τρίτη ταινία μαζί στην ίδια κατάσταση με το ζευγάρι των πρωταγωνιστών σημαίνει ότι το πρώτο ραντεβού για «ταινία στο σπίτι» πήγε καλά.
Blade Runner: Κι όμως μια από τις πιο ρομαντικές ταινίες όλων των εποχών είναι το Blade Runner (για το ορίτζιναλ μιλάμε, του 1982). Τι κάνεις όταν πρέπει να εξοντώσεις την αγαπημένη σου που συμβαίνει να είναι ρέπλικα και εσύ τις κυνηγάς για να τις «σκοτώσεις»; Τα δάκρυα θα πέφτουν κορόμηλο για τη Rachel, like tears in the rain γιατί ως γνωστόν οι άνδρες δεν κλαίνε ποτέ. Μόνο όταν βλέπουν το Blade Runner.
Ο πόλεμος των Ρόουζ: Ίσως η πιο σαρκοβόρα ταινία πάνω στο θεσμό του γάμου είναι αυτή η κωμωδία του Ντάνιελ Ντε Βίτο που φέρνει την Μάικλ Ντάγκλας και την Κάθλιν Τέρνερ αντιμέτωπους σε μια μάχη μέχρο τελικής πτώσεως, από αυτές που μόνο lose-lose μπορούν να λήξουν.
About a boy: Αν κρατηθείτε από να αναστενάζετε κάθε πέντε λεπτά για τον Χιου Γκραντ (που εδώ είναι στα απόλυτα ντουζένια του) θα δείτε αυτήν την έξυπνη δραματική κομεντί, που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νικ Χορνμπυ (High Fidelity) που χωρίς να σε παραμυθιάζει, παραδέχεται τις δυσκολίες του να είσαι γονιός αλλά σε πείθει ότι ένα παιδί μπορεί να σε κάνει να νιώσεις πράγματα που ούτε καν φανταζόσουν.
Η ζωή της Αντέλ: Η πιο τρυφερή και ρεαλιστική απεικόνιση του έρωτα ενός κοριτσιού στην εφηβεία για ένα άλλο κορίτσι. Ερωτικό, δυνατό, ειλικρινές και πάνω απ’ όλα ζεστό, σαν το μπλε χρώμα των μαλλιών της.
Το τέλος μια σχέσης: Η ταινία που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γκράχαμ Γκριν περιγράφει τον απαγορευμένο έρωτα της ενοχικής, παντρεμένης Σάρα με τον ζηλιάρη, συγγραφέα Μόρις. Από τα πιο δυνατά love story της μεγάλης οθόνης· ο Ρέιφ Φάινς είναι τζιτζί για τον ρόλο και εσείς θα κάνετε δουλίτσα υπόγεια.
Τα φώτα της πόλης: Μια από τις δυνατές και συγκινητικές ερωτικές ιστορίες που έχουν ποτέ γυριστεί είναι βωβή. Πρόκειται για το αριστούργημα του Τσάρλι Τσάπλιν Τα φώτα της πόλης και εάν δεν κλάψετε στην τελική σκηνή δεν ξέρω τι είδους άνθρωποι είστε εσείς και ούτε θέλω να μάθω.
Betty Blue: Παθιασμένη σχέση, αβάσταχτη σεξουαλικότητα, ο έρωτας ως ο μόνος τρόπος για να διαφύγεις από την πραγματικότητα και φυσικά να το πληρώσεις ακριβά. Ένα από τα πιο burned out ζευγάρια της οθόνης θα το ζήσουν στο απόλυτο και μετά θα διαλυθούν. Έτσι πάνε αυτά παιδιά.
Love actually: Δεν είναι μόνο για τα Χριστούγεννα. Δεν είναι μόνο για ρομαντικούς, ούτε φυσικά για κυνικούς. Είναι για όσους απλώς πιστεύουν ότι όσο χαμός και να γίνεται γύρω μας η αγάπη βρίσκει πάντα τον τρόπο και τρυπώνει, σώζει, πληγώνει, ανασταίνει. Ε, κάπως θα το βρείτε τον τρόπο κι εσείς. Απλώς βρείτε τον αφού πέσουν οι τίτλοι τέλους της ταινίας, όχι η δικοί σας.