Categories: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Βασίλης Χαραλαμπίδης: στο μυαλό της Θερμοκοιτίδας

Ας ξεκινήσουμε με το χώρο στο Ρομάντσο; Πως, που, τι, γιατί; Αυτό ρε συ δεν είναι ερώτηση είναι η αρχή, η μέση και το τέλος μαζί. Έχουμε ξεκινήσει και λειτουργούμε εδώ και μια εβδομάδα και σταδιακά μέσα στο μήνα θα ξεκινήσουν και όλες οι υποενότητες του χώρου. Ο χώρος κατ’ αρχήν αποτελείται από δύο βασικά κομμάτια, το ένα η Θερμοκοιτίδα με τα γραφεία και το άλλο είναι πολιτιστικό κέντρο, όπως περίπου το Bios, μόνο που η δραστηριότητα έχει να κάνει πιο πολύ στον κύριο όγκο της με τα γραφεία, δηλαδή με την προώθηση των συγκεκριμένων αυτών ανθρώπων άλλα και άλλων που είναι σε αυτό το φάσμα δραστηριοτήτων.

Τι είναι η Θερμοκοιτίδα;  Περιλαμβάνει το κομμάτι που λέγεται στα αγγλικά «creative industry», δηλαδή δημιουργικοί επαγγελματίες. Αυτή τη στιγμή στο χώρο είναι ήδη ένα πρακτορείο φωτογράφων, το περιοδικό Ough που είναι δικό μας, ένα πρακτορείο μοντέλων, δύο σχεδιαστές μόδας και οι Schooligans.

Όπου τι κάνουν αυτοί ακριβώς εδώ; Έχουν ένα γραφείο που εξυπηρετεί όλες τις ανάγκες τους, και ταυτόχρονα μπορούν να χρησιμοποιούν διάφορους κοινόχρηστους χώρους, όπως οι εκθεσιακοί με απώτερο στόχο την γενικότερη προβολή των δραστηριοτήτων τους.Και φυσικά live και party στους κάτω χώρους.

Το bios τι κάνει; Τα τελευταία δύο χρόνια σχεδόν έχει σταματήσει να κάνει τόσα πάρτι. Η αλήθεια είναι ότι απλά έχει μεταθέσει όλους τους πόρους των εκδηλώσεων στο να υλοποιήσει το Ρομάντσο. Ουσιαστικά πέρα από τις θεατρικές παραστάσεις που είναι μια τακτική δράση δίνουμε όλη μας την ενέργεια και την προσοχή μας το έχουμε δώσει στη λειτουργία της Θερμοκοιτίδας. Εδώ (στο Ρομάντσο) κατ’ αρχήν είναι μια θερμοκοιτίδα. Προσδοκούμε στη δημιουργία μιας ενεργής κοινότητας, που θα ζει, θα εργάζεται εδώ και ουσιαστικά όλος ο μηχανισμός θα φροντίζει στο να προωθήσει αυτή τη λειτουργία και φιλοσοφία.

Τι ανταπόκριση υπάρχει μέχρι στιγμής; Από το πρώτο feedback  που έχουμε για τα πράγματα βλέπουμε ότι υπάρχει μεγάλη και γρήγορη. Αν δούμε τα αντίστοιχα μοντέλα του εξωτερικού είναι κυρίως γραφεία που είναι στεγασμένα σε έναν κοινόχρηστο χώρο. Ξεκινώντας, λοιπόν, πριν δύο χρόνια τη σκέψη θεωρήσαμε ότι αυτό δεν παίζει ούτε κατά διάνοια στην ελληνική πραγματικότητα. Δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό, πώς προσαρμόζεται σε μια πραγματικότητα του τι υπάρχει εδώ πέρα στην Αθήνα και τι θα μπορούσε να είναι λειτουργικό. Θεωρώ, δηλαδή δε θα μπορούσαν να συνυπάρξουν δύο επαγγελματίες ταυτόχρονα στην ίδια αίθουσα. Το να υπάρξει μια συνεργασία δεν είναι τόσο απλοϊκό καταρχήν γιατί είναι το πρώτο επίπεδο ανάγνωσης.

Το ενοίκιο πως ορίζεται; Εδώ δεν καλύπτεται μόνο το ενοίκιο του χώρου, εδώ έχεις ένα αντίτιμο που νομίζω ότι αντιστοιχίζεται στο αντίτιμο ενός ενοικίου ενός άλλου χώρου αλλά αυτό καλύπτει και όλη την υπόλοιπη λειτουργία. Δεν έχεις κανένα άλλο έξοδο να ασχοληθείς ακόμα και σαν απασχόληση, ακόμα και σαν ρεζουμέ λογαριασμών.  Έχεις ένα κλειδί, μπαίνεις μέσα και λειτουργούν τα πάντα για σένα. Με λίγα λόγια έχεις φως, νερό, τηλέφωνο, ίντερνετ, έτοιμο patch panel για να πατσάρεις μπροστά στα δίκτυα σου, έτοιμη γραμματειακή υποστήριξη, χτισμένη με τηλεφωνικό κέντρο, με server για τα αρχεία σου, δηλαδή έχει όλη την υποδομή για να μπεις και να δουλέψεις. Εδώ είναι ένα κτίριο που είναι φτιαγμένο και σχεδιασμένο για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες αυτών των ανθρώπων. Εμείς έχουμε κάτι σαν το ενοίκιο, δεν είναι όμως ακριβώς ενοίκιο, είναι ένα αντίτιμο μέλους που έχει αντίκρισμα σε ένα φυσικό γραφείο και σε κάποια άλλα παράλληλα facilities που είναι κοινόχρηστα.

Βασίλη, εσύ τι θες να πετύχεις με όλο αυτό; Ξεκίνησα να το κάνω αυτό γιατί προσπεράσαμε τα δέκα χρόνια ύπαρξης του Bios και είχαμε αλλάξει πολλές εικόνες. Η πρώτη εικόνα του Bios, πριν 12 χρόνια περίπου, ήταν η  καινούρια οπτικοακουστική-μουσική και τεχνολογία. Αυτό κάποια στιγμή, πριν  5-6 χρόνια, το προσπεράσαμε γιατί θεωρήσαμε ότι τέλειωσε το τεχνολογικό hype του μουσικού με λάπτοπ. Δεν ήταν πια περίεργο να δούμε μια συναυλία κάποιου που άνοιγε ένα λάπτοπ και έπαιζε μουσική. Μετά έγινε το θέατρο και μια προσέγγιση πιο κοντά στο σώμα και στις αναπαραστατικές τέχνες. Διατυπώθηκε και αυτό και το δοκιμάσαμε μέσα σε μια κενή αίθουσα και όχι σε μια σκηνή θεατρική γιατί αυτή είναι η διαφορά μας. Και τώρα έχουμε έρθει σε αυτό: στην επαγγελματική δραστηριοποίηση και λέμε ότι πέρα από την πολιτιστική παραγωγή υπάρχει και το κομμάτι της κανονικής λειτουργίας των κανονικών ανθρώπων μες την πόλη, άρα και ο βιοπορισμός και ότι αυτό σημαίνει ως κανονική λειτουργία. Οπότε αυτό είναι που ψάχνουμε εδώ ως αλλαγή έτσι κι αλλιώς.

Ναι, αλλά όταν το πρόγραμμα είναι μουσικό ή θεατρικό, μπορείς ως “καλλιτεχνικός διευθυντής” να κατευθύνεις προς τα κάπου τα πράγματα. Τώρα τι νομίζεις ότι μπορείς να δημιουργήσεις; Μια καινούρια επαγγελματική συνείδηση; Εμείς μέσα από αυτήν την καινούρια επαγγελματική λειτουργία στοχεύουμε στην εξωστρέφεια και σε έναν τρόπο οργάνωσης των δημιουργικών επαγγελμάτων, των μελών της Θερμοκοιτίδας.

Με ποια λογική; Η συνύπαρξη σε ένα κτίριο που όλοι έχουν κοντινά αλλά όχι ίδια επαγγέλματα. Θεωρούμε πως άτυπα θα δημιουργηθούν ανάγκες στον καθένα που θα καλυφθούν από την ίδια τη Θερμοκοιτίδα. Όλοι εδώ είναι συμβατοί ώστε να υπάρξουν είτε πελάτες είτε εργολάβοι είτε συνάδελφοι του διπλανού τους. Παράλληλα υπάρχει μια σκεπή που δίνει μια παραπάνω δυναμική σε αυτούς τους ανθρώπους. Δεν λένε ότι είμαι στο τάδε βιομηχανικό κτίριο που θα μπεις από μια κλειδωμένη πόρτα και θα κατέβω να σου ανοίξω.

Η κρίση μας οδηγεί να μαζευόμαστε πολλοί μαζί; Δεν βλέπω ότι αυτό που κάνουμε είναι μια απάντηση στην κρίση. Σίγουρα η κρίση πιέζει να πάνε τα πράγματα προς τα εκεί. Για μένα, και στο ξαναλέω, το σημαντικό σε αυτό το πράγμα είναι η εξωστρέφεια. Οι δημιουργικές ομάδες αλλά και οι μονάδες ήταν αποκομμένες στον κόσμο τους και δεν ζούσαν σε ένα επικοινωνιακό σύμπαν. Δεν είχαν επαφές με το εξωτερικό. Είμαστε η μόνη χώρα που δεν έχουμε κάποια επαφή με το εξωτερικό στο κομμάτι της δημιουργικής βιομηχανίας.

Όλα αυτά χωρίς τη βοήθεια του κράτους γίνονται; Χωρίς βοήθεια δεν γίνεται. Πήραμε κυρίως ιδιωτικά κεφάλαια που τελικά αυτό που νομίζω είναι πως εκτίμησαν τη λογική της ενέργειας. Ειδικά το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και το νεανικό κομμάτι της Cu. To bios στήριξε επίσης με μια παράλογη λογιστική.

Στην επόμενη σελίδα η έξω-έσωστρέφεια του bios

Page: 1 2 3

Σταύρος Διοσκουρίδης

Ο Σταύρος Διοσκουρίδης γεννήθηκε το Μάιο του 1983 στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του στις Πολιτικές Επιστήμες ξεκίνησε και την ενασχόληση του με τη δημοσιογραφία. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Popaganda. Επίσης από το 2008 «διατηρεί» την εκπομπή Λατέρνατιβ μαζί με τον Παναγιώτη Μένεγο (08.00-10.00, Εν Λευκώ 87.7) .

Share
Published by
Σταύρος Διοσκουρίδης