Ας υποθέσουμε, που σας το ευχόμαστε δηλαδή, ότι εκλέγεστε. Πού θα θέλατε να χρησιμοποιηθείτε και τι πιστεύετε ότι μπορείτε να προσφέρετε εκεί; Κυρίως στη βελτίωση όλων των δημόσιων κοινωνικών υποδομών, να συντηρηθούν ή να αναδιαμορφωθούν οι πλατείες, οι παιδικές χαρές, τα δημόσια σχολεία. Τα πεζοδρόμια να γίνουν βατά και προσβάσιμα, να βελτιωθούν οι υπηρεσίες καθαριότητας, πρασίνου, ανακύκλωσης και δημοτικού φωτισμού. Να δημιουργηθεί ένα «Πολιτιστικό Κέντρο Νεολαίας» σε κάθε Δημοτική Κοινότητα, να γίνει ανασύσταση της Δημοτικής Αστυνομίας και των Σχολικών Φυλάκων ώστε οι δημότες να νιώθουν ασφάλεια. Επίσης θα ήθελα να υπάρχει μέριμνα και φροντίδα για τα αδέσποτα ζώα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του δήμου και ο μεγαλύτερος, δικός σας φόβος; Στο Ψυχικό και στη Φιλοθέη κυρίως, είναι η υπερφορολόγηση των ακινήτων και τα ακριβά δημοτικά τέλη. Τα συγκεκριμένα προάστια θεωρούνται εσφαλμένα από πολλούς, αποκλειστικά ελιτίστικα, αυτό όμως δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα. Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν εκεί είτε γιατί έχουν κληρονομήσει κάποιο ακίνητο (και ήδη έχουν πληρώσει φόρους γι’ αυτό) είτε γιατί κάποια στιγμή είχαν την ευκαιρία με το κομπόδεμά τους ή κάποιο δάνειο να αποκτήσουν ένα σπίτι. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχουν σήμερα το ανάλογο εισόδημα που μπορεί να υποστηρίξει τόσο υψηλούς φόρους. Στο Νέο Ψυχικό, τα προβλήματα είναι το κυκλοφοριακό, η κακή κατάσταση των δρόμων και των πεζοδρομίων και οι ανεξέλεγκτες άδειες λειτουργίας καταστημάτων. Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι να μη μας δώσουν οι συμπολίτες μας τη δύναμη να κάνουμε την πόλη μας πιο ανθρώπινη και πιο δημοκρατική.
Πείτε μας ένα μυστικό για να μας αποδείξετε ότι ξέρετε την πόλη απ’ έξω και ανακατωτά. Υπάρχει ένα καταπληκτικό παλιό εργοστάσιο του Βελλιάδη στο δήμο μας, το οποίο ονειρευόμαστε να κάνουμε Κοινωνικοπολιτιστικό Κέντρο.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας μέρος στην πόλη; Ο δήμος μου περιλαμβάνει τρία προάστια. Το Ψυχικό, το Νέο Ψυχικό και τη Φιλοθέη. Υπάρχουν πολλά σημεία που αγαπώ. Το Άλσος Στρατηγού Καλλάρη στο Ψυχικό το οποίο προσφέρεται για χαλάρωση και βόλτα με το σκύλο, η Πλ. Ελευθερίας στο Νέο Ψυχικό για συναντήσεις και κουβέντα με τους φίλους και το Άλσος Μιχάλη Πουλάκη με την παιδική χαρά στη Φιλοθέη, από το οποίο μάλιστα έχω και πολλές εφηβικές αναμνήσεις μιας και εκεί πετούσαμε πάντα τον χαρταετό και με στεναχωρεί που σήμερα η παιδική χαρά είναι αρκετά αφρόντιστη.
Περιγράψτε με μια λέξη (ή μια πολύ μικρή φράση), πώς θα θέλατε να είναι ο δήμος όταν θα λήγει η θητεία σας. Σε πέντε χρόνια που τελειώνει η θητεία, θα ήθελα να έχουμε καταφέρει να ικανοποιήσουμε τα προβλήματα των πολιτών. Να νιώθω δηλαδή ότι ήμουν κοντά στους δημότες και στήριγμα σε όσους πάσχουν ή μειονεκτούν.
Η Χριστίνα Πάντα είναι ελεύθερη επαγγελματίας