Αύξηση κατά 18% στα ποσοστά των ανθρώπων με κατάθλιψη

Το ποσοστό της κατάθλιψης αυξήθηκε κατά περισσότερο από 18% από το 2005, αλλά μια έλλειψη υποστήριξης για την ψυχική υγεία σε συνδυασμό με έναν κοινό φόβο για το στίγμα σημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι δεν λαμβάνουν τη θεραπεία που χρειάζονται προκειμένου να ζήσουν υγιείς, παραγωγικές ζωές.

«Αυτά τα νέα στοιχεία είναι ένα ξυπνητήρι για όλες τις χώρες προκειμένου να επανεξετάσουν την προσέγγισή τους στην ψυχική υγεία και να την αντιμετωπίσουν με τον επείγοντα χαρακτήρα που της αξίζει», ανέφερε η Μάργκαρετ Τσαν, γενική διευθύντρια του ΠΟΥ, σε δήλωση που εκδόθηκε από τα κεντρικά γραφεία της υπηρεσίας του ΟΗΕ στη Γενεύη.

Ο ΠΟΥ διεξάγει μια εκστρατεία για την ψυχική υγεία προκειμένου να αντιμετωπίσει το στίγμα και τις παρανοήσεις με τίτλο: «Κατάθλιψη: Ας μιλήσουμε».

«Για κάποιον που ζει με κατάθλιψη, το να μιλάει σε ένα πρόσωπο που εμπιστεύεται είναι συχνά το πρώτο βήμα προς τη θεραπεία και την ανάρρωση», δήλωσε ο Σέχαρ Σαξένα, διευθυντής του τμήματος ψυχικής υγείας του ΠΟΥ.

Η κατάθλιψη είναι μια κοινή ψυχική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από επίμονη λύπη, απώλεια ενδιαφέροντος και έλλειψη ικανότητας σε καθημερινές δραστηριότητες και στην εργασία. Επηρεάζει περίπου 322 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.

Η κατάθλιψη αυξάνει επίσης τον κίνδυνο προσβολής από πολλές σοβαρές ασθένειες και διαταραχές, περιλαμβανομένου του εθισμού, της αυτοκτονικής συμπεριφοράς, του διαβήτη και των καρδιακών παθήσεων, στις οποίες οφείλονται, μεταξύ άλλων, οι περισσότεροι θάνατοι διεθνώς.

Ο ΠΟΥ εξέφρασε ανησυχία για το γεγονός ότι σε πολλές χώρες υπάρχει λίγη ή καθόλου υποστήριξη για ανθρώπους με προβλήματα ψυχικών διαταραχών, και ανέφερε πως μόνο το 50%, περίπου, των ανθρώπων με κατάθλιψη λαμβάνουν θεραπεία στις πλουσιότερες χώρες.

Κατά μέσο όρο μόλις το 3% του προϋπολογισμού για την υγεία δαπανάται για την ψυχική υγεία, κυμαινόμενο από το 1% στις φτωχές χώρες έως το 5% στις πλούσιες, σύμφωνα με τον ΠΟΥ.

«Μια καλύτερη κατανόηση της κατάθλιψης και του πώς μπορεί να θεραπευθεί… είναι μόνο η αρχή», δήλωσε ο Σαξένα. «Αυτό που πρέπει να ακολουθήσει είναι μια σταθερή ανάπτυξη υπηρεσιών ψυχικής υγείας που θα είναι προσβάσιμες στον καθένα, ακόμη και στους πιο απομακρυσμένους πληθυσμούς», είπε.