Όταν οι Ινδοί δάσκαλοι γιόγκα απολαμβάνουν την ζωή τους στην Κίνα
«Ενώστε τις παλάμες σας μπροστά στο στήθος με τη σπονδυλική σας στήλη σε ουδέτερη θέση», λέει στους μαθητές της η 37χρονη δασκάλα της γιόγκα Σουμπουλάκσμι Βελούσαμι. Αφού δείχνει τις κινήσεις στη συνέχεια τους παρακολουθεί και τους διορθώνει. Αυτό το μέσου επιπέδου μάθημα γιόγκα ήταν διαθέσιμο για το ευρύ κοινό. Παρόλο που ελάχιστοι παρακολουθούν μαθήματα κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, η Βελούσαμι συνεχίζει να παραδίδει με μεγάλο ενθουσιασμό τις δεξιότητές και τις γνώσεις της.
Έχοντας ζήσει στην Κίνα ενάμισι χρόνο από το 2015, η Βελούσαμι έχει προσαρμοστεί στο κλίμα και τον τρόπο ζωής στο Κουνμίνγκ και ήδη έχει δημιουργήσει τον δικό της κοινωνικό κύκλο. Ξέρει από πού να αγοράσει υλικά από την λίστα των αγορών της και πώς να πάει στη σχολή γιόγκα σαν να είναι ντόπια.
Εχει μάλιστα κάνει και φιλίες. «Οι ντόπιοι είναι πραγματικά φιλικοί μαζί μου. Παρότι μπορεί να αισθάνονται λίγο περίεργα όταν με πρωτοβλέπουν, είναι φιλόξενοι και φιλικοί όταν μαθαίνουν οτι είμαι από την Ινδία», λέει χαρακτηριστικά.
Πριν έρθει στην Κίνα, η Βελούσαμι είδε πολλές κινεζικές ταινίες, ιδιαίτερα εκείνες με πρωταγωνιστές τους Μπρους Λι και Τζάκι Τσαν, χάρις στις οποίες πήρε τις πρώτες της γνώσεις για την χώρα.
Έχοντας έρθει σε επαφή με την τοπική κυβέρνηση αρκετές φορές, η Βελούσαμι έμεινε έπληκτη για την αποτελεσματικότητά της. Λέει οτι οι υπάλληλοι στο Κουνμίνγκ απασχολούνται λιγότερο από μία εβδομάδα για υποθέσεις που στη Ινδία χρειάζονται μισό μήνα.
Μέσω της εμπειρίας της στο Κουνμίνγκ, η Βελούσαμι δηλώνει αυτόπτης μάρτυρας της ταχείας ανάπτυξης της νοτιοδυτικής αυτής κινεζικής πόλης. Παρότι και οι πόλεις της Ινδίας αναπτύσσονται γρήγορα, το Κουνμίνγκ, όπως λέει, αναπτύσσεται με πιο ταχείς ρυθμούς. Όσον αφορά τα μελλοντικά της σχέδια λέει: «Εάν είναι δυνατόν, θα ήθελα να συνεχίσω να ζω στην Κίνα».
Ο Γιατίντρα Αμόλι, άλλος ένας ινδός δάσκαλος σε σχολή γιόγκα δηλώνει εθισμένος στον ινδικό και κινεζικό πολιτισμό. Εκφράζει την έκπληξή του για τις ομοιότητες μεταξύ των πολιτισμών των δύο λαών, του τρόπου ζωής, των διατροφικών συνηθειών, ακόμη και των εθίμων του γάμου.
«Το Τάι Τσι είναι η καλύτερη μέθοδος διαλογισμού και μπορεί να μας βοηθήσει να έχουμε περισσότερο πράνα (όρος στην ινδουιστική φιλοσοφία που αναφέρεται στην κοσμική ενέργεια -πιστεύεται ότι προέρχεται από τον ήλιο- που σας συνδέει με το σύμπαν και τα πάντα σε αυτό). Μέσω των ασκήσεων του Τάι Τσι μπορούμε να νιώσουμε την ενέργεια του κόσμου», λέει ο Αμόλι.
Το Τάι Τσι, ως κινεζικός θησαυρός, συγκρίνεται συνήθως με τη γιόγκα. Το πανεπιστήμιο του Γιουνάν έχει επίσης ιδρύσει ένα τμήμα για Τάι Τσι το οποίο βοηθά στην προώθηση των δύο τεχνών.
«Κάποτε οι Κινέζοι μετέφεραν πολλά προϊόντα, όπως το τσάι στην Ινδία, μέσω του Αρχαίου Δρόμου του Τσαγιού και των Αλόγων (Ancient Tea Horse Road), μία εμπορική σύνδεση στη νοτιοδυτική Κίνα που επεκτείνεται στη Νότια Ασία). Η ιστορία του εμπορίου μπορεί να εξηγήσει εν μέρει τις ομοιότητές μας», λέει ο Ινδός δάσκαλος.
Παρά την πρόσφατη ένταση Κίνας-Ινδίας, οι συνάδελφοι και οι σπουδαστές του, καθώς και οι ντόπιοι, δεν του γυρίζουν την πλάτη. Όπως είπε στο πρακτορείο Xinhua, θα συνεχίσει να αγαπάει το επάγγελμά του και την Κίνα όπως πάντα.