Ο Σύρος γάτος πρόσφυγας της Ειδομένης ζει πλέον ξέγνοιαστος στη Σουηδία

Στην πόλη Άσκερσουντ (Askersund) της Σουηδίας, με τις λιγοστές χιλιάδες κατοίκους, ένας γάτος διαφορετικός από τους άλλους κλέβει την παράσταση όταν αποφασίζει να αφήσει για λίγο τη θαλπωρή του σπιτιού του και να σουλατσάρει ανέμελος στους γύρω δρόμους. Ο γάτος με το στιλπνό άσπρο και καφετί τρίχωμα και τα πράσινα μάτια είναι γνωστός στη γειτονιά ως ο γάτος- πρόσφυγας. Μάλιστα, πολλοί είναι αυτοί που τον φωνάζουν με το όνομά του, Ταμπούς (Tabush), για να πάρουν ως …απάντηση ένα βαθύ νιαούρισμα ή ένα μακρόσυρτο γουργούρισμα.

Όλοι όσοι πέρασαν από τον άτυπο προσφυγικό καταυλισμό της Ειδομένης έχουν ακόμα νωπή στο μυαλό τους την εικόνα του Ταμπούς στην αγκαλιά της 22χρονης (τότε) Εσρά από τη Δαμασκό της Συρίας, η οποία, μαζί με τους γονείς της προσπαθούσαν να φτάσουν στη Σουηδία, όπου ήδη ζούσε ο αδελφός της νεαρής Σύριας. «Δεν μπορούσαμε να τον αφήσουμε. Είναι μέλος της οικογένειάς μας. Πώς θα μπορούσαμε να τον αφήσουμε πίσω;», αναρωτιόταν η Εσρά, όταν τον Μάρτιο του 2016, μιλούσε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για το ταξίδι τους σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, μακριά από τον αχό του πολέμου.

Τρία και πλέον χρόνια έχουν περάσει από τότε και η Εσρά, η οποία πλέον έχει αποκτήσει τη δική της οικογένεια, οι γονείς της και ο Ταμπούς ζουν πλέον στη Σουηδία και, όπως λέει η νεαρή Σύρια, ο Ταμπούς όχι μόνο άντεξε το μακρύ ταξίδι με τις πολλές δυσκολίες αλλά έχει εναρμονιστεί πλήρως στο νέο του περιβάλλον! «Ο Ταμπούς ζει στο Άσκερσουντ με τους γονείς μου κι εγώ τους επισκέπτομαι κάθε δύο εβδομάδες. Τρώει και κοιμάται στο σπίτι, αλλά το καλοκαίρι τού αρέσει να βγαίνει βόλτες και να παίζει με τις άλλες γάτες. Όλοι στη γειτονιά τον γνωρίζουν με το όνομά του και τον αγαπούν πολύ. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που αποφάσισα να μην τον πάρω μαζί μου στην Ουψάλα, όπου ζω εγώ. Σε μια μεγάλη πόλη (σ.σ. την τέταρτη μεγαλύτερη της Σουηδίας) δεν θα μπορεί να βγαίνει έξω και θα αισθάνεται μοναξιά», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Εσρά, η οποία δεν κρύβει την τεράστια αδυναμία της για τον γάτο της.

Στην Ειδομένη, ο Ταμπούς, που σήμερα …κόβει βόλτες στις γειτονιές του Άσκερσουντ, ήταν ένας μάλλον φοβισμένος γάτος, αφού το ταξίδι από τη Συρία -ιδιαίτερα έως την Τουρκία- ήταν εξαιρετικά δύσκολο, με αποτέλεσμα να μένει κολλημένος στο μάρσιπο, με τον οποίο συνήθιζε να τον μεταφέρει η Εσρά. Ακόμα και όταν η πόρτα της μικρής σκηνής που είχε στήσει η οικογένεια πλάι στις ράγες του σιδηρόδρομου, στον άτυπο προσφυγικό καταυλισμό, ήταν ανοιχτή, ο Ταμπούς δεν έβγαινε ποτέ έξω καθώς το πολύβουο πλήθος τον τρόμαζε. Σήμερα τίποτα δεν θυμίζει εκείνο τον γάτο, που πλέον απολαμβάνει τη θαλπωρή ενός σπιτικού- αυτού που έχουν στήσει οι γονείς της νεαρής Σύριας.

Ο Ταμπούς δεν ήταν ο μόνος γάτος πρόσφυγας που πέρασε από την Ειδομένη ή τους άλλους προσφυγικούς καταυλισμούς στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη, ωστόσο η ιστορία του θα “ταξιδεύει” πάντα μέσα από το διαδίκτυο για να μας θυμίζει το δέσιμο των ανθρώπων με τους τετράποδους φίλους τους. Ιδιαίτερα σε μέρες όπως η σημερινή (8 Αυγούστου) που από το 2002 έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Γάτας, με στόχο την ευαισθητοποίηση του κόσμου για την προστασία τους. Οι Ρώσοι έχουν καθιερώσει Εθνική Ημέρα Γάτας την 1η Μαρτίου και οι Αμερικανοί γιορτάζουν τόσο την Εθνική όσο και την Παγκόσμια Ημέρα Γάτας στις 29 Οκτωβρίου. Οι δε Ιάπωνες “κατακλύζουν” το διαδίκτυο με φωτογραφίες και βίντεο από γάτες στις 22 Φεβρουαρίου, σε μια άτυπη …”γατογιορτή”, που έχουν καθιερώσει.