Ο «αρχέγονος κόσμος» των Dead Can Dance ζωντανά το καλοκαίρι στο Ηρώδειο
Οι εξαιρετικοί Dead Can Dance έρχονται στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού την Τετάρτη 3 Ιουλίου.
Στη διάρκεια του σαραντάχρονου ταξιδιού τους, το αγαπημένο συγκρότημα από την Αυστραλία, έγινε γνωστό για τον ξεχωριστό του ήχο, που δημιουργεί ηχητικά τοπία με μαγευτική μεγαλοπρέπεια. Εμπνέεται από τη φύση και τις τοπικές μουσικές, από τους σαμάνους της Αφρικής μέχρι τους Κέλτες, αναδεικνύει τις λαϊκές μουσικές παραδόσεις της Ευρώπης – ιδιαίτερα τη μουσική του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης – και συνδυάζει την ατμόσφαιρα της ambient pop και των world beat, με τους ψαλμούς και την art rock. Η δημοφιλία των Dead Can Dance ουσιαστικά γέννησε το μουσικό ρεύμα που αργότερα ονομάστηκε «world music» και σημείωσε ευρύτατη επιτυχία, ξυπνώντας το ενδιαφέρον για ένα απόμακρο και πρωτογενές μουσικό σύμπαν.
Οι Dead Can Dance θα παρουσιάσουν στο αθηναϊκό κοινό ένα πολύ ξεχωριστό set list. Θα συμπεριλάβουν κομμάτια που δεν έχουν παίξει ποτέ ξανά ζωντανά στη σκηνή, αλλά και κομμάτια από τις πρώτες δεκαετίες της πορείας τους, που τώρα θα τα ερμηνεύσουν με νέες μουσικές φόρμες, δίνοντας την ευκαιρία και στους νεότερους φίλους τους να μυηθούν στον κόσμο των Dead Can Dance.
Για τους Dead Can Dance, η Ελλάδα είναι ένας τόπος ξεχωριστός, κάτι που αποδεικνύεται όχι μόνο από την επιλογή της θεματολογίας τους αλλά και από τους τίτλους πολλών άλμπουμ τους. Επιστρέφουν λοιπόν στον τόπο που γέννησε την τραγωδία για να παρουσιάσουν τον ιερό θεό της, τον Διόνυσο (Dionysus, 2018). Μόλις λίγα μέτρα πιο πάνω από το θέατρό του!
Φέρνοντας στο προσκήνιο ιεροτελεστίες και τελετουργικά που συνδέονται με τη σπορά και το θερισμό, και τον αρχαίο Έλληνα θεό Διόνυσο, ο Brendan Perry αναπτύσσει επτά μουσικά «επεισόδια» πάνω στον διονυσιακό μύθο, δημιουργώντας ένα ορατόριο με μουσικές καταβολές και στοιχεία που φτάνουν έως τον 16ο αιώνα.
Τα σόλο και τα χορωδιακά τραγούδια του Dionysus ξεπερνούν τα όρια της γλώσσας και ακολουθώντας την παράδοση του συγκροτήματος, δεν βασίζονται σε λιμπρέτο. Στο Dionysus ο Perry εμπνέεται από το οργιώδες φυσικό περιβάλλον, τις φωνές των ζώων και τους ήχους της φύσης. Συγκεντρώνοντας ένα εντυπωσιακό φάσμα κρουστών και λαϊκών οργάνων από όλο τον κόσμο, που εκτείνονται από το Ιράν έως και την Σλοβακία, δημιουργεί ένα εκστασιακό «διονυσιακό» μουσικό περιβάλλον!
Sea borne: αναγγέλλεται η άφιξη του Διονύσου από την Ανατολή με πλοίο. Ο θεός ερχόμενος ως ξένος, προστατεύει το Ξένο. Αυτόν που δεν εντάσσεται στο κατεστημένο αλλά και οτιδήποτε ξεφεύγει από την ανθρώπινη λογική.
Liberator of Minds: ο θεός που δίνει φτερά στο ανθρώπινο μυαλό, συνδέεται με την απελευθέρωση του ανθρώπου από τους περιορισμούς που επιβάλλουν οι κοινωνικές νόρμες.
Dance of Bacchantes: ανασύρει την έξαλλη τελετή των γυναικών οπαδών του Διονύσου που αφού εγκατέλειψαν τα οικιακά τους καθήκοντα, μετατράπηκαν σε εκστασιασμένες μαινάδες.
The Mountain: αρχή της Β πράξης. Ο ακροατής μεταφέρεται στον τόπο γέννησης του θεού Διονύσου, στο βουνό Νύσσα. Εκεί διδάχτηκε από τον Κένταυρο Χείρωνα και μυήθηκε στις βακχικές ιεροτελεστίες, στις ψαλμωδίες και στους χορούς.
The Invocation: ο χορός καλεί τον Διόνυσο να λάβει μέρος στην τελετή του θερισμού, που αναφέρεται στην κυρίαρχη θέση που έχει ο θεός στο καταγωγικό / γενεαλογικό μύθο του θεάτρου και της τραγωδίας.
The Forest: το κάλεσμα για επιστροφή σε μία πρωτόγονη αλλά φωτισμένη κατάσταση της ύπαρξης μακριά από υλικές επιδιώξεις. Αναφορά στην παράδοση Hindu όπου η φυγή στο δάσος είναι το ύστατο στάδιο της ανθρώπινης πνευματικής εξέλιξης.
Psychopomp: Η τελευταία πράξη. Ο Διόνυσος οδηγός στο Μετά τη Ζωή. Σαν άλλος ψυχοπομπός για τον Άδη.
Συνολικά, η μουσική των Dead Can Dance είναι μία ελεύθερη κατάδυση στον πρωτόγονο κόσμο των ήχων, των ενστίκτων αλλά και της ανόθευτης και αυθόρμητης συγκίνησης.
Μία συμβολική εμπειρία μύησης και απελευθέρωσης για τους φίλους του συγκροτήματος, στις 3 Ιουλίου στο Ηρώδειο.