Κλεινόν Άστυ: Προβολή του επεισοδίου «Να γιατί γυρνώ μες την Αθήνα – Μια ρεμπέτικη ιστορία», στην ΕΡΤ2
Μια ιστορία που αφηγείται την εξέλιξη του περίφημου αστικού λαϊκού τραγουδιού, από τις ρίζες του τον 19ο αιώνα ως τις πολυτραγουδισμένες μεταπολεμικές και μεταπολιτευτικές αναβιώσεις του.
| Ταξίμια, πενιές και «μινοράκια» πλημμυρίζουν τον αέρα του επεισοδίου «Να γιατί γυρνώ μες στην Αθήνα – Μια ρεμπέτικη ιστορία» που αφηγείται την εξέλιξη του περίφημου αστικού λαϊκού τραγουδιού, από τις ρίζες του τον 19ο αιώνα ως τις πολυτραγουδισμένες μεταπολεμικές και μεταπολιτευτικές αναβιώσεις του. |
|
|
| Τραγούδι της εργατιάς, της προσφυγιάς και των φτωχών στρωμάτων, προϊόν του ερχομού των ανθρώπων από την ύπαιθρο στις μεγάλες πόλεις-λιμάνια, κατ’ εξοχήν χωνευτήρια διαφορετικών τόπων και παραδόσεων, το ρεμπέτικο θα διανύσει ένα μακρύ μουσικο-κοινωνικό ταξίδι για να βρεθεί από τους τεκέδες του αστικού περιθωρίου στο «πάνθεον» των θρυλικών ειδών της ελληνικής μουσικής. |
|
|
| Μέσα από το φακό του Κλεινόν Άστυ-Ιστορίες της πόλης ζωντανεύει η περιπέτεια της ρεμπέτικης σκηνής από την κλασική -ας την πούμε- προπολεμική περίοδό της ως τις εποχές της ευρείας διάδοσης και αποδοχής, ενώ το ερώτημα «τι είναι το ρεμπέτικο» προσεγγίζεται με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με τις γενιές, το περιβάλλον και την καταγωγή. |
|
|
| Η πρώτη ηχογράφηση το 1912, με το τραγούδι «Απονιά», οι τεκέδες, το κυνήγι και η κομβική για το είδος φάση των μεταξικών απαγορεύσεων, η περίφημη διάλεξη του Μάνου Χατζιδάκι το 1948 που νομιμοποιεί το ρεμπέτικο στα μάτια της αστικής τάξης, οι αποστάσεις που παίρνει ο Βασίλης Τσιτσάνης το ‘51 από τον Μάρκο και τα τραγούδια του, «τραγούδια της ηθικής κατάπτωσης» όπως τα χαρακτηρίζει, η κυριαρχία της κουλτούρας του πάλκου που ακολουθεί, |
|
|
η εμφάνιση δημοφιλών κομπανιών τις δεκαετίες του 1970 (που η νεολαία της αμφισβήτησης επαναφέρει μια αισθητική χωρίς-μικρόφωνα) και του 1980 (με τα περίφημα «ρεμπετάδικα», αλλά και τις μεγάλες πίστες), η δεκαετία του ’90 που του επιφυλάσσει μια θέση στην έθνικ και world music, είναι μερικές από τις στάσεις του επεισοδίου σ’ αυτό το πολυμελετημένο είδος που καταφέρνει να ακούγεται ως τις ημέρες μας.
Πώς το πετυχαίνει αυτό; Ίσως επειδή «την τρομερή αλήθεια του ρεμπέτικου δεν την έχουν άλλα είδη μουσικής», ίσως επειδή είναι «μουσική που βαράει με τη μία στην ψυχή», ίσως πάλι απλά «γιατί είναι ωραία τραγούδια και δεν υπάρχει τίποτε άλλο». |
|
Στο επεισόδιο «Να γιατί γυρνώ μες στην Αθήνα – Μια ρεμπέτικη ιστορία» τους δρόμους του ρεμπέτικου σεργιανούν μαζί μας με αλφαβητική σειρά οι:
Άγγελος Αγγέλου (Μουσικός), Θεοδώρα Αθανασίου (Μουσικός), Παναγιώτα Αναγνώστου (Ερευνήτρια – Μέλος Γαλλικής Σχολής Αθηνών), Δρ. Νίκος Ανδρίκος (Επίκουρος Καθηγητής Τμ. Μουσικών Σπουδών Παν. Ιωαννίνων), Γιώργος Κοντογιάννης (Δημοσιογράφος), Παναγιώτης Κουνάδης (Μελετητής της Ελληνικής Μουσικής), Κωστής Κωστάκης (Μουσικός), Αλεξάνδρα Μούργου (Υ.Δ. Πολιτισμικής Γεωγραφίας ΕΜΠ – Σορβόννης), Γιάννης Νιάρχος (Μουσικός), Γιώργης Παπάζογλου, Δάφνη Τραγάκη (Επίκουρη Καθηγήτρια Παν. Θεσσαλίας), Χαρούλα Τσαλπαρά (Μουσικός), Μπάμπης Τσέρτος (Μουσικός – Τραγουδιστής) |
|
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Μαρίνα Δανέζη
Διεύθυνση φωτογραφίας: Δημήτρης Κασιμάτης – GSC
Β’ Κάμερα: Φίλιππος Ζαμίδης
Μοντάζ: Γιώργος Ζαφείρης
Ηχοληψία: Κώστας Κουτελιδάκης
Μίξη Ήχου: Δημήτρης Μυγιάκης
Διεύθυνση Παραγωγής: Τάσος Κορωνάκης
Σύνταξη: Χριστίνα Τσαμουρά – Δώρα Χονδροπούλου
Επιστημονική σύμβουλος: Αλεξάνδρα Μούργου
Έρευνα Αρχειακού Υλικού: Νάσα Χατζή
Οργάνωση Παραγωγής: Ήρα Μαγαλιού – Στέφανος Ελπιζιώτης
Μουσική Τίτλων: Φοίβος Δεληβοριάς
Τίτλοι αρχής και γραφικά: Αφροδίτη Μπιτζούνη
Εκτέλεση Παραγωγής: Μαρίνα Ευαγγέλου Δανέζη για τη Laika Productions
Μια παραγωγή της ΕΡΤ ΑΕ – 2021 |
|
|
