Οι «νέοι» μπαμπάδες είναι πλέον μεγαλύτεροι από ποτέ
Οι νέοι πατεράδες στις ΗΠΑ γίνονται όλο και μεγαλύτεροι.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ επανεξέτασαν 168.867.480 γεννήσεις από το 1972 μέχρι το 2015, κάνοντας στατιστικές συγκρίσεις σχετικά με την απουσία ρεκόρ πατρότητας. Ο μέσος όρος ηλικίας για τον πατέρα ενός βρέφους στις ΗΠΑ, με βάση αυτά στα οποία κατέληξαν οι ερευνητές, έχει αυξηθεί στα 30.9 έτη από 27.4 το 1972.
Ο μέσος όρος ηλικίας κατά τον οποίο γίνονταν πατεράδες αυξήθηκε σε όλη την χώρα: οι γηραιότεροι πατεράδες ζούσαν Βορειοανατολικά και οι νεότεροι στον Νότο. Υπήρχαν αυξήσεις στον μέσο όρο ηλικίας για όλα τα μορφωτικά επίπεδα, τις φυλετικές ομάδες και τις εθνικότητες. Η αναφορά υπάρχει στο Human Reproduction.
Το 2015, ο μέσος όρος για πατεράδες με πτυχίο πανεπιστημίου ήταν στα 33,3 χρόνια, συγκριτικά με το 29,2 για εκείνους που είχαν απολυτήριο λυκείου. Οι Ασιάτες ήταν οι μεγαλύτεροι κατά μέσο όρο βάσει εθνικότητας, ενώ οι έγχρωμοι και οι Λατίνοι ήταν οι νεότεροι.
Οι Ιάπωνες σημείωσαν, κατά την διάρκεια της έρευνας, την μεγαλύτερη άνοδο στον μέσο όρο ηλικίας, από 30,7 το 1972 στα 36,3 έτη το 2015. Οι λευκοί τεκνοποιούσαν κατά μέσο όρο στα 27,6 χρόνια το 1972 και στα 31,1 το 2015, ενώ την ίδια στιγμή ο μέσος όρος ηλικίας των μαύρων πατεράδων αυξήθηκε στα 30,4 από 27,2.
Κατά την περίοδο της έρευνας, το ποσοστό των πατεράδων που ήταν πάνω από 40 αυξήθηκε κατά 8,9% από 4,1% των ετήσιων γεννήσεων, το ποσοστό εκείνων που ήταν άνω των 45 κατά 2,9% από 1,5%, και το ποσοστό για όσους ήταν πάνω από 50 κατά 0,9% από 0,5%.
Η τάση αυτή δεν ήταν αποκλειστικό φαινόμενο των ΗΠΑ. Στην Γερμανία, για παράδειγμα, ο μέσος όρος πατρότητας το 1990 ήταν γύρω στα 33,1 έτη από 33,3. Στην Αγγλία, οι πατεράδες άνω των 35 ανέρχονταν περίπου στο 40% των συνολικών γεννήσεων το 2003, συγκριτικά με το 25% το 1993.
Το όριο ηλικίας κατά το οποίο πολλοί γίνονται πατεράδες έχει αυξηθεί και στην Ελλάδα, όπου ο μέσος όρος είναι στα 29.9 έτη.
«Ένα πράγμα που με εντυπωσίασε ήταν ότι η διαφορά ανάμεσα στις ηλικίες των μητέρων και των πατεράδων ολοένα και μειώνεται», ανέφερε ο Καθηγητής Michael L. Eisenberg, κύριος συγγραφέας της αναφοράς και επικεφαλής του τμήματος ανδρικής αναπαραγωγής και χειρουργικής στο Στάνφορντ.
«Ο πατέρας είναι ακόμη μεγαλύτερος από την μητέρα, αλλά η διαφορά μικραίνει.», συνεχίζει.
Η πατρότητα σε μεγάλη ηλικία έχει συνδεθεί με υψηλότερα ποσοστά αποβολής, προβλήματα εκ γενετής, καρκίνο, σχιζοφρένεια και αυτισμό. Κάποιοι ειδικοί θεωρούν ότι το «γηραιό» σπέρμα ενδέχεται να οδηγήσει σε μεταλλάξεις που μπορεί να καταλήξουν σε ασθένειες.
Ωστόσο, μια έρευνα του 2016 για την Γενετική της Φύσης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τέτοιες μεταλλάξεις είναι μάλλον ένα μικρό μέρος της πραγματικής αιτίας. Αντίθετα, οι άνδρες που γενετικά έχουν προδιάθεση για ψυχικές και άλλες ασθένειες αποτελούν πιο πιθανά αίτια ανδρικής υπογονιμότητας, και αυτές οι γενετικές διαταραχές είναι κληρονομικές. Η ερώτηση ωστόσο παραμένει ανοιχτή.
Περίπου πάνω από το 10% των πιστοποιητικών γεννήσεως δεν περιλαμβάνουν δεδομένα για τον πατέρα, ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. «Η γονιμότητα είναι ομαδικό άθλημα. Είναι λάθος να αγνοούμε την άλλη πλευρά της εξίσωσης.», δήλωσε ο Καθηγητής Eisenberg.