Economist: «Έμπρός, Άνγκελα, φτιάξε μου τη μέρα»
Η Αφροδίτη της Μήλου κρατά πιστόλι και, παραλλάσσοντας τη φράση του Dirty Harry, απευθύνει μήνυμα στην γερμανίδα καγκελάριο, «Εμπρός Άνγκελα, φτιάξε μου τη μέρα». Όλα αυτά στο εξώφυλλο του Economist που σημειώνει στον υπότιτλο: «Η ελληνική πρόκληση στη Γερμανία – και το ευρώ». Με τις εξελίξεις στην Ελλάδα να απασχολούν όλο και περισσότερα τα ξένα Μέσα, ο Economist γράφει: «Ήταν στην Ελλάδα που η καταραμένη κρίση του ευρώ ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια. Οπότε είναι ταιριαστό η Ελλάδα να είναι το μέρος όπου θα έπρεπε να «παιχτεί» η λύση- χάρη στη μεγάλη νίκη στις 25 Ιανουαρίου του ακροαριστερού ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον Αλέξη Τσίπρα. Απαιτώντας μια μεγάλη περικοπή του ελληνικού χρέους και υποσχόμενος ένα μπαράζ δημοσίων δαπανών, ο κ. Τσίπρας απηύθυνε τη μεγαλύτερη πρόκληση μέχρι τώρα στο κοινό νόμισμα της Ευρώπης- και ως εκ τούτου προς την Άνγκελα Μέρκελ, καγκελάριο της Γερμανίας, η οποία έχει θέσει το μονοπάτι λιτότητας για την ήπειρο». Όπως τονίζει το περιοδικό: «το Grexit θα φαινόταν περισσότερο ως φταίξιμο της Ελλάδας, η ευρωπαϊκή οικονομία είναι ισχυρότερη και 80% του χρέους της Ελλάδας είναι στα χέρια άλλων κυβερνήσεων ή επισήμων φορέων. Πάνω από όλα, η πολιτική κατάσταση διαφέρει. Οι Φινλανδοί και οι Ολλανδοί, όπως οι Γερμανοί , θέλουν η Ελλάδα να τηρήσει υποσχέσεις που έδωσε όταν την διέσωσαν δύο φορές. Και στη νότια Ευρώπη κεντρώες κυβερνήσεις φοβούνται ότι ένας επιτυχής ελληνικός εκβιασμός θα έστελνε ψήφους προς τα δικά τους «λαϊκιστικά» κόμματα, όπως οι Podemos της Ισπανίας». Στη συνέχεια εξετάζεται κάθε πιθανή έκβαση για το χρέος και τη μοίρα της Ελλάδας, ενώ το άρθρο καταλήγει υποστηρίζοντας ότι άν η Άνγκελα Μέρκελ «συνεχίσει να αντιτίθεται σε όλες τις προσπάθειες εκκίνησης της ανάπτυξης και παύσης του αποπληθωρισμού στην ευρωζώνη, θα καταδικάσει την Ευρώπη σε μια χαμένη δεκαετία, ακόμα πιο εξουθενωτική από αυτήν της Ιαπωνίας τη δεκαετία του 1990. Αυτό θα πυροδοτούσε σίγουρα μια μεγαλύτερη λαϊκιστική αντίδραση από αυτήν της Ελλάδας σε όλη την Ευρώπη. Είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς πώς θα μπορούσε να επιβιώσει το κοινό νόμισμα υπό τέτοιες συνθήκες. Και ο μεγαλύτερος χαμένος θα ήταν η ίδια η Γερμανία».