Ο Μινώταυρος και ο πρώτος αφηγητής, στο νέο μυθιστόρημα του Δημήτρη Στεφανάκη

«Ο πατέρας μου ήταν αναμφίβολα ο πρώτος αφηγητής του μυθιστορήματός μου. Όσα βιβλία και αν διαβάσει κανείς όσες γραπτές πηγές κι αν εμπιστευτεί, η ανθρώπινη μαρτυρία παραμένει πολύτιμη και αναντικατάστατη. Και δεν είναι μόνο τα λόγια των ανθρώπων, είναι και οι εκφράσεις, το  χαμόγελο, οι μορφασμοί, η ειρωνεία, η νοσταλγία, ο πόνος και η θλίψη που επεξεργάστηκε μέσα τους ο χρόνος». Με αυτά τα λόγια ο Δημήτρης Στεφανάκης δίνει την σκυτάλη του αφηγητή σε ένα πρόσωπο τόσο οικείο όσο μπορεί είναι ο πατέρας, σ’ ένα μυθιστόρημα τόσο φιλόδοξο όσο αυτό που έχει να κάνει με πενήντα χρόνια ζωής και ιστορίας, ξεκινώντας και επιστρέφοντας κάθε φορά στην Κρήτη μιας άλλης εποχής.

Το καινούργιο μυθιστόρημα του Στεφανάκη με τίτλο «Μινώταυρος» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο… άργησε έξι χρόνια, δημιουργώντας ένα εύλογο κλίμα αναμονής. Σήμερα που βρίσκεται πια στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και αρχίζει σιγά-σιγά να διαβάζεται, δημιουργεί υψηλές προσδοκίες που μένει να επαληθευθούν.

Ο ίδιος παραδέχθηκε ήδη πως όλα ξεκίνησαν από διηγήσεις του πατέρα του λίγο πριν πεθάνει, διηγήσεις που ο ίδιος δεν είχε σκεφτεί αρχικά να αξιοποιήσει μυθιστορηματικά. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς τις ενσωμάτωσε μέσα στο σώμα του νέου μυθιστορήματος.

Όλη η δράση μοιάζει να πυροδοτείται από ένα φονικό στο νότο της Κρήτης του 19^ου  αιώνα, που υποχρεώνει τον νεαρό Γιαννιό Αστάκη να καταφύγει στο Μεγάλο Κάστρο, το Ηράκλειο της Δύσης και της Ανατολής. Ο έρωτάς του με την πάμπλουτη Μαργώ Μποτέλλη θα αποδειχθεί κάτι περισσότερο από μια απλή περιπέτεια. Ζούμε το τέλος της Τουρκοκρατίας που θα οδηγήσει στη σφαγή του 1898. Έκτοτε θα κυλήσει μισός αιώνας ζωής και οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος θα βρεθούν αντιμέτωποι στις προκλήσεις που θέτει η Ιστορία στον απλό άνθρωπο είτε αυτός κατοικεί στο Παρίσι και το Βερολίνο του μεσοπολέμου είτε στην Κρήτη της Γερμανικής Κατοχής.

Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 2000 με το μυθιστόρημά του Φρούτα εποχής και έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει άλλα έντεκα μυθιστορήματά του. Το μυθιστόρημά του Μέρες Αλεξάνδρειας (2007) μεταφράστηκε στα γαλλικά, τιμήθηκε με το Prix Mediterranee Etranger 2011 και στη συνέχεια μεταφράστηκε στα ισπανικά στα αραβικά και στα βουλγαρικά. Ο Δημήτρης Στεφανάκης έχει επίσης ασχοληθεί με τη μετάφραση και το 2011 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη, ενώ την ίδια χρονιά ήταν υποψήφιος για το Prix du Livre Europeen. Το 2014 αναγορεύτηκε από το γαλλικό κράτος Ιππότης του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών για την προσφορά του στον λογοτεχνικό χώρο και τη συμβολή του στην ανάδειξη των Γραμμάτων και των Τεχνών στη Γαλλία και τον κόσμο.