Κάλεσμα για πορεία στις 8 Μάρτη «ενάντια στην Πατριαρχία και τον Καπιταλισμό»

Κάλεσμα για απεργιακή συγκέντρωση απευθύνουν φεμινιστικές και ΛΟΑΤΚΙΑ+ οργανώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, στις 8 Μαρτίου. Στην κοινή τους ανακοίνωση, οι οργανώσεις καταγγέλλουν τη συστημική βία και εκμετάλευση εις βάρος των γυναικών, από τον δημόσιο και εργασιακό χώρο, μέχρι την ιδιωτική ζωή και το σπίτι.

Ολόκληρο το κείμενο των συλλογικοτήτων:

Σώματα χωρίς σημασία, ζωές ανάξιες να βιωθούν, πεδίο εκμετάλλευσης και καταπίεσης για την πατριαρχία και τον καπιταλισμό, μια σκληρή βιοπολιτική της εξουσίας από την οποία επωφελούνται καθημερινά μικρά και μεγάλα αφεντικά:

Τα σώματα αυτά είναι τα σώματα μας. Τα σώματα των θηλυκοτήτων, των γυναικών, των τρανς υποκειμένων, των ΛΟΑΤΚΙΑ+, των μεταναστριών, των αναπήρων, των προσφυγισσών, των σεξεργατ(ρι)ών. Αυτά είναι τα σώματα που βρίσκονται σε διαρκή κίνδυνο. Απειλούνται, κακοποιούνται, βιάζονται, δολοφονούνται. Μόνο φέτος θρηνούμε την Ελένη από τη Ρόδο, το Ζακ/Zackie, την Αγγελική στην Κέρκυρα, τις τρεις προσφύγισσες στον Έβρο (θα μάθουμε άραγε ποτέ τα ονόματά τους;) μια 32 χρονη μητέρα πριν λίγες μέρες στη Σητεία, την Έλλη και τη Μαρία
στα Λεχενά (θα το δει η Γεωργία αυτό). Κοινό στοιχείο όλων αυτών: ήταν θηλυκότητες! Και αυτές είναι μόνο οι περιπτώσεις που γνωρίζουμε.

Καθημερινά στην αγία ελληνική οικογένεια οι θηλυκότητες υφίστανται ψυχολογική και σωματική βία, ενώ η τοξική αρρενωπότητα κανονικοποιείται και επικροτείται. Τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ καθημερινά αντιμετωπίζουν τρανσφοβία και ομοφοβία στο σπίτι, στο δρόμο, στη δουλειά (όταν βρίσκουν), στις παρέες, στα media, στο διαδίκτυο, και επομένως στοχοποιούνται, περιθωριοποιούνται και αποκλείονται.

Στα κρατητήρια/κολαστήρια των αστυνομικών τμημάτων καθημερινά διαπομπεύονται, βιάζονται, δολοφονούνται τρανς υποκείμενα, σεξεργάτ(ρι)ες, τοξικοεξαρτημένα άτομα και μετανάστ(ρι)ες. Στα προσφυγικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι μετανάστριες και οι προσφύγισσες που έχουν καταφέρει να φτάσουν μέχρι εκεί, αντιμετωπίζουν καθημερινά-μεταξύ όλων των άλλων- τον κίνδυνο της έμφυλης βίας. Οι ανάπηρες θηλυκότητες πέρα από τον
εξευτελισμό, την υποτίμηση της ύπαρξής τους και πολλές φορές την ιδρυματική βία, βιώνουν και την έμφυλη καταπίεση.

Μωρομάνες παραμένουν φυλακισμένες (παρά τις -έστω- περιορισμένες νομικές επιλογές, π.χ. βραχιολάκι), ζουν έγκλειστες και αναθρέφουν τα μωρά τους υπό άθλιες συνθήκες, ενώ συχνά τα αποχωρίζονται βίαια για να μεταφερθούν μόνα τους σε εξίσου απάνθρωπα ιδρύματα, όπως έγινε με την 3χρονη Ελένη-Ταξιαρχούλα. Στα διπλανά κελιά, γυναίκες φυλακισμένες, καταδικασμένες σε δέκα χρόνια κάθειρξη, επειδή αμύνθηκαν για να προστατεύσουν τις εαυτές τους από τους -εντός και εκτός του σπιτιού τους- κακοποιητές, επειδή δεν δέχονται ότι η αυτοάμυνα είναι επιλογή επιβίωσης για εμάς!

Στους χώρους δουλειάς τα αφεντικά ασκούν την κυριαρχία τους στα σώματά μας. Δεν αναγνωρίζουν την επιλογή στη μητρότητα, μη προσλαμβάνοντας γυναίκες σε «αναπαραγωγική ηλικία», απολύοντας μητέρες ή εγκυμονούσες. Αφεντικά και πελάτες καθημερινά μάς προσβάλλουν, παρενοχλούν σεξουαλικά, παραβιάζουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας.

Η φτώχεια και η εξαθλίωση ως απόρροια της καπιταλιστικής κρίσης, έχουν και έμφυλο πρόσημο, καθώς αντλείται ποικιλοτρόπως περισσότερη υπεραξία από τις γυναίκες εργαζόμενες: πολύ μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας και ελαστικής εργασίας, μισθολογικές διαφορές. Ακόμα περισσότερο οι μετανάστριες και οι προσφύγισσες καταλαμβάνουν συγκεκριμένες θέσεις στην αγορά εργασίας σε μια σύζευξη έμφυλων και φυλετικών διακρίσεων, απαξιώνονται ως οντότητες και αποτελούν το πιο κερδοφόρο κομμάτι της μαύρης, κακοπληρωμένης ή ακόμα και απλήρωτης, ανασφάλιστης εργασίας. Δεν ξεχνάμε τις δύο καθαρίστριες που βρέθηκαν καταδικασμένες και διαπομπευμένες, επειδή άλλαξαν στοιχεία στο απολυτήριο δημοτικού, σε αντίθεση με το δικαστικό και πολιτικό χάδι στον Ν. Γεωργιάδη που καταδικάστηκε σε 28 μήνες για «ασέλγεια» σε βάρος ανήλικου θύματος trafficking. Δεν ξεχνάμε ότι η δικαιοσύνη τους ζέχνει ταξική μεροληψία και ωμό μισογυνισμό!

Αν τα σώματά μας δεν έχουν σημασία, τότε να (ανα)παράγετε ΧΩΡΊΣ ΕΜΆΣ!

Πίσω στα σπίτια, σ’ αυτά που το κράτος πολύ βολικά κωδικοποίησε ως «ιδιωτικό βίο», υπάρχει ένα ολόκληρο αθέατο φάσμα εργασιών που επωμίζονται κατά βάση γυναίκες. Θηλυκές φιγούρες καθαρίζουν, πλένουν, μαγειρεύουν, σιδερώνουν, πηγαίνουν το παιδί στο σχολείο, προσέχουν τους ηλικιωμένους και όλους όσους έχουν ανάγκη φροντίδας (υλικής, σωματικής και ψυχολογικής). Η κρίση τα τελευταία χρόνια εκτόξευσε την ανεργία σε άντρες και γυναίκες, γιατί όμως οι άντρες που χάνουν τη δουλεία τους θεωρούνται ‘’άνεργοι’’ ενώ οι γυναίκες ‘’νοικοκυρές’’;

Δεν είναι φροντίδα. Είναι απλήρωτη γυναικεία εργασία. Η θηλυκοποίηση της φροντίδας είναι βασικός πυλώνας της κοινωνικής παραγωγής, όπου τα σώματα μας γίνονται πεδίο άσκησης εξουσίας και άντλησης υπερεργασίας και υπεραξίας. Στο αλληλένδετο σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης πατριαρχίας και καπιταλισμού, τα σώματα των θηλυκοτήτων δεν έχουν αξία. Μετριούνται, όμως, σε απλήρωτες ή κακοπληρωμένες ώρες δουλειάς, σε άδικες δικαστικές αποφάσεις, σε δελτία αστυνομικών συμβάντων, σε λίστες βίας που μεγαλώνουν, μάς πνίγουν και
μάς γεμίζουν οργή!

Σ’ όλο τον κόσμο, από την Αμερική του Τραμπ μέχρι τη Βραζιλία του Μπολσονάρο, από την Πολωνία μέχρι την Ουγγαρία, από την Ινδία μέχρι την Αργεντινή, το σύστημα δε διστάζει να δείξει ξανά το πιο αποκρουστικό του πρόσωπο. Ο φασισμός επιτίθεται στα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με μακροχρόνιους φεμινιστικούς και κοινωνικούς αγώνες.

ΓΙΑ ΌΛ Ο ΥΣ ΑΥ Τ ΟΎ Σ Τ Ο ΥΣ ΛΌΓ Ο ΥΣ ΣΤΙΣ 8 ΜΑΡΤΗ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤ Ο ΔΡ Ο Μ Ο !

Ακούμε τις κραυγές των τραυματισμένων, κακοποιημένων, βιασμένων, δολοφονημένων αδερφών μας για δικαίωση. Ακούμε τα βιώματα, το θυμό και τις επιθυμίες μας. Εμπνεόμενες/α από τους τεράστιους αγώνες των υφαντριών και των εργατριών, τον πρωτοπόρο ρόλο των γυναικών σε ιστορικά κοινωνικά κινήματα και συνολικά τους μεγαλειώδεις αγώνες επαναστατικών και μαχητικών φεμινισμών. Χτίζουμε το δικό μας φεμινισμό, ένα φεμινισμό επαναστατικό, ταξικό, διαθεματικό, συμπεριληπτικό. Μαζί με το ΛΟΑΤΚΙΑ+ κίνημα, τις μεταναστευτικές κοινότητες, τον μαχητικό αντιφασισμό, τις οριζόντιες δικτυώσεις του εργατικού κινήματος, τις συλλογικότητες των ανέργων και των επισφαλώς εργαζομένων.
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧ Ι Α ΓΥΝΑΙΚ Ο Κ Τ Ο Ν Ε Ι
ΒΓΑ Ι Ν Ο ΥΜΕ ΣΤ Ο ΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΩΕ Σ ΜΑΣ,
ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙ Ω ΜΑΤΑ Π Ο Υ ΜΑΣ ΣΤΕΡ ΟΎ Ν
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧ Ι Α .
ΓΙΑ ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΝΕΚΡ Ε Σ ΑΔΕΡΦ Ε Σ ΜΑΣ.
Α Π Ε ΝΑΝΤΙ ΣΕ ΌΛΑ ΑΥ ΤΑ , Ε Ι ΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΟΛΕΜ Ο !
Την 8η Μάρτη
βγαίνουμε δυναμικά στο δρόμο!
Απεργούμε και διαδηλώνουμε!
Στις 2 απεργιακή συγκέντρωση στην Κλαυθμώνος
Στις 6 ξανά στην Κλαυθμώνος
για τη μεγάλη απογευματινή πορεία.

ΚΑΜΙΑ ΑΝ ΟΧ Η
SABBAT
JUSTICE 4 ZAK/ZACKIE
ENΩΣΗ ΑΦΡΙΚΑΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ