Το μεσημεριάτικο φως έπεφτε κάθετο στις βιτρίνες των μαγαζιών η άσφαλτος ήταν μια σελίδα γραμμένη με μελάνι μενεξεδί γεμάτη ιστορίες…
Η περίεργη ιδέα μιας μετά θάνατον ζωής, αλλά και μιας κατάστασης μόνιμης τιμωρίας των κάθε λογής αμαρτωλών, έκανε την εμφάνισή…
Εσβήναν τα χρυσάνθεμα σαν πόθοι στον κήπον όταν ήρθες. Εγελούσες γαλήνια, σα λευκό χαμολουλούδι. Αμίλητος, τη μέσα μου μαυρίλα την…
Έλα, να λυπηθούμε εκείνους που έχουν μοίρα καλύτερη από μας. Έλα, φίλη μου, και θυμήσου πως οι πλούσιοι έχουν υπηρέτες…
Σκοτεινά νοήματα και λογοπαίγνια, φιλοσοφικές δοξασίες και κάθε λογής παράδοξα, αρχέτυπα σύμβολα και αλληγορίες, παραβολές παρμένες από το χώρο της…
Οι Πευκοβελόνες είναι το καλύτερο club του γνωστού σύμπαντος. Σας τις συστήσαμε από την Popaganda μερικές μέρες πριν και επειδή…
Kαλό ταξίδι, αλαργινό καράβι μου, στου απείρου και στης νυχτός την αγκαλιά, με τα χρυσά σου φώτα! Nα 'μουν στην…
Αν το κείμενο αυτό γίνει ποτέ αφορμή για τη δημιουργία μιας τηλεοπτικής σειράς ή κινηματογραφικής ταινίας, θα χρειαστεί σίγουρα μια…
Μία επιλογή τίτλων μεταφρασμένης λογοτεχνίας για το καλοκαίρι με μυθιστορήματα που ανταποκρίνονται στις κάθε λογής αναγνωστικές προτιμήσεις και τα οποία…
Το βράδυ όταν γυρνούσαν οι άλλοι δεν ἔλεγα τίποτα γιατί τότε πια δεν ανεβαίνουνε τα νερά. Μου άρεσε μάλιστα να…
Όταν σε δαγκώνω, το αίμα σου έρχεται στο στόμα μου· κι έπειτα εξανεμίζεται στις γαλάζιες σου φλέβες.
Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ’ ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο…
Μία επιλογή για τις καλοκαιρινές διακοπές (και όχι μόνο) από την πρόσφατη παραγωγή της ελληνικής πεζογραφίας, η οποία δίνει έργα…
Μνήμη Γιάννη Ρίτσου Πότε θα ‘ρθεις να πάρεις το φωτοστέφανο; Το σπίτι έχει πλαντάξει στα μήλα
Όλα ν’ αλλάξουν όνομα και μόνο τ’ ουρανού να μείνει το ίδιο Την ψυχή να την πούμε ίλιγγο και μέθη,…
Το μικρό μου παιδί σοβαρή αταξία έκανε πάλι. Στο πεζούλι του σύμπαντος σκαρφάλωσε, σκούντησε με το χέρι του το κρεμασμένο…
Η αυγή αγάπησε Κάτι σαν το κορίτσι Που δεν γεννήθηκε ποτέ, Και μίλησε Φίλησε Τα μαλλιά του κοριτσιού Πιο λαμπρά…
Ύστερα από γλυκό κι άυλο νυχτέρι, σ’ ένα πρωί μαγευτικό κι ωραίο, να τρεμολάμπει ανάφλογο το αστέρι του πόθου της…
Πληθωρικός, οραματιστής, συχνά ρητορικός, πάντα ορμητικός και χειμαρρώδης, μεγαλόσχημος και μεγαλειώδης, προκλητικά ελεύθερος να είναι ό,τι ο ίδιος -κάθε φορά-…
«Mέριασε, βράχε, να διαβώ,» το κύμ’ ανδρειωμένο λέγει στην πέτρα του γιαλού θολό, μελανιασμένο. «Mέριασε! Mες στα στήθη μου, που…
Έσκυψε και ξαφνικά του φίλησε τα πόδια σημάδι ολοφάνερο της άγριας τρυφερότητας έμοιαζε κύμα ορμητικό που σκάει στην άμμο η…
Είναι μία από τις σημαντικότερες συγγραφείς της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας. Η Μάρω Δούκα, πολυβραβευμένη και με ξεχωριστή απήχηση στο αναγνωστικό…