«Γίνεται να φτιάξεις ένα βιβλίο που να αφορά τους πάντες;». Αυτό το ερώτημα έθεσε στον εαυτό της, κατά τη διάρκεια της προηγούμενης καραντίνας, μία από τις πιο δημοφιλείς ελληνίδες food bloggers. Κι ενώ πια διανύουμε τη δεύτερη, κρατάμε στα χέρια μας το ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ, ένα διαφορετικό βιβλίο μαγειρικής που ανταποκρίνεται δημιουργικά κι απόλυτα στο σήμερα.
Αν και στο γραφείο πιστεύουμε ότι η Madame Ginger ή κατά κόσμον Μαριλού Παντάκη δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις -μιας και οι ακόλουθοί της, τα “Gingerάκια”, τη γνωρίζουν πολύ καλά- θα σας παραπέμψουμε στο blog και το ΥοuΤube κανάλι της. Όσο για τις συνταγές της που αποτυπώθηκαν σε χαρτί, η ίδια πειραματίστηκε, μαγείρεψε, δοκίμασε, ξαναμαγείρεψε και κατέληξε σε 61 που έχουν χρώμα και φαντασία, που είναι πανεύκολες και καλύπτουν όλες τις διατροφικές ανάγκες-προτιμήσεις-παραξενιές.
Πώς το κατάφερε αυτό;
Σε ένα βιβλίο μαγειρικής από το οποίο απουσιάζουν το κρέας και το ψάρι έχει συγκεντρώσει συνταγές για να τρώμε νόστιμα καθημερινά, έχει αξιοποιήσει την comfort ματιά της. Έχει ετοιμάσει πιάτα για την απαιτητική Δευτέρα και την ανάπαυλα της Κυριακής, φαγητά παραδοσιακά αλλά και πρωτοεμφανιζόμενα, γνώριμα πιάτα με ένα κάποιο twist αλλά και θρεπτικό junk food, γλυκά που μπορούμε να απολαύσουμε χωρίς τύψεις, νόστιμες λύσεις για εκείνες τις στιγμές που τρώμε με τις πυτζάμες αλλά και για όσες θέλουμε να τους δώσουμε μια επισημότητα με μέσο τη γεύση. Κι όλα αυτά τα έχει κάνει με ξηρούς καρπούς, λαχανικά κι όσπρια, με υλικά προσιτά που σε αυτό το βιβλίο μαγειρικής συνθέτουν από mac ‘n’ cheese μέχρι παπουτσάκια, αλλιώς.
Η πρώτη συνταγή που δοκίμασα από το βιβλίο της ήταν τα ψητά steaks κουνουπιδιού με μια πέστο μαϊντανού. Αν ανήκετε σε εκείνους που βρίσκουν το κουνουπίδι αδιάφορο, τότε πρέπει να τη δοκιμάσετε άμεσα.
Η Madame Ginger είναι κουλ, έτσι είναι και η μαγειρική της. Σκεφτήκαμε λοιπόν να της ζητήσουμε να αφιερώσει κάποιες από τις συνταγές της σε γνωστά και ετερόκλητα μεταξύ τους πρόσωπα. Κουλ κι αυτά (ή και όχι, όπως θα δείτε παρακάτω)
Όπως ήδη είπαμε, το ΔΕ ΚΟΥΚΜΠΟΥΚ έχει κάτι νοστιμο για όλους…
Της αφιερώνω τα καλοκαιρινά λαζάνια με κολοκυθάκια (σελ.108) γιατί όπως εκείνη σπάει τους κανόνες, έτσι και τα συγκεκριμένα λαζάνια φτιάχνονται γίνονται χωρίς ζυμαρικά.
Ένα γήινο burger μανιταριού (σελ. 114), αφού -λόγω πανδημίας- το καλοκαίρι που μας πέρασε το Noma (το διάσημο εστιατόριο στην Κοπεγχάγη που είναι συνιδιοκτήτης) άνοιξε προσωρινά σαν burger joint.
Της πάει μια μακαρονάδα με φούξια πέστο με ψητά παντζάρια και αμύγδαλα (σελ. 84), γιατί είναι εντυπωσιακή, fabulous και λαχταριστή όπως κι εκείνη.
Στον αγαπητό Ντέιβιντ ότι ταιριάζει μια μερίδα φρικασέ με τρία μανιτάρια (σελ. 68), που είναι και ugly και delicious.
Στο πιο sexy αγόρι της μουσικής σκηνής δεν αφιερώνω απλώς αλλά θα του μαγείρευα ένα vegan shepherd’s pie, συνδυάζοντας τον κιμά μανιταριών (σελ. 39) και τον πουρέ γλυκοπατάτας (σελ. 35).
Θα της αφιερώσω τον new age καγιανά με τόφου (σελ. 54) και μπόλικο ψωμί, γιατί είναι το απόλυτο φαγητό που λιγουρεύομαι την επόμενη μετά από ένα ολονύχτιο techno πάρτι.
Δυο new age Θεσσαλονικιώτικα πιτόγυρα με γύρο μανιταριών και jackfruit (σελ. 74), με μπόλικο σκορδάτο spread κάσιους (σελ. 92).
Στην vegan Μπίλι που έχει δηλώσει ότι δεν λείπει ποτέ ο πουρές από το τραπέζι της, αφιερώνω τον πιρουνάτο πουρέ πατάτας (σελ.34) αλλά θα ήθελα να τον συνδυάσει με ένα neon pink ζουμερά μπιφτέκια από παντζάρι (σελ.112).
Μπορεί να μην συγκρίνεται με το δικό της σορμπέ χωριάτικης σαλάτας, όμως της αφιερώνω το δικό μου «πειραγμένο» take σε κάτι πολύ κλασικό, τη νέα πολίτικη σαλάτα (σελ. 56).
Θα του δώσω το κέικ apple crumble με καραμέλα (σελ. 138), γιατί τώρα που επιτέλους αποχωρεί από μια θέση στην οποία δεν έπρεπε να έχει βρεθεί ποτέ, ας γλυκαθεί με κάτι που θα του θυμίσει κλασικό αμερικάνικο crumble. Κι ας μας αφήσει -επιτέλους- ήσυχους.