Μέσα στην αναβίωση του σκοτεινού synth pop και του σύγχρονου post-punk, οι Boy Harsher ξεχώρισαν για την ευφάνταστη και μοντέρνα αντίληψή τους για το είδος. Στα τέλη της δεκαετίας του 2010, το δίδυμο με έδρα το Νορθ Χάμπτον, εξάπλωσε τη φήμη του χάρη στον υπνωτικό darkwave ήχο κομματιών όπως το “Pain” από το δεύτερο άλμπουμ του, Careful.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, το ζευγάρι που γνωρίστηκε ενώ σπούδαζε στο Savannah College of Art and Design, σκηνοθέτησε μια horror ταινία μικρού μήκους και έγραψε το soundtrack της, δίνοντας τον τίτλο The Runner. Όμως, σε αυτή τη νέα δημιουργία, ακόμα κι αν η μουσική παραμένει τεχνικά ικανή, είναι λιγοστές οι στιγμές που καταφέρνουν να κρατήσουν τον πρώιμο ήχο τους «στη ζωή».
Οι Boy Harsher μοιάζει να έχουν περιοριστεί σε μία μουντή χρωματική παλέτα, από την οποία ευτυχώς δεν απουσιάζουν και ορισμένα εντυπωσιακά αποτελέσματα. Στο Runner, κομμάτια όπως το “The Ride Home” και το “Escape” είναι απογοητευτικά επίπεδα, ενώ η γενική μονοτονία των στίχων τους δεν βοηθάει: “Baby, we can escape”, “Maybe we can escape”, κ.α.
Αν και εμποτισμένο με περισσότερη ενέργεια, το single “Machina” – μια συνεργασία με τη Mariana Saldaña των BOAN – δεν αναδεικνύει την αξία του γκρουπ, αλλά αρέσκεται σε μία νοσταλγική προσομοίωση της αισθητικής των 80s. Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές που λάμπουν μέσα στην απλότητά τους: Η συνεργασία του ντουέτου με την pop artist Lucy στο κομμάτι “Autonomy” προσφέρει μια φρέσκια και καθηλωτική νότα, λουσμένο με το πρωινό φως του ηλίου, καθώς συνοδεύει τους τίτλους της ταινίας.
Στο ομώνυμο horror film, οι πτυχές του ψυχολογικού τρόμου παίζουν σαν σκηνές à faire, ενώ οι σεξουαλικές και βίαιες στιγμές γίνονται περισσότερο αναμενόμενες παρά τρομακτικές. Ωστόσο, το φιλμ καταφέρνει να γοητεύσει μέσα από τις μεμονωμένες σκηνές χορογραφίας.
Το δίδυμο των Boy Harsher άρχισε να εργάζεται για την ταινία μετά τη διάγνωση του τραγουδιστή Jae Matthews με σκλήρυνση κατά πλάκας. Περιγράφοντας την καθαρτική εμπειρία της γραφής κατά τη δημιουργία του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα, ο Matthews εξήγησε, «Πρέπει να ξεφύγει από όλες αυτές τις καταστροφικές καταστάσεις που η ίδια έχει δημιουργήσει. Η πρωταγωνίστρια σαμποτάρει τον εαυτό της σε απόλυτο βαθμό». Αυτή η έντονη επιθυμία για ελευθερία αποτυπώνεται τόσο στην ταινία, όσο και στο soundtrack της, The Runner, το οποίο πετυχαίνει ορισμένες στιγμές ηλεκτρονικής ομορφιάς, που σύντομα διολισθαίνουν σε μια απογοητευτική, αυτοκαταστροφική στασιμότητα.
Highlights: Tower, Give Me a Reason, Machina, Autonomy
Metascore: 73/100
Release Date: 21 Ιανουαρίου
Label: Nude Club/City Slang