Μιχάλης Κατζουράκης: για τον καλό διαφημιστή το απαιτούμενο ήταν πάντα το ίδιο: Να ξοδεύει περισσότερο χρόνο στη δουλειά απ’ όσο για να ζει.
Πώς μπήκατε στη διαφήμιση και γιατί; Μπήκα στις αρχές του ’60 λιγότερο από ιδιαίτερο ενδιαφέρον (μιας και δεν εγκατέλειψα ποτέ τη ζωγραφική) και περισσότερο από ανάγκη να βιοποριστώ.
Το 1955 ξεκινάτε να εργάζεστε στην εταιρία Γκρέκα. Τι σας ζητούσαν; Από έναν σχεδιαστή προερχόμενο από το χώρο της ζωγραφικής, οι διαφημιστικές εταιρίες ζητούσαν την εικονοποίηση των ιδεών τους. Το «concept» είναι μια διατύπωση των ημερών μας. Το ενδιαφέρον μου ήταν να σχεδιάζω με καθαρό τρόπο ιδέες για την προώθηση Ελληνικών προϊόντων κυρίως, που απευθύνονταν στην καθημερινότητα του Έλληνα.
Πώς προέκυψε το δίδυμο Κάραμποτ/Κατζουράκης και πού θα λέγατε ότι οφείλεται η επιτυχία του; Από μια σύσταση κάποιου φίλου. Ο χρόνος έδειξε την επιτυχία της συνάντησης. Οφείλεται στην ταύτισή μας σε πολλά θέματα και κυρίως στον σεβασμό μεταξύ μας για τις θέσεις του ενός προς τον άλλο.
Δημιουργήσατε μια σειρά από αφίσες, προγράμματα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, έντυπα αρχαιολογικών χώρων, εκθετήρια τουριστικής προβολής. Πώς βρίσκατε ιδέες για ολ’ αυτά; Ποιες ήταν οι «πηγές» σας; Η ενημέρωση μέσα από ταξίδια μου κυρίως στην Ευρώπη, οι συναναστροφές μου με θαυμάσιους σχεδιαστές και φυσικά η διαμονή μου στο Παρίσι πριν καν ασχοληθώ επαγγελματικά με τη διαφήμιση στην Ελλάδα.
Ποια έργα σας αναγνωρίζετε ως προσωπικές σας επιτυχίες; Μερικές αφίσες μου για την προώθηση του Ελληνικού Τουρισμού και γενικώς την εμμονή μου στην λιτότητα των εικόνων.
Τι χαρίσματα έπρεπε να έχει τότε ένας καλός διαφημιστής; Μετά από σαράντα χρόνια που έχω φύγει από το χώρο αυτό, πιστεύω πως για τον καλό διαφημιστή το απαιτούμενο ήταν αυτό που είναι και σήμερα: Να ξοδεύει περισσότερο χρόνο στη δουλειά απ’ όσο για να ζει.
Πότε φλερτάρει με την τέχνη η διαφήμιση; Όταν κάτι έχει στο νου της ή ποτέ.
Στην επόμενη σελίδα, ο Κώστας Γκόμπλιας είναι εδώ!