Χρήστος Αστερίου: Το δόγμα του “no alternative” δεν ταιριάζει σ’ αυτή την ήπειρο
«Είμαστε Ευρωπαίοι και θα πρέπει να συνεχίσουμε εντός Ευρώπης διατηρώντας την δυνατότητα να την διαμορφώνουμε από κοινού και ισότιμα με όλους τους υπόλοιπους “συνιδιοκτήτες” της.»
Η κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου είχε και έχει νωπή εντολή να διαχειρίζεται την διαπραγμάτευση με τους θεσμούς επιλέγοντας στρατηγική, παίρνοντας αποφάσεις και αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για τις επιλογές της. Θεωρώ γι’ αυτό το λόγο άσκοπο το δημοψήφισμα που προκηρύχθηκε, το οποίο εκτός από το ασαφές του περιεχόμενο και τον ελάχιστο χρόνο που απομένει μέχρι την διεξαγωγή του θα διχάσει ακόμα περισσότερο μια ήδη πολωμένη κοινωνία που καλείται να επιλέξει ανάμεσα στο προκρούστειο κρεβάτι των δανειστών που πέντε χρόνια τώρα πριονίζει το ισχνό ελληνικό σώμα και σε μια ουτοπία που υπόσχεται έξοδο από την κρίση, αλλά χωρίς σαφές χρονοδιάγραμμα και οδικό χάρτη. Τα πράγματα είναι εξόχως περίπλοκα για να απαντηθούν με μια εμφατική κατάφαση ή με μια κατηγορηματική άρνηση.
Είμαστε Ευρωπαίοι και θα πρέπει να συνεχίσουμε εντός Ευρώπης διατηρώντας την δυνατότητα να την διαμορφώνουμε από κοινού και ισότιμα με όλους τους υπόλοιπους «συνιδιοκτήτες» της. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, κάτι τέτοιο φαντάζει ολοένα και δυσκολότερο όχι μόνο λόγω της οικονομικής μας δυσπραγίας (που νομοτελειακά μας αφαιρεί διαπραγματευτική ισχύ) αλλά και λόγω του τρόπου λειτουργίας της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς πως το τεχνοκρατικό πνεύμα κατάφερε προοδευτικά να υπερισχύσει καθορίζοντας σε μεγάλο ποσοστό την πολιτική της γραμμή.
Μόλις προ ημερών οι Ευρωπαίοι πρωθυπουργοί δήλωναν αδυναμία να αποφασίσουν σχετικά με το ελληνικό ζήτημα πριν προηγηθεί γνωμοδότηση του Euroworking- και κατ’ επέκταση του Eurogroup: θλιβερό αν φέρει κανείς στο νου του τον τρόπο λήψης αποφάσεων επί Κολ, Μιτεράν ή Θάτσερ, κατά γενική ομολογία μεγαλύτερων πολιτικών αναστημάτων από τους τωρινούς κρατούντες.
Δεν μένουμε, με άλλα λόγια, ανακουφισμένοι και εφησυχασμένοι στην Ευρωζώνη, αλλά θεωρώντας πως το δόγμα του “no alternative” δεν ταιριάζει σ’ αυτή την ήπειρο. Τα επόμενα χρόνια προδιαγράφονται σε κάθε περίπτωση ακόμα δυσκολότερα από την πρώτη πενταετία της κρίσης και κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί όλο το απόθεμα ψυχραιμίας που διαθέτουμε για να κρατηθούμε μακριά από εμφύλιες διαμάχες που τόσο μας έχουν κοστίσει στο παρελθόν.
Το τελευταίο του βιβλίο του Χρήστου Αστερίου Το ταξίδι του Ιάσωνα Ρέμβη: μια αληθινή ιστορία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.
Γιάννης Αντιόχου / Χρήστος Αστερίου / Σοφία Νικολαΐδου / Χρίστος Κυθρεώτης / Μάρτυ Λάμπρου / Νικόλας Περδικάρης / Κωνσταντίνος Πουλής / Βαγγέλης Ραπτόπουλος / Βασίλης Ρούβαλης / Νίκος Σαββάκης / Νικόλας Σεβαστάκης / Ελεωνόρα Σταθοπούλου /Δημήτρης Στεφανάκης / Άρης Σφακιανάκης / Δημήτρης Σωτάκης / Θωμάς Τσαλαπάτης / Γιάννης Υφαντής / Κώστας Χατζηαντωνίου