Σύμφωνα με το λεξικό του Τριανταφυλλίδη, τζιτζιφιόγκος είναι «ο νεαρός που δίνει υπερβολική σημασία στην εξωτερική του εμφάνιση».
Κατά το slang.gr «παλαιότερα αποτελούσε μειωτικό χαρακτηρισμό των οπαδών και μελών της ομάδας του Παναθηναϊκού, στη λογική ότι η ομάδα εκπροσωπούσε τα αστικά και μεγαλοαστικά στρώματα της Αθήνας…σε αντίθεση με τον αιώνιο αντίπαλο Ολυμπιακό, που αντιπροσώπευε το λιμάνι».
Πρόκειται για μια λέξη που το 2019 σπάνια χρησιμοποιείται, τουλάχιστον εγώ δεν την ακούω. Μέχρι που πριν από μερικούς μήνες, σε ένα δυτικό προάστιο-προορισμό εξόδου για όλες τα τριγύρω κοντινά (και όχι μόνο), η λέξη εμφανίστηκε ξανά και πήρε άλλο νόημα.
Ο νεαρός Gigifioggos του Περιστερίου είναι το νέο wine bar της περιοχής για την οποία θα μπορούσε να γραφτεί ένα άλλο κείμενο σχετικά με το πως παίρνει τις τάσεις του κέντρου της πόλης και τις προσαρμόζει στο ύφος της.
Σε μια περίοδο λοιπόν που η Αθήνα και οι χώροι της οι οποίοι ειδικεύονται στο κρασί έχουν στρέψει το βλέμμα τους στον ελληνικό αμπελώνα, ο Gigifioggos κάνει την ανατροπή με μια λίστα κρασιών που διαθέτει 75 ετικέτες από 16 χώρες και την υπογράφει ο γνωστός sommelier Βασίλης Παπαδόπουλος, δίνοντας μεν έμφαση στις γηγενείς ποικιλίες, ταξιδεύοντας μας δε και στην εκλεκτή παραγωγή άλλων γόνιμων ευρωπαϊκων τόπων.
Μάλιστα, η λίστα του στοχεύει στο να ανατρέψει κλισέ γύρω από το κράσι, όπως το ότι οι ερυθρές ετικέτες δεν είναι κατάλληλες για το καλοκαίρι.
Τα ποτήρια κρασιού προσφέρονται σε έναν χώρο ρετρό και άκρως μαξιμαλιστικό, με λευκά τριαντάφυλλα πάνω από την επιβλητική μπάρα, με, βαριά κατακόκκινα βελούδινα υφάσματα, με vintage πολυελαίους και πίνακες της ζωγράφου Έλενας Καραγιάννη στο εσωτερικό, ενώ στο εξωτερικό κομμάτι του μαγαζιού πλεκτά καθίσματα έρχονται σε επαφή με την Κώστα Βάρναλη, έναν δρόμο που αν και δεν είναι στον χάρτη με τις πιάτσες της περιοχής φιλοξενεί εδώ και πολλά χρόνια μερικά από τα εναλλακτικά της στέκια.
Αναμέσα σε όλα τα παραπάνω υπάρχει και μια neon πινακίδα που γράφει “Love like a poem”, ένα μότο που συνδέεται με την ιδέα του Τάκη Ζαχαρόπουλου για ένα μαγαζί που θα έμοιαζε με τα bar του Παρισιού κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου. «Τότε που οι συγγραφείς συναντιόντουσαν με τους χαμάληδες στο ίδιο μέρος» όπως λέει, ενώ αυτοχαρακτηρίζεται τζιτζιφιόγκος, απολαμβάνει τους ανθρώπους με προσεγμένη εμφάνιση και δηλώνει θαυμαστής του Κωνσταντίνου Τζούμα.
Πίσω από τους γευστικούς καταλόγους του wine bistro βρίσκεται η Αριστέα Βλάχου, η μαγείρισσα που έχει αναδείξει σε ένα από τα καλύτερα μέρη για κλασική και σύγχρονη ελληνική κουζίνα στην περιοχή και το «Δάφνη» που ανήκει στον ίδιο ιδιοκτήτη.
Εδώ οι κατάλογοι του φαγητού είναι δύο, έχουν επιρροή από διάφορες κουζίνες αλλά κυρίως μιλάνε με μεσογειακούς όρους. Ο πρώτος, ο κατάλογος του brunch σερβίρεται από τις 10:00-16:00 και περιλαμβάνει προσεγμένες μπαγκέτες, συνταγές με βιολογικά αυγά όπως ο καγιανάς σε βάση από ζεστό καρβελάκι, με σάλτσα φέτας, λευκαδίτικο σαλάμι και τα αυγά sur le plat με μπέικον, κύβους πατάτας, ποικιλία μανιταριών, ντοματίνια και αβοκάντο. Επίσης, θα βρείτε αφράτα pancakes όπως αυτά με την κρέμα μασκαρπόνε και τα κόκκινα φρούτα του δάσους και σπιτικά γλυκά.
Ο δεύτερος κατάλογος εμφανίζεται μετά τις 16:00 και περιλαμβάνει πιάτα στη λογική του finger food σαν το πλατό Led Zeppelin με εκπληκτικά τυριά και αλλαντικά , οι άψογες γαρίδες με την τραγανή κρούστα μυρωδικών, με tartare sauce και σάλτσα mesclun, οι κροκέτες με jamon serrano, τα ωραία νιόκι γεμιστά με μανιτάρια πορτσίνι και λευκή σάλτσα τρούφας.
Στη μπάρα του Gigifioggos φτιάχνονται σωστά εκτελεσμένα κλασικά cocktails, ισορροπήμενα signature αλλά και δύο cocktail με κρασί. Από το ίδιο σημείο βγαίνουν και ετερόκλητα μουσικά ταιριάσματα που χαρακτηρίζουν το ύφος του μαγαζιού.
Οι μουσικές του Gigifioggos είναι πάντα «ρομαντικές», επιλεγμένες από διαφορετικό Dj κάθε μέρα και κινούνται από Φρανκ Σινάτρα και Έλβις Πρίσλεϊ, μέχρι Τζένη Βάνου και Γιώργο Χατζηνάσιο από την εποχή που έγραφε το soundtrack για τη «Γλυκιά Συμμορία».