Ο χρόνος σταματά στο The Architects of Time

Εννέα μήνες χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί το The Architects of Time και κρίνοντας από το αποτέλεσμα, η αναμονή άξιζε και με το παραπάνω.

Σε μία από τις πιο ιστορικές στοές της Αθήνας, στο Μέγαρο Παπαθανασίου που βρίσκεται στο νούμερο 3 της πλατείας Αγίων Θεοδώρων, γεννήθηκε ένας χώρος φωτεινός και μοντέρνος, που διατηρεί μέσα του όμορφα στοιχεία από το παρελθόν. Οι ιδιοκτήτες, σε συνεργασία με το αρχιτεκτονικό δίδυμο Έφη Μαλανδράκη και Βαρβάρα Κουντζάκη, εμπνεύστηκαν και σχεδίασαν από την αρχή τη σύνθεση του χώρου, κρατώντας ωστόσο ανέπαφη την επιγραφή του καταστήματος ρολογιών που προϋπήρχε, από το οποίο πήρε και το όνομά του. 

Το κτίριο στο οποίο στεγάζεται, στέκεται εκεί από το 1936 με τελευταίους ιδιοκτήτες τον αξέχαστο συνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου και τον αδερφό του. Θυμάμαι ακόμα τη δεκαετία του ‘80, το καφενείο που βρισκόταν εκεί και τα μικρά μαγαζάκια. Τότε, η πλατεία με το εκκλησάκι που υπολογίζεται ότι χτίστηκε το 1049 μ.Χ. δεν ήταν πεζοδρομημένη. Τα αυτοκίνητα διέρχονταν από εκεί που τώρα βρίσκονται τα άνετα καθίσματα του The Architects of Time και στη γωνία, απέναντι από εκεί που τώρα ετοιμάζεται και ένας επιπλέον χώρος του μαγαζιού για περισσότερα μελλοντικά events, βρισκόταν το θρυλικό κατάστημα καλλυντικών Πατίστας.  

Το υπόγειο του κτιρίου την εποχή του Μεσοπολέμου λειτούργησε ως καταφύγιο και σήμερα στεγάζεται εκεί το κελάρι του The Architects of Time, που διαθέτει μια μεγάλη ποικιλία ελληνικών και διεθνών ετικετών, η οποία διαρκώς διευρύνεται με έμφαση στους Έλληνες οινοπαραγωγούς. Είναι μοναδικό το συναίσθημα να σε τυλίγει η ιστορία 86 χρόνων όταν κατεβαίνεις τις σκάλες του και είναι πολύ ευχάριστο να βλέπεις πόσο έχουν προσέξει την κάθε λεπτομέρεια ακόμα και εκεί, που δεν πρόκειται για τη βιτρίνα του μαγαζιού. 

Δεν είναι εύκολο να ενώσεις πολλά μικρά μαγαζιά και ένα παλιό καταφύγιο σε έναν μεγάλο, σύγχρονο χώρο, χωρίς αυτός να χάσει κανένα στοιχείο από την αίγλη του και όμως εδώ το όλο εγχείρημα λειτουργεί εντυπωσιακά. Minimal γραμμές, κολώνες και καμπύλες, απαλά χρώματα, παλιές επιγραφές και μεγάλα φυτά, ενώ στους τοίχους του φιλοξενούνται περιοδικά έργα τέχνης από σύγχρονους καλλιτέχνες και δημιουργούς της πόλης, με αφετηρία την ατομική έκθεση του Δημήτρη Ντόκου με θέμα “Ιδεογράμματα | Ideograms”, που θα διαρκέσει έως τις 31 Οκτωβρίου 2022.

Δίπλα στον πλάτανο της πλατείας είναι τα εξωτερικά τραπεζάκια, ενώ ο πρώτος χώρος που τραβάει το μάτι πίσω από τις τεράστιες τζαμαρίες, είναι το «καθιστικό» με τους πράσινους καναπέδες και το επιβλητικό έργο του Δημήτρη Ντόκου. Προχωρώντας στη στοά χαζεύεις τα ψηφιδωτά πατώματα, δεξιά τον χώρο του μπαρ και την ασπρόμαυρη μπάρα με τη μεταλλική, καμπυλωτή πρόσοψη και τους καθρέφτες που κάνουν το δικό τους παιχνίδι στην προοπτική του μαγαζιού και αριστερά την open kitchen.  

Το όνομα του Βαγγέλη Παπαθανασίου κοσμεί την μαρμάρινη πρόσοψη της εισόδου και το πνεύμα του θα το ανακαλύψετε σε πολλά από τα signature cocktails που δημιουργήθηκαν σαν ένας φόρος τιμής στη μουσική του διάνοια. Αναφέρω μερικά: “Chariot of Fire”, “Aphrodite’s Child”, “Space Odyssey (το αγαπημένο μου, ήπια πολλά όταν πήγα) και “Blade Runner”. Την εκτενή λίστα ποτών, υπογράφει ο Μάριος Ηλιόπουλος.

Το φαγητό ήταν μία έκπληξη. Ομολογώ ότι όταν ακούω τον χαρακτηρισμό all day χώρος για κάποιο καινούργιο μαγαζί, είμαι πλέον δύσπιστη για το αποτέλεσμα των πιάτων. Συχνά η έμπνευση δεν συνεπάγεται και επιθυμητό αποτέλεσμα ή ακόμα πιο συχνά δεν υπάρχει έμπνευση και οι σεφ βαδίζουν σε πεπατημένες και μάλιστα με προχειρότητα. Εδώ ευτυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι. Αντιθέτως η σεφ Βιβή Λαμπροπούλου έχει κάνει εξαιρετική δουλειά και έχει προσέξει κάθε λεπτομέρεια. Το μόνο που μου έλειψε ήταν ένα πιο υγρό στοιχείο (μια υποψία ελαφριάς σως) στα Arancini μανιταριών τα οποία κατά τα άλλα ήταν τραγανά, δεμένα και γευστικά ακριβώς όπως πρέπει.

Με εντυπωσίασαν και οι χορτοφαγικές προτάσεις, τόσο στο brunch το οποίο σερβίρεται καθημερινά από τις 10 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι, όσο και στα ορεκτικά ή τα κυρίως πιάτα που μπορείτε να απολαύσετε όλη μέρα μέχρι τις 11 το βράδυ. Πολλές φορές είναι άνευρα, στεγνά και φλατ στη γεύση αλλά ό,τι δοκίμασα στο The Architects of Time με εξέπληξε ευχάριστα. Από το Open Vegan sandwich με χειροποίητο ψωμί, ψητά λαχανικά, μαριναρισμένο τόφου και πέστο βασιλικού, μέχρι το Μιλφέιγ ψητών λαχανικών με ξινομυζήθρα και κρέμα βαλσάμικο. Είναι ζουμερά, με πλούσιες γεύσεις που δένουν τέλεια και θέλω να ξαναδοκιμάσω.

Ανάμεσα στα υπόλοιπα που απόλαυσα ήταν τα Τηγανητά αυγά σε χειροποίητο ψωμί με ντοματίνι, πέστο βασιλικού και αβοκάντο, τα Αλμυρά pancakes με κατίκι Δομοκού, τραγανό ψιλοκομμένο παστράμι ωρίμανσης, baby ρόκα και αυγό ποσέ (και τα δύο πιάτα από τον κατάλογο του brunch), το “Ριζότο” με fregula, φρέσκα αρωματικά μανιτάρια, σάλτσα παλαιωμένης παρμεζάνας και λάδι τρούφας (έπεσαν μάχες με τα πιρούνια μας εκεί για να προλάβουμε να μη φάει άλλος από την παρέα), η Pinsa με σάλτσα βασιλικού, κονφί ντοματίνι, γραβιέρα και χοιρομέρι Τήνου.

Aνυπομονώ για την επόμενη επίσκεψη μιας και έχω πληροφορηθεί από φίλους ότι υπάρχουν πιάτα που τους έχουν στοιχειώσει, όπως η Φρέσκια παπαρδέλα alfredo με κοτόπουλο και κρέμα παρμεζάνας, τα φρέσκα ζυμαρικά μαύρης ταλιατέλας με γαρίδα, αυγά χελιδονόψαρου και σάλτσα μπισκ και το rib eye με λευκά σπαράγγια και peppercorn σως. Θα βρείτε επίσης αρκετά ακόμα ορεκτικά, όπως καραμελωμένο cevre με χειροποίητη μαρμελάδα ντομάτας, carpaccio μοσχαριού ή μίνι burger με καπνιστή πάπια, σαλάτες, γλυκά και στο brunch σας μπορείτε να επιλέξετε και bowl γιαουρτιού με σπόρους chia, granola, φρέσκα φρούτα και σιρόπι σφένδαμου αλλά και γλυκά pancakes. Οι συνταγές θα αλλάζουν μιας και βασίζονται στην εποχικότητα. 

Για καφέ, σοκολάτες ροφήματα, σπιτικές λεμονάδες, χυμούς, μπύρες, μηλίτη, κρασί, ποτά και cocktails από μια μεγάλη κάβα με ετικέτες από όλο τον κόσμο, alcohol free cocktails, απεριτίφ, πρωινό, μεσημεριανό ή dinner, το The Architects of Time έχει φροντίσει ώστε να νιώσετε ότι εκεί ο χρόνος δεν έχει καμία σημασία και σε αυτό συμβάλλει και η μουσική υπόκρουση από διαφορετικούς guest DJs, με έμφαση σε ατμοσφαιρικούς, ηλεκτρονικούς ήχους που συμβαδίζουν πάντα με τη διάθεση του κόσμου.