«Λόντζα της Γειτονιάς / Ταχυφαγείον: Το μέρος όπου μέσα από αγνά και ποιοτικά υλικά, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, απλά μαγειρεμένα, φέρνουμε εικόνες και αναμνήσεις. Σαν το σπίτι της γιαγιάς». Έτσι περιγράφουν οι άνθρωποί της την Λόντζα, το νέο μαγειρείο των Εξαρχείων, που αν και μετρά λιγότερο από έναν μήνα ζωής, έχει καταφέρει να κάνει όσους περνούν από εκεί να κοντοστέκονται, έστω και για να απολαύσουν τις μυρωδιές που βγαίνουν από την ανοιχτή κουζίνα της.
Και για να είμαστε πιο ακριβείς, λόντζα είναι «το σημείο όπου μαζεύονται το απόγευμα οι γυναίκες της γειτονιάς , σε πεζούλια ή καρέκλες και λένε τα νέα του χωριού. Συνήθως είναι σε μέρη με περατζάδα ή χωμένα στους μαχαλάδες». Αυτές τις εικόνες των γυναικών του χωριού του στον Έβρο είχε ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης, όταν αποφάσισε να ανοίξει το νέο ταχυφαγείο της Χαριλάου Τρικούπη. «Η γιαγιά μου, η Κατίνα, όταν έλειπε από το σπίτι, άφηνε πάντα ένα σημείωμα που έγραφε “αν με ψάχνετε είμαι στη λόντζα”».
Ο ηθοποιός που οραματίστηκε αυτό το «γιαγιαδίσιο φαστφουντάδικο», λέει χαρακτηριστικά πως ήθελε να φτιάξει ένα μαγαζί που να καλύπτει και τις δικές του ανάγκες. «Τρέχω όλη μέρα σε διάφορες δουλειές και αναγκαστικά στο ενδιάμεσο τρέφομαι με σάντουιτς και σουβλάκια. Θα ήθελα όμως ιδανικά σε εκείνο το μισάωρο που έχω για να φάω, να μπορώ να πω στην γιαγιά μου να μου φτιάξει κάτι γρήγορο με τα χεράκια της. Να μπορέσω να φάω τηγανιτές πατάτες με αυγά».
Αυτά τα γρήγορα, αλλά ποιοτικά μαγειρεμένα φαγητά, που θυμίζουν εκείνα που σκαρώναν στα γρήγορα οι γιαγιάδες μας, θα βρείτε και στον κατάλογο της Λόντζας, που δεν είναι μεγάλος, αλλά είναι ιδιαίτερα προσεγμένος. Εδώ τον πρώτο ρόλο παίζουν η νοστιμιά, αλλά και οι πρώτες ύλες που προέρχονται από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Έτσι, οι παραδοσιακές χυλοπίτες Κομοτηνής σερβίρονται με φέτα Μεσσηνίας, βούτυρο Ρούμελης και βιολογικό μπούκοβο, ενώ οι κεφτέδες με τις τηγανιτές πατάτες και την κόκκινη σάλτσα, φτιάχνονται με κιμά από μοσχάρι Τρικάλων.
Κεφτέδες με τηγανιτές πατάτες, σάλτσα ντομάτας και τριμμένη φέτα.
Το μενού συμπληρώνει το balik ekmek, ένα σάντσουιτς με φιλέτο από φρέσκο λαβράκι και η κακαβιά με πετρόψαρα, που τους χειμερινούς μήνες θα αντικατασταθεί από γίδα βραστή. Στον κατάλογο βρίσκουμε επίσης δύο σαλάτες, μια χωριάτικη και μια πολίτικη στην Λόντζα εκδοχή τους, αλλά και δύο παραδοσιακά γλυκά. Σπιτικό ρυζόγαλο με έλαιο πορτοκαλιού και λουκουμάδες με βιολογικό μέλι και κανέλα.
Πολίτικο σάντσουιτς με φιλέτο από φρέσκο λαβράκι.
Παραδοσιακές χυλοπίτες με φέτα, φρέσκο βούτυρο και βιολογικό μπούκοβο.
Στην Λόντζα, τα αυγά είναι ελευθέρως βοσκής από την Κομοτηνή, οι χυλοπίτες χειροποίητες από τη Θρακιώτικη Ζύμη, το κρέας από τον «Γιάννη», το εμβληματικό κρεοπωλείο των Εξαρχείων, η κάπαρη από τη Σύρο και τα όστρακα από τον «Αράπη».
Όσο για τον χώρο, ακόμα και αυτός θυμίζει γιαγιά και χωριό. Για την ακρίβεια ακόμα και πολλά από τα σκεύη που χρησιμοποιούνται στην κουζίνα, ανήκαν στην γιαγιά Κατίνα, ενώ η μουσική ακούγεται από ραδιοφωνάκι με κεραία. Και επειδή κάθε σπίτι γιαγιάς έχει μια φοντανιέρα με σοκολατάκια, έτσι και στην Λόντζα το κέρασμα είναι σοκολατάκι με ένα ολόκληρο φουντούκι στη μέση. Ξέρετε αυτό στο οποίο αφήνουμε δίπλα τα κλειδιά…
Τον χειμώνα στη σόμπα θα ψήνονται παραδοσιακές πίτες.
Ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης