Η ομορφιά της Μεσσηνιακής Μάνης είναι μοναδική. Τα πετρόχτιστα σπίτια που ξεπροβάλλουν σαν μικροί πύργοι, τα πράσινα χωριά, τα σπήλαια, τα γραφικά ψαροχώρια, οι παραλίες της – άλλες αμμώδεις και τεράστιες και άλλες με βότσαλο και κρυμμένες σε μικρούς όρμους – και βέβαια οι γεύσεις της.
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην ευχαριστηθείς το φαγητό αν βρεθείς εκεί, και, ειδικά το φθινόπωρο, θα απολαύσεις γεύσεις με τοπικά εποχιακά προϊόντα που θα σου μείνουν αξέχαστες. Δύο εστιατόρια όμως, μου έμειναν αξέχαστα μετά την πρόσφατη εξόρμηση που έκανα στην περιοχή. Το Old Kardamili Traditional Restaurant και το Ellie’s Tavern.
Άνοιξε πρόσφατα (λειτουργούσε υπό άλλη διεύθυνση τα προηγούμενα χρόνια) στην Καρδαμύλη και ήδη έχει γίνει must προορισμός για όσους την επισκέφτηκαν μέσα στο καλοκαίρι. Βρίσκεται σε μία φανταστική τοποθεσία, επάνω στον λόφο με το εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων και λίγο πριν τον Πύργο Μούρτζινου. Για να φτάσεις εκεί, θα πρέπει να αφήσεις το αυτοκίνητο στο τέλος του χωματόδρομου και να ανέβεις το μικρό μονοπατάκι με τα πέτρινα σκαλάκια.
Όταν δεις το μικρό κτίριο και τα τραπέζια κάτω από τις μουριές και τα ελαιόδεντρα, θα βγάλεις έναν αναστεναγμό. Στο εγγυώμαι. Κι αυτό, γιατί ακριβώς απέναντι θα βλέπεις τους πράσινους λόφους με τα πυργόσπιτα (μου θύμισε έντονα τη θέα προς την Alhambra από το Mirador de San Nicolás στη Γρανάδα στην Ισπανία), τη μπλε θάλασσα, και, αν έχεις πάει απόγευμα, ένα μαγικό ηλιοβασίλεμα ανάμεσα στις φυλλωσιές. Πράγμα που σημαίνει πως αν πας απόγευμα, χρειάζεται απαραιτήτως κράτηση. Πάντως λειτουργεί από το πρωί και για πρωινό και μεσημεριανό.
Πέρα όμως από την ειδυλλιακή τοποθεσία, θα απολαύσεις και το φαγητό. Η ποιότητα της πρώτης ύλης είναι εγγυημένη, αφού προέρχεται από ντόπιους παραγωγούς. Ο κατάλογος αλλάζει κάθε μέρα, ακολουθώντας τα όσα προσφέρει η κάθε εποχή, και τα πιάτα συνοδεύονται από μια υπέροχη λίστα κρασιών.
Είναι σίγουρο ότι θα εντυπωσιαστείς με πολλές γευστικές αλχημείες που γίνονται εκεί. Αν πας μέσα στο φθινόπωρο και σου αρέσουν τα σύκα, έχεις χτυπήσει διάνα, αφού έχουν την τιμητική τους γενικά στην περιοχή και ειδικά εδώ σε διάφορα πιάτα. Επίσης, αν ακολουθείς χορτοφαγική διατροφή, θα ενθουσιαστείς με τις επιλογές.
Μη χάσεις: Το τσιγαριαστό αρνάκι, την κρεατόπιτα στη θράκα με σος γιαουρτιού, τα βλήτα με κολοκύθια και μανούρι, τη σαλάτα με μπάμιες, τους κολοκυθοκορφάδες με χόρτα και φέτα, τις ντομάτες με άρμη Πυλίας, τον κοκκινιστό κόκορα που λιώνει στο στόμα με χειροποίητα μακαρόνια, τα ζυμαρικά με αυγό, φέτα και μυρωδικά. τη σιτεμενη μοσχαρίσια μπριζόλα και φυσικά τη γαλατόπιτα με σύκα που σε κάνει να γουρλώσεις τα μάτια και να παραγγείλεις και δεύτερη (true story). Επειδή, όπως είπα, το μενού εναλλάσσεται καθημερινά, αν σου έχει κάνει κλικ κάποιο συγκεκριμένο πιάτο, καλό θα είναι να πάρεις ένα τηλέφωνο πριν να ρωτήσεις αν το σερβίρουν εκείνη τη μέρα.
Βρίσκεται στο μικρό ψαροχώρι Άγιος Νικόλαος, λίγα χιλιόμετρα μετά τη Στούπα. Ακριβώς δίπλα στον μώλο με τα καΐκια, ένα γωνιακό, πέτρινο κτίσμα με μικρή αυλή σε καλεί, με το που θα το αντικρίσεις, να κάτσεις στα τραπεζάκια του που φτάνουν μέχρι τον δρόμο.
Η διακόσμηση είναι παραμυθένια, με το ποδήλατο και το καλάθι του που στέκεται στην καγκελωτή σκάλα της αυλής, την κληματαριά και τις γλάστρες που ευωδιάζουν βασιλικό και δυόσμο, και θέα τη θάλασσα.
Η κυρία Έλλη θα σε κερδίσει αμέσως με την ευχάριστη διάθεση και την ευγένειά της, αλλά θα σε κερδίσει διπλά μόλις δοκιμάσεις τα πιάτα της. Με πρώτες ύλες τα τοπικά προϊόντα της Μάνης, δημιουργεί παντρέματα που θα σε κάνουν να θες να επιστρέψεις σύντομα και να τα γευτείς ξανά.
Μη χάσεις: Τα μπουρεκάκια Μάνης, το ψητό ταλαγάνι που συνοδεύεται είτε με μαρμελάδα σύκο, είτε με γλυκό του κουταλιού περγαμόντο ή κυδώνι, τη σαλάτα Μάνης με μαρούλι, λόλα, ρόκα, σφέλα, παστό καπνιστό, σύκα και λαλάγγια, το λεμονάτο κοτόπουλο και φυσικά το γουρουνόπουλο με την τραγανή πέτσα του που είναι σαν λουκούμι.