Η φετινή Premier League είναι αναμφισβήτητα η πιο συναρπαστική που έχουμε δει εδώ και πολλά χρόνια στο νησί. Με τη διαφορά του πρώτου από τον έβδομο να είναι στους έντεκα βαθμούς, κι ενώ βρισκόμαστε στα μισά της διαδρομής, κανείς δεν έχει εξασφαλισμένη έστω την είσοδο στην τετράδα που οδηγεί στο Champions League. Ο σημαντικότερος παράγοντας για αυτήν την απρόβλεπτη μάχη, είναι η ταυτόχρονη αλλαγή που συντελέστηκε το καλοκαίρι στους πάγκους των τριών τελευταίων πρωταθλητών. Τσέλσι, Γιουνάιτεντ και Σίτι άλλαξαν προπονητή, δίνοντας την ευκαιρία στους υπόλοιπους να εκμεταλλευτούν τη μεταβατική αυτή περίοδο. Ειδικά η αποχώρηση του Άλεξ Φέργκιουσον ήταν εκείνη που άλλαξε σημαντικά τα δεδομένα, κάνοντας την κούρσα ανοιχτή για πολλά άλογα. Ας δούμε λοιπόν πως κύλησε ο πρώτος γύρος.
Άρσεναλ, 45 βαθμοί
Λίγοι περίμεναν ότι η ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ θα βρισκόταν στην κορυφή πριν την Πρωτοχρονιά. Μοιάζει φυσιολογικό όμως, μιας και οι κανονιέρηδες είναι η πιο στρωμένη ομάδα από τους πρωτοπόρους. Με τον Αλσατό για 18η σεζόν στον πάγκο να είναι πλέον ο μακροβιότερος τεχνικός στην Premiership, για πρώτη φορά η Άρσεναλ δεν έχασε κάποιο αστέρι της όπως συνέβαινε κατά κόρον τα τελευταία χρόνια. Μοναδική ουσιαστικά προσθήκη ήταν αυτή του Μεζούτ Οζίλ από τη Ρεάλ, ενός παίχτη που χρειαζόταν για να ανέβει επίπεδο. Κατάφερε να βρει ρυθμό μετά την ήττα της πρεμιέρας και να χτίσει ένα αήτηττο σερί που διακόπηκε άγαρμπα με την εξάρα από τη Σίτυ. Όμως το πολύτιμο διπλό που πήρε στην έδρα της Νιουκάστλ της επέτρεψε να γιορτάσει την αλλαγή του χρόνου από την πρώτη θέση. Με τους Οζίλ, Ράμσεϋ, Γουίλσιρ, Αρτέτα, Καθόρλα και Γουόλκοτ να εναλλάσσονται στον πρωταγωνιστικό ρόλο από παιχνίδι σε παιχνίδι και την αμύνα πολύ βελτιωμένη το μόνο που της χρειάζεται είναι λίγη ενίσχυση στην επιθετική γραμμή. Ο Ζιρού είναι φιλότιμος και σκοράρει αρκετά, μα είναι μόνος του αφού δεύτερη επιλογή είναι ο λίγος Μπέντνερ! Ο Βενγκέρ μάλλον θα χρειαστεί να ξοδέψει για έναν φορ επιπέδου Μπενζεμά αν θέλει να αντέξει μέχρι τέλους. Η Άρσεναλ έχει μπροστά της και το εμπόδιο της Μπάγερν στη φάση των 16 του Champions League, αναμετρήσεις στις οποίες θα κατέβει με την άνεση του αουτσάιντερ, έχοντας την προσοχή της στραμμένη στις εγχώριες διοργανώσεις όπου ελπίζει σε silverware μετά από πολλά πολλά χρόνια.
Μάντσεστερ Σίτι, 44 βαθμοί
Σε απόσταση ενός μόλις βαθμού από την Άρσεναλ, η Μάντσεστερ Σίτι φαντάζει ως το φαβορί για τους περισσότερους ουδέτερους. Αν και δυσκολεύτηκε στα δύο τελευταία ματς κόντρα σε Λίβερπουλ και Κρίσταλ Πάλας κατάφερε να διατηρήσει το απόλυτο στην έδρα της, μετατρέποντας το Etihad σε απόρθητο κάστρο, με highlights το 4-1 απέναντι στη Γιουνάιτεντ, το 6-0 κόντρα στην Τότεναμ και το 6-3 με την Άρσεναλ. Έχει βελτιώσει την αποτελεσματικότητά της στα εκτός έδρας παιχνίδια, κάτι απαραίτητο για το δεύτερο γύρο όταν και θα ταξιδέψει στα σπίτια όλων -πλην Τσέλσι- των πρωτοπόρων. Διαθέτει το πληρέστερο ίσως ρόστερ, αν και όταν απουσιάζει κάποιος εκ των Κομπανί, Σίλβα, Τουρέ ή Αγκουέρο το κενό είναι εμφανές. Ο Πελεγκρίνι έχει μεταδώσει την ηρεμία του στην ομάδα που μοιάζει αποφασισμένη να επανακτήσει τα πρωτεία, παρουσιάζοντας μάλιστα άκρως ελκυστικό ποδόσφαιρο ειδικά όσο περνά ο καιρός. Κάποια επιπόλαια λάθη στην άμυνα έχουν κοστίσει αρκετούς βαθμούς, κι εκεί είναι που χρειάζεται ενίσχυση, με ένα στόπερ να πλαισιώνει τον αρχηγό Κομπανί. Ο ανερχόμενος Ζουμά της Σεντ Ετιέν που ακούγεται είναι καλή περίπτωση, μιας και έχει δικαίωμα συμμετοχής στο Champions League. Εκεί όπου τη Σίτι περιμένει η Μπαρτσελόνα, για το πιο ενδιαφέρον ζευγάρι των 16.
Τσέλσι, 43 βαθμοί
Πολλοί πίστευαν πως με την επιστροφή του Ζοσέ Μουρίνιο στο Στάμφορντ Μπριτζ, η Τσέλσι θα έκανε περίπατο στο φετινό πρωτάθλημα. Όμως με βάση τις μέχρι τώρα εμφανίσεις της, θα πρέπει να είναι ευχαριστημένη που βρίσκεται μόλις δύο πόντους από την κορυφή. Πραγματοποιώντας ίσως το καλύτερό της φετινό παιχνίδι πήρε σπουδαία νίκη απέναντι στη Λίβερπουλ, νίκη την οποία οι Λονδρέζοι πανηγύρισαν δεόντως. Γνωρίζουν πως αν παίζοντας μέτρια είναι ακόμη στο κόλπο, όταν κάποια στιγμή αρχίσουν να παίζουν καλά θα είναι σχεδόν ανίκητοι. Με τους Αζάρ, Οσκάρ και Γουίλιαν να αλωνίζουν μπροστά, το κενό εντοπίζεται στη θέση του φορ, όπου Τόρες, Ετό’ο και Μπα σκοράρουν με το σταγονόμετρο, και με τους Φαλκάο, Ιγκουαϊν, Ντιέγκο Κόστα να αποτελούν τους ακριβοθώρητους στόχους. Καλό θα είναι να αποκτηθεί κι ένας κεντρικός μέσος, αφού τώρα που ο Εσιέν μεγάλωσε, ο Όμπι Μίκελ όσο καλός κι αν είναι (που δεν είναι) είναι μόνος του.
Λίβερπουλ, 39 βαθμοί
Ο Μπρένταν Ρότζερς στη δεύτερη σεζόν του στο τιμόνι, παρουσιάζει την καλύτερη Λίβερπουλ που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Από πέρυσι είχαν φανεί κάποια πρώτα δείγματα της επιθετικής φιλοσοφίας που διακατέχει τον πρώην προπονητή της Σουόνσι, όμως οι πολύ καλές εμφανίσεις δε συνδυάζονταν με αποτελέσματα, με τους κόκκινους να μένουν τελικά εκτός Ευρώπης. Φέτος είναι διαφορετικά αφού η Λίβερπουλ δε διστάζει να γίνει κυνική για να κρατήσει το σκορ όποτε χρειαστεί, με τον Ρότζερς να κατανοεί ότι οι νίκες είναι αυτές που δίνουν χρόνο και πίστη. Η ανταμοιβή του club για την εξαιρετική διαχείριση της καλοκαιρινής κρίσης Σουάρες είναι η δαιμονισμένη φόρμα που διέπει τον Ουρουγουανό, ο οποίος αν και ήταν τιμωρημένος τις πρώτες πέντε αγωνιστικές, είναι ήδη πρώτος σκόρερ της Premier League με 20 γκολ, συνεπικουρούμενος από τους Στάριτζ, Χέντερσον και Κοουτίνιο που κάνουν καταπληκτική σεζόν. Οι σκέψεις για τίτλο έμειναν λίγο στην άκρη μετά τις δύο κολλητές ήττες από Μάντσεστερ Σίτι και Τσέλσι, όμως τίποτα δε χάθηκε. Πλην της Γιουνάιτεντ, οι υπόλοιποι πρωτοπόροι έχουν να περάσουν από το Άνφιλντ στο δεύτερο γύρο. Με μία ποιοτική προσθήκη μπροστά, τύπου Ντράξλερ, που θα βοηθάει τον πυρηνικό Σουάρες στο ξεκλείδωμα των αντίπαλων αμυντικών γραμμών, η Λίβερπουλ έχει καλές πιθανότητες να προσθέσει άλλη μία ένδοξη σελίδα στην ιστορία της.
Έβερτον, 38 βαθμοί
Ποιος το περίμενε, ότι στο τέλος του πρώτου γύρου η Έβερτον, που το καλοκαίρι αποχωρίστηκε τον επί δεκαετία προπονητή της καθώς και το μεγάλο της αστέρι, θα φιγουράριζε στην πέμπτη θέση. Μπορεί λοιπόν ο Ντέιβιντ Μόις και ο Μαρουάν Φελαϊνί να μετακόμισαν στο Μάντσεστερ για λογαριασμό της Γιουνάιτεντ, όμως η αλλαγή αυτή έκανε καλό τελικά στους εφοπλιστές. Ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ, έπειτα από μια περίεργη σεζόν κατά την οποία γνώρισε με τη Γουίγκαν τον υποβιβασμό αλλά την οδήγησε συνάμα στην κατάκτηση του (πρώτου στην ιστορία της) κυπέλλου, έπιασε λιμάνι, θυμίζοντας αρκετά την περίπτωση του Ρότζερς και της συντοπίτισσας Λίβερπουλ. Προπονητές και οι δύο φιλόδοξοι, προερχόμενοι από μικρότερες ομάδες με τις οποίες παρουσίασαν δείγματα εξαιρετικού επιθετικού ποδοσφαίρου, κλήθηκαν να αναλάβουν τις τύχες δύο ομάδων που μέχρι τις αρχές των 90’s πρωταγωνιστούσαν σε Αγγλία και Ευρώπη. Ο Μαρτίνεθ έχει μετατρέψει ήδη την Έβερτον σε μία από τις πιο ευχάριστες προς παρακολούθηση ομάδες. Με τον Λουκάκου να πραγματοποιεί -άλλη μία- εξαιρετική σεζόν, και άξιους συμπαραστάτες τους Μιραλάς, Πίενααρ, Ντελοφέου και Μπέινς, αλλά και το νέο αστέρι του αγγλικού ποδοσφαίρου Ρος Μπάρκλεϊ να είναι εντυπωσιακός στο ρόλο του ηγέτη, κανείς δεν ξέρει που το πάει η Έβερτον. Δύσκολα θα μείνει στη μάχη του τίτλου μέχρι το τέλος, όμως μια θέση στην τετράδα κάλλιστα μπορεί να τη διεκδικήσει.
Τότεναμ, 37 βαθμοί
Αν Έβερτον και Λίβερπουλ αποτελούν τις ευχάριστες εκπλήξεις της σεζόν μέχρι στιγμής, η απογοήτευση ακούει στο όνομα Τότεναμ. Η πανάκριβη ομάδα που έστησαν με τα χρήματα της μεταγραφής του Μπέιλ οι Λέβυ, Μπαλντίνι και Βίλας Μπόας δεν αποδίδει σύμφωνα με τις δυνατότητές της, προκαλώντας κατήφεια στους οπαδούς της. Δεν είναι τόσο η βαθμολογική θέση των πετεινών, 8 βαθμοί μακριά από την πρώτη θέση δεν είναι άσχημα. Είναι οι εμφανίσεις που θλίβουν, με αποκορύφωμα το 6-0 από τη Σίτυ και το 0-5 από τη Λίβερπουλ, με τον Πορτογάλο τεχνικό της ομάδας να αποχωρεί μόλις ενάμιση χρόνο στον πάγκο των Λονδρέζων. Τα προβλήματα που καλείται να λύσει ο διάδοχός του και μέχρι πρότινος προπονητής των ακαδημιών Τιμ Σέργουντ πολλά, με κυριότερο αυτό της επιθετικής δυστοκίας. Με το Σολδάδο να σκοράρει σχεδόν αποκλειστικά με πέναλτι, τον Ντεφόε να σκέφτεται τη μεταγραφή του στις Η.Π.Α. και τον ξεχασμένο Αντεμπαγιόρ να ξεθάβεται από τα αζήτητα, η απόκτηση ενός γκολτζή κρίνεται επιτακτική. Από εκεί και πέρα είναι θέμα χρόνου να προσαρμοστούν οι πολλοί παίχτες που ήρθαν το καλοκαίρι, με τους Λάμελα και Έρικσεν να είναι αυτοί που καλούνται να σηκώσουν το βάρος του ηγέτη. Η καθόλου απίθανη έξοδος στο Champions League σε συνδυασμό με μία καλή πορεία στο Europa League φέτος είναι ο αντικειμενικός στόχος της Τότεναμ, με τα όνειρα για τίτλο να μεταφέρονται για του χρόνου.
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, 34 βαθμοί
Οι πιο μικροί φίλοι της Γιουνάιτεντ, πιθανόν να μη θυμούνται ξανά την ομάδα τους να βρϊσκεται στην έβδομη θέση. Η διαφορά μάλιστα από την κορυφή είχε φτάσει στους 12 βαθμούς κάποια στιγμή, για να μειωθεί στους 8 και τώρα πάλι στους 11 μετά την ήττα από τους “Πετεινούς”. Ήταν αναμενόμενο όμως πως η αποχώρηση του Άλεξ Φέργκιουσον έπειτα από 27 χρόνια στον πάγκο των μπέμπηδων θα προκαλούσε αναταράξεις. Άλλωστε και πέρυσι, αν και κατέκτησε το πρωτάθλημα, σε κανένα σημείο δεν εντυπωσίασε. Εκμεταλλεύτηκε την ανυπαρξία των υπολοίπων φτάνοντας σε έναν από τους πιο εύκολους τίτλους της, κρύβοντας την ίδια ώρα κάτω από το χαλάκι τις αδυναμίες της. Έτσι φέτος, με την ίδια μέτρια για αυτό το επίπεδο ομάδα, και μοναδικές προσθήκες τους Φελαϊνί και Ζαά που ακόμη ψάχνονται, τα πράγματα δυσκόλεψαν. Το κέντρο χρειάζεται αναβάθμιση, καθώς Κλέβερλι, Άντερσον και Καγκάβα δεν τραβάνε, μπροστά ο Ρούνεϊ μοιάζει να παλεύει μόνος του καθώς ο Φαν Πέρσι απέχει από τα επίπεδα φόρμας των δύο τελευταίων του σεζόν, ενώ στην άμυνα οι Φέρντιναντ και Βίντιτς έχουν περάσει τα χρόνια της ακμής τους αφήνοντας τον κατσέρ Φιλ Τζόουνς να μαρκάρει για όλους. Ο Μόις είναι καλός προπονητής, και αν τον αφήσουν να δουλέψει θα τη βελτιώσει τη Γιουνάιτεντ, αν όχι φέτος σίγουρα τα επόμενα 1-2 χρόνια. Όμως κανείς δεν μπορεί να την ξεγράψει ακόμη στη μάχη για τον τίτλο. Ομάδα με τέτοια εμπειρία και βαριά φανέλα, κάνει όσους βρίσκονται μπροστά της να κοιτάνε την πλάτη τους για να έχουν το νου τους.
Όσον αφορά στους υπόλοιπους, αυτή που τα έχει πάει καλύτερα ως τώρα είναι η γαλλική αποικία (10 επίγονους του Ζιντάν διαθέτει) που έχει στήσει στη Νιουκάστλ ο Άλαν Πάρντιου. Αθόρυβα έχει σκαρφαλώσει στην οχτάδα, κοιτώντας δειλά δειλά και ψηλότερα. Η Σαουθάμπτον του Μαουρίτσιο Ποκετίνο, παρά την πρόσφατη κάμψη είναι εξαιρετική, αποδίδοντας πολύ ωραίο ποδόσφαιρο, και προδιαθέτοντας για ακόμη καλύτερα πράγματα τις επόμενες σεζόν. Όσο για τον υποβιβασμό, η Σάντερλαντ και η Κρίσταλ Πάλας δείχνουν σημάδια ζωής μετά το κάκιστο ξεκίνημα και την αλλαγή προπονητή στην οποία προέβησαν και οι δύο, σε αντίθεση με τη Φούλαμ, η οποία παρουσιάζει τη χειρότερη εικόνα των τελευταίων ετών και δύσκολα θα τη γλυτώσει αν δε βελτιωθεί άμεσα στην πρώτη μετά Αλ Φαγέντ χρονιά.