Ξέρετε, πολύ γουστάρω να φοράω το μανδύα του ιστορικού, μελετώντας και αξιολογώντας εν τέλει τα σημεία των καιρών κάνοντας παράλληλα ταξίδια στο χρόνο με ένα ύφος Έρικ Χομπσμπάουμ να έχει κατακλύσει το πρόσωπο μου (basta Μητσάρα ξύπνα, το συννεφάκι διέλυσε..). Όμως αυτή τη φορά κύριοι έχουμε να κάνουμε με βιβλικά -σε μπασκετικό επίπεδο- γεγονότα κι ένα ταξίδι για την αναζήτηση της αλήθειας.. Το ύφος του κειμένου θέλει να σας επιστήσει τη προσοχή για αυτά που βιώνουμε στις ημέρες μας…
Γιατί απλά γράφεται ιστορία και δε το έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει. Τα ουρλιαχτά της πνοής ενός δυνατού ανέμου αλλαγής αντηχούν στη πόρτα του αθλήματος. Το μπάσκετ αφήνει πίσω του την Εποχή των Ιχθύων, η οποία στιγματίστηκε από τη δημιουργία Θεοτήτων (Μάικλ Τζόρνταν) που βασίστηκαν σε υπεράνθρωπες ικανότητες. Στα χρόνια αυτά το άθλημα έψαχνε την πνευματική γνώση και βρήκε πρόσωπα για να πιστέψει καθοδηγούμενο από τα ιερατεία του μάρκετινγκ, δημιουργώντας τα στεγανά και την ανάλογη πνευματική κληρονομιά. Το Νο23 συμβόλιζε τη τελειότητα και τη πλήρη αρμονία. Τα θεμέλια όμως σείονται εδώ και καιρό.. Ο Στέφεν Κάρι είναι ο Προφήτης της Αλλαγής. Είναι το σύμβολο για το πέρασμα από την Εποχή των Ιχθύων στην εποχή του Υδροχόου. Στα χρόνια όπου ο μέσος μπασκετικός ξεκινά τη πορεία προς τη γνώση, η οποία βρίσκεται έμφυτη μέσα του. Η επιστροφή στις αξίες και τα βασικά του παρελθόντος είναι το …μέλλον. Μια προφητεία έλεγε ότι από εκεί θα έρθει ο παίχτης της επόμενης ημέρας. Όχι μέσα από τη ρομποτική και τη δημιουργία υπεραθλητών τύπου Λεμπρόν Τζέημς, αλλά μέσα από την απλότητα και το ατόφιο μπασκετικό ταλέντο. Μήπως το Νο30 των Warriors σηματοδοτεί την ένωση δύο κόσμων και την παγκοσμιοποίηση του αθλήματος, φέρνοντας πιο κοντά από ποτέ στην Αμερική τα fundamentals που αποτελούν τη βάση του μπάσκετ στην Ευρώπη; Είναι ο Κάρι το πρόσωπο της Αναγέννησης ενός «μηχανοποιημένου» αθλήματος;
O Τέλειος Καρπός (πηγή φωτό: AP)
Όπως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα έργα του, έτσι και ο Στέφεν Κάρι αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε το άθλημα με το παιχνίδι του. Mια μορφή παράκρουσης έχει καταβάλλει τους πάντες, η αίσθηση της οποίας μας πάει πολλά χρόνια πίσω και στις ημέρες του Ενός. Ο πρώην προπονητής του, Μαρκ Τζάκσον, έφθασε στο σημείο να δηλώσει ότι ο Κάρι «κάνει κακό στο άθλημα» με την μπασκετική κατεύθυνση που δίνει στο παιδί που ξεκινάει τώρα, ενώ οι επιστήμονες των προηγμένων στατιστικών αρχίζουν να αναθεωρούν σχετικά με το τι είναι efficient και τι όχι στο παιχνίδι μιας ομάδας. Το «ξωτικό» του Όκλαντ έχει καταρρίψει τους ισχύοντες νόμους.
Ο Ντα Βίντσι υπήρξε πασίγνωστος “φαρσέρ” κρύβοντας πολλά κωδικοποιημένα μηνύματα στα έργα του. Ο MVP της λίγκας του ΝΒΑ χαρακτηρίζεται από ανάλογη ικανότητα. Βασικά αποτελεί τρολ. Τρολάρει το ίδιο το μπάσκετ με τις αστείρευτες ικανότητες του. Τι θα σκαρώσει άραγε σήμερα το βράδυ; Πιστέψτε με, πολύς κόσμος έχει την ίδια σκέψη και αγωνία (τουλάχιστον για το βίντεο του επόμενου πρωινού) με εσάς…
Ο ΜVP του NBA τρολάρει το μπάσκετ με τις ικανότητές του. Έχει το θείο χάρισμα να κάνει τα πάντα να φαίνονται τόσο εύκολα. Να τρέξει μια κούρσα θανάτου χωρίς να στάξει ούτε μια σταγόνα ιδρώτα στο μέτωπο του. Ατσαλάκωτος.
Kάθε φιγούρα ή περιστροφικό lay up του υπερβαίνει τα στενά όρια του αθλήματος μετατρέποντας το παιχνίδι σε θεατρική παράσταση και την Oracle Arena σε μπασκετικό Broadway (μόνο λίγο πιο θορυβώδες..). Η αισθητική του Κάρι έχει τις ρίζες της στο επίκεντρο των στόχων μεγάλων χορευτών μπαλέτου, οι οποίοι επιδίωκαν να κάνουν τη τέχνη τους να μοιάζει «άκοπη» (effortless). Κι ο Κάρι το κάνει εκνευριστικά καλά αυτό. Οι δημιουργίες του δε περιέχουν «πόνο», τουλάχιστον έτσι βγαίνει στην σκηνή. Έχει το θείο χάρισμα να κάνει τα πάντα να φαίνονται τόσο εύκολα. Να τρέξει μια κούρσα θανάτου χωρίς να στάξει ούτε μια σταγόνα ιδρώτα στο μέτωπο του. Ατσαλάκωτος. Ο συντονισμός των χεριών και των ποδιών του όταν ντριμπλάρει είναι απλά μυθικός και μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης για τους καλύτερους χορευτές σήμερα. Οι οποίοι φυσικά θα πρέπει να αντικαταστήσουν, στα lifts και τα άλματα για την εκτέλεση, την μπάλα με μια …γυναίκα.
Για να βγει φυσικά όλο αυτό το αποτέλεσμα στο σανίδι και το τρένο των Ουόριορς να μπει στις ράγες απαιτούνται πολλές και σκληρές εργατοώρες. Αν και το One Motion Shot στυλ που χρησιμοποιεί (εκφράζεται με μια συνεχή σε ροή κίνηση μέχρι την απελευθέρωση σε αυστηρά έναν και όχι σε δύο χρόνους, γεγονός που του δίνει τεράστιο πλεονέκτημα ταχύτητας σε επίπεδο release) αποτελεί το νέο trademark στα απανταχού playgrounds του πλανήτη. η ικανότητά του στο να χειρίζεται την μπάλα είναι τουλάχιστον ισάξια. Αλήθεια, πόσες φορές τον έχετε απολαύσει να αφήνει τους αμυντικούς σε κατάσταση παράλυσης ντριμπλάροντας στο ανοιχτό γήπεδο ή σε κλειστό χώρο; Κι όμως.. Ο Κάρι δουλεύει πολύ σκληρά για αυτό. Ατελείωτες ώρες προπόνησης το καλοκαίρι στη Bόρεια Καρολίνα, σε σκοτεινό γυμναστήριο με εναλλαγές φώτων στο πρόσωπο του από προβολείς διαφορετικών χρωμάτων. Κάθε χρώμα μεταβιβάζει αυτόματα εντολή για μια διαφορετική ντρίμπλα. Η προπόνηση αυτή δεν αφορά μόνο την τεχνική κατάρτιση αλλά εστιάζει στους χρόνους αντίδρασης και μείωση του χρόνου μεταξύ αντίληψης και απόφασης. Από την άλλη ο τρόπος που μετατρέπει το Handling σε Shooting είναι κάτι που ο πλανήτης δεν έχει ξαναδεί. Η μετάβαση του από το φωτεινό (τι έκανε ο παίχτης;) στο σκιερό (πως το έκανε αυτό;), η υλοποίηση του αοράτου, σε παγιδεύουν σε ένα έργο που καλύπτεται από ένα πέπλο αχλής που μπαίνει ανάμεσα στον πίνακα και τον θεατή.
Μπασκετικό Σφουμάτο; Πιθανόν. Τεχνικές Λεονάρντο; Σίγουρα…
Κάθε φορά που ο Κάρι σηκώνεται για ένα jump shot, καταγράφεται μια από τις πιο «καθηλωτικές» στιγμές στο σύγχρονο αθλητισμό. Όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, αυτή είναι η πραγματικότητα. Ένα απλό καθημερινό jump shot μπορεί να είναι το πρώτο απαλό φύσημα για τον τυφώνα που θα ακολουθήσει. Κάθε ημέρα, κάθε λεπτό με τον Κάρι στο παρκέ, είναι πιθανό (από το πουθενά) να αρχίσει να γράφεται ιστορία σε τέτοιο βαθμό που στο τέλος του αγώνα να μηn ξέρεις τι ακριβώς έχεις παρακολουθήσει και ποια είναι η αξία της εικόνας που λίγο πριν έγινες μάρτυρας. Συμβαίνει συνέχεια.. Ο Κάρι σταματάει πλήρως μετά από ένα σπριντ σε μόλις 0.33 δέκατα του δευτερολέπτου. Φέρνει το κορμί του στη κλασσική γωνία εκτέλεσης των 50-55 μοιρών. Χρειάζεται μόλις 0.4 sec για να απελευθερώσει, πολύ κάτω δηλαδή από το 0.54 του μέσου όρου της λίγκας. Η καμπύλη που δίνει στη μπάλα χαρίζει κάτι το μεταφυσικό στο όλο φαινόμενο και παράλληλα ματσάρει τους πόντους που του λείπουν υψομετρικά ώστε να αντιμετωπίσει τα μακριά χέρια που κυνηγούν τη μπάλα. Τον θυμάμαι να λειτουργεί στην Elevator Screen Offense που λάνσαρε ο Τζάκσον προ τριετίας στο Όκλαντ, με τους ψηλούς να κλείνουν σκρινάροντας, ως άλλες πόρτες ανελκυστήρα, για τον σουτέρ (old schoοl play, χρησιμοποιείται κατά κόρον στα ανοικτά γήπεδα για βρουν οι ομάδες κοντινά σουτ σε περιπτώσεις π.χ δυνατού ανέμου). Πολλοί κόουτς το διάβασαν και χρησιμοποιούσαν «αλλαγή» με τον ψηλό να είναι έτοιμος και να βγαίνει έγκαιρα πάνω του στην περιφερειακή εκτέλεση. Και όμως, υπό καθεστώς τέλειας άμυνας, η μπάλα έφευγε μαζί με τις κατάλληλες δόσεις αστρόσκονης, περνούσε μέσα από τα δάχτυλα του αμυντικού και αναπαυόταν στο διχτάκι που σπαρταρούσε μαρτυρικά. Τότε ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα ότι κάτι δε πάει καλά με τον συγκεκριμένο. Αυτό που έβλεπα δεν ήταν 100% γήινο…
Ο Κάρι αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε το άθλημα δημιουργώντας μια νέα εποχή. Εκεί όπου το άθλημα επιστρέφει στην αθωότητα. Εκεί που το Alpha Dog, ο Πάπας στο Βατικανό του παγκοσμίου μπάσκετ (ΝΒΑ), δε θα είναι ένας παίχτης-ρομπότ, αλλά ένας σαμουράι με αστείρευτη πνευματική δύναμη.
Ο Κάρι τελείωσε τη περσινή σεζόν σουτάροντας με 44% στα σουτ τριών πόντων πάνω σε άμυνα. Όσο έχει ο μέσος σουτέρ με τον κοντινότερο αμυντικό στα 3.5 μέτρα απόσταση (ελεύθερο σουτ). Να σας το κάνω τάλιρα: Ο Κανόνας των Αποστάσεων (όχι των Αναλογιών) έχει καταρριφθεί. Ο Κάρι σουτάρει με τα χέρια κολλημένα στο πρόσωπο του το ίδιο αποτελεσματικά με ένα σουτέρ που εκτελεί αμαρκάριστος. Too Hard to Guard ή Guarding The Unguardable?
Ο 27χρονος γκαρντ των πρωταθλητών Warriors έχει αλλάξει τηn σκέψη μας σχετικά με το τρίποντο. Όταν «πατήσει» στο παιχνίδι και ζεσταθεί, τα μακρινά σουτ του (ανεξάρτητα αν έχει άμυνα πάνω του ή όχι, είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που ειλικρινά αυτό δεν έχει σχεδόν καμία σημασία) δείχνουν το ίδιο σίγουρα με ανενόχλητα lay ups.. Στο περυσινό πρωτάθλημα τα νούμερα δείχνουν ότι το 84% των επιτυχημένων τριπόντων περιέχουν ασσίστ ενώ το 76% αυτών δε περιλαμβάνουν ντρίμπλα από τον σουτέρ. Στην Curryland δεν υπάρχουν αυτά. Για να σας δώσω να καταλάβετε, τη σεζόν 2014-15 οι Νάγκετς ήταν 11οι στη λίγκα με 106 unassisted 3s (τρίποντα που δεν προκύπτουν μετά από ασσίστ). Ο Κάρι μόνος του είχε 118. Πετυχαίνοντας μάλιστα 1.27 πόντους ανά τρίποντο. Χοντρό. Κάθε φορά που ο τύπος σηκωνόταν Off the Dribble δηλαδή, οι Warriors υποστήριζαν μια Efficient επίθεση. Ο Στέφεν Κάρι απλά είναι ο εφευρέτης του Unassisted Triple..
Το άρθρο αυτό γράφτηκε για να υπογραμμίσει τη σημασία αυτό που ζούμε αυτές τις Bιβλικές μπασκετικές ημέρες. Ο Κάρι αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε το άθλημα δημιουργώντας μια νέα κατεύθυνση, σε μια νέα εποχή που ξημερώνει. Εκεί όπου το άθλημα επιστρέφει στην αθωότητα χωρίς να αποβάλλει τα πρελούδια που αποκόμισε σταδιακά στη μακρά του διαδρομή στο χρόνο. Εκεί όπου το Alpha Dog, ο Πάπας στο Βατικανό του παγκοσμίου μπάσκετ (ΝΒΑ), δε θα είναι ένας παίχτης-ρομπότ αλλά ένας σαμουράι με αστείρευτη πνευματική δύναμη. Επιστροφή στον άνθρωπο λοιπόν. Ο υπογραφών που γαλουχήθηκε στην εποχή των Bad Boys και του Μάικλ Τζόρνταν τρέφει τεράστιο σεβασμό στον Κάρι (δε θα μπορούσα διαφορετικά άλλωστε, όταν ο Κάρι είναι η σύγχρονη version του δικού μου παιδικού ήρωα, Ντράζεν Πέτροβιτς, λες κι εκείνο το απόγευμα του Ιουνίου του ’93 τα ταλέντα άφησαν το άψυχο κορμί του και μετακόμισαν στον πεντάχρονο πιτσιρικά που λάτρευε τον Κροάτη…). Ο τωρινός MVP του ΝΒΑ θέλει πολλά χιλιόμετρα ακόμα για να αμφισβητήσει την Αυτού Εξοχότητα όμως αποτελεί το σύμβολο της Νέας Εποχής που έρχεται και όλα αυτά που φέρνει στο τραπέζι συγκινούν την υφήλιο με έναν τρόπο που δημιουργεί ιδιαίτερες σκέψεις και συναισθήματα. Όσο η ζωή και τα έργα του Στεφ Κάρι διαδραματίζονται, θα μας δοθεί η ευκαιρία να καταλάβουμε εάν τελικά πρόκειται για τη Δευτέρα Παρουσία.
Ένα είναι σίγουρο.. Στο επόμενο Space Jam οι αντίπαλοι δε είναι τερατόμορφοι εξωγήινοι, αλλά πιθανόν μάγοι οι οποίοι με μια αλχημιστική δύναμη θα μετατρέπουν το αδύνατο σε δυνατό. Και θα βρούν μπροστά τους τον Κάρι. Σας το είπα και στην αρχή. Το άθλημα αιωρείται καθώς η σελίδα της ιστορίας γυρνάει…
Περισσότερος Hoopfellas στο καλύτερο μπασκετικό blog που γράφεται στα ελληνικά.