Αυτό το σύνθημα πρέπει πλέον να βγει από το χρονοντούλαπο της λίστας των συνθημάτων των οπαδών της ΑΕΚ και να το προβάρουν για να είναι έτοιμο στην επιστροφή της ΑΕΚ στο σπίτι της, στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Σε μια τελετή που διήρκεσε περίπου δύο ώρες και παρευρέθησαν όλες οι διαχρονικές σημαίες της ομάδας, μέχρι κι αυτοί που οδήγησαν την ΑΕΚ μέσα στο γκρεμό και την ανάγκασαν να παίζει με την Τριγλία Ραφήνας, παρουσιάστηκε με κάθε “βυζαντινή” τιμή το νέο γήπεδο που αναμένεται να είναι έτοιμο προς χρήση την αγωνιστική περίοδο 2016-17, αν όλα πάνε καλά και δε βρεθούν τίποτα κορμοράνοι (όχι ο Πίπης!) ή 131 δημότες της περιοχής.
Καταρχάς, καλό είναι να γίνει γνωστό πως όταν σου χαρίζουν γάιδαρο, δεν τον κοιτάς στα δόντια. Η ΑΕΚ στο γηπεδικό ζήτημα έχει ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια, πληρώνοντας υπέρογκα ποσά για την ενοικίαση του ΟΑΚΑ, τη στιγμή μάλιστα που ήταν δίπλα σε κάποιο οικονομικό κραχ. Από κει και πέρα δε σημαίνει ότι τυχόν ενστάσεις δε μπορούν να διατυπωθούν. Οι περισσότερες, αν και κανείς δεν έχει μείνει σε αυτές, ή τις προσπερνά χωρίς καν να τις αναφέρει λόγω της αναγκαιότητας του έργου ή λόγω της μέθης από την χτεσινή χαρά μιας και πρόκειται για έργο πνοής, έχουν να κάνουν με το εικαστικό μέρος του γηπέδου. Γούστα είναι αυτά. Σε άλλους θα αρέσει, για τους άλλους δε θα μπορέσουμε.
Η “Αγιά Σοφιά” είναι ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο που αν και τεχνολογικά είναι σύγχρονο παραπέμπει πλήρως στο όνομά της. Θα χτιστεί στο χώρο που βρισκόταν το πάλαι ποτέ σπίτι της Ένωσης, “Νίκος Γκούμας” και θα προσπαθήσει να βοηθήσει στην αναβάθμιση ολόκληρης της περιοχής. Τα στενά κάθε Κυριακή θα γεμίζουν με σημαίες και συνθήματα και τα δύο μουσεία (ένα για την ιστορία της ΑΕΚ και ένα για στην μνήμη των προσφύγων) που θα υπάρχουν στο γήπεδο, και τα μαγαζιά που θα βρίσκονται μες στην “Αγιά Σοφιά” θα είναι ανοιχτά κάθε μέρα.
Η διαφωνία μου στο όλο εγχείρημα δεν έχει να κάνει με το πρότζεκτ αυτό καθαυτό αφού σκέφτομαι να βάλω κι εγώ χρήματα, όπως θα έπρεπε να κάνει -θέλω να πιστεύω- ο κάθε ΑΕΚτζής που έχει την δυνατότητα ή του περισσεύουν, αλλά έχει να κάνει περισσότερο με την αισθητική του -σε κάποια σημεία τη θεωρώ λίγο κιτς. Εν έτει 2013 δεν χρειάζεται αυτή η σχέση με τη θρησκεία και την ορθοδοξία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα κακογουστιάς είναι τα “Λουτρά” και το “Στιλβωτήριο” εν είδει κάποιου Gentlemen’s Club τα οποία σαφώς θα μπορούσαν να είναι αρκετά ομορφότερα ή να μην υπήρχαν καθόλου.
Η παρουσίαση με κέρδισε από την πρώτη στιγμή, ήταν πλήρης και μελετημένη σε κάθε μικρή λεπτομέρεια και μας έδειξε όλο το φάσμα από τον περιβάλλοντα χώρο μέχρι και τα αποδυτήρια. Το έξυπνο τρικ της σύνδεσης του παρελθόντος με το μέλλον που έρχεται μέσω του Κώστα Βουτσά που περιέγραφε σκηνές από την ένδοξη ιστορία της ΑΕΚ και του γηπέδου σε συνδυασμό με τις ερωτήσεις που του έκανε ο εγγονός του, προκάλεσαν μια αδημονία και δάκρυα συγκίνησης στα μάτια πολλών παρευρισκομένων, ανάμεσα τους κι εγώ, τα οποία φάνηκαν και στην εικόνα. Επ’ ουδενί σε αυτό το κείμενο δεν θέλω να πω κάτι αρνητικό για το όλο εγχείρημα απλώς πιστεύω ότι μέσα σε όλη αυτή την όλη ευφορία έχουν μείνει κάποια αναπάντητα ερωτήματα για το πως βρέθηκε η ΑΕΚ στην Γ’ Εθνική και για το πως άνθρωποι που τόσα χρόνια δεν έβαζαν φράγκο στην ομάδα που επί της ουσίας τους άνηκε (αυτοί ήταν οι μεγαλομέτοχοι), πρόκειται να χρηματοδοτήσουν εκ νέου σβήνοντας μονοκοντιλιά τα λάθη τους.
Ένα μεγάλο μπράβο στο Δημήτρη Μελισσανίδη που κατάφερε να ενώσει όλους τους ΑΕΚτζίδες μετά από χρόνια και να κάνει τις Κυριακές μας ομορφότερες. Ελπίζω αυτά που δήλωσε περί κάθαρσης του ελληνικού ποδοσφαίρου να μην είναι λόγια του αέρα αλλά ν’ αλλάξουν για τα καλά τα κόζια στην ΕΠΟ. Γιατί αν απλώς αλλάξουν χέρια και αντί για εύνοια της μιας ομάδας έρθει η εύνοια σε μας, θα έχουμε κάνει μια τρύπα στα “Λουτρά” της “Αγιας Σοφιάς”.