Μετά τον απίστευτο περσινό πρώτο γύρο των πλέι-οφ, ό,τι και να βλέπαμε φέτος θα ήταν λίγο. Αν είχε ένα χαρακτηριστικό ο φετινός πρώτος γύρος, αυτός είναι η έλλειψη blow-out games (ματς δηλαδή που κρίθηκαν με μεγάλη διαφορά πόντων υπέρ του νικητή). Ακόμα και τα προφανή φαβορί (Κλίβελαντ, Γκόλντεν Στέιτ για παράδειγμα) που έκαναν sweep δεν κέρδισαν εμφατικά σε κανένα ματς, ενώ μόλις 3 ματς όλου του πρώτου γύρου (από τα συνολικά 41) έληξαν με διαφορά πάνω από 15 πόντους. Έτσι, είδαμε ματς που κρατούσαν αμείωτο το ενδιαφέρον του (τηλε)θεατή, όσο μπορεί να γίνει αυτό στα πολύωρα σόου με τα ατελείωτα time-outs που είναι τα παιχνίδια του NBA. Φυσικά, η καλύτερη σειρά ήταν το Κλίπερς – Σπερς που θα μνημονεύεται για χρόνια…
Ανατολή
Ατλάντα – Μπρούκλιν 4-2
Η Ατλάντα, όπως το Γκόλντεν Στέιτ, ζει ή πεθαίνει με το σουτ. Αυτό φάνηκε στην παράξενη σειρά με το Μπρούκλιν, με 5 κλειστά ματς και το ξέσπασμα των Γερακιών στο 6ο. Όσο έμπαιναν τα τρίποντα, το Μπρούκλιν δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Όταν όμως δεν έμπαιναν, ο Λόπεζ δεν είχε αντίπαλο στη ρακέτα και σε συνεργασία με την νεκρανάσταση του Ντερόν Ουίλιαμς στο 4ο ματς, οι Νεοϋορκέζοι έκλεψαν δύο νίκες κι έκαναν το 2-2. Στα τελευταία δύο ματς ανέλαβαν ο Τζεφ Τιγκ και ο Ντεμάρε Κάρολ κι έτσι αποκαταστάθηκε η τάξη.
Κλίβελαντ – Βοστώνη 4-0
Ο Λεμπρόν είχε περισσότερες συμμετοχές στα πλέι-οφ από ολόκληρο το ρόστερ της Βοστώνης, ενώ οι υπασπιστές του Ίρβινγκ και Λαβ ξεκίνησαν με ακριβώς 0 ματς στην post-season. Οπότε, πολύ αναμενόμενα, ο Βασιλιάς πήρε από το χεράκι την ομάδα και την έστειλε στον δεύτερο γύρο. Η Βοστώνη πάλεψε όλα τα ματς, ποντάροντας στο άγχος που είχε το Κλίβελαντ ειδικά στα πρώτα 2 ματς, όμως η διαφορά του επιπέδου ήταν εμφανής. Πολύ σημαντικός ο σοβαρός τραυματισμός του Λαβ στον ώμο στο 4ο ματ που τον αφήνει έξω για μήνες, κόβοντάς του τη χρονιά πάνω στο καλύτερο.
η αποβολή του Giannis, άδοξο τέλος στη φετινή εκπληκτική του σεζόν
Σικάγο – Μιλγουόκι 4-2
Γεμάτη σειρά, καθώς το Σικάγο δεν κατάφερε να κυριαρχήσει σε κανένα ματς πλην του τελευταίου, όπου νίκησε με 54 πόντους διαφορά! Τα 5 πρώτα ματς πήγαν κοντά στο σκορ, εκνευρίζοντας τους πολυπληθείς οπαδούς του Σικάγο που είδαν το πολύ γεμάτο ρόστερ της ομάδας τους να ζορίζεται απέναντι στο, ψυχωμένο αλλά με εντελώς άπειρους από post-season παίκτες, Μιλγουόκι. Ο “Greek Freak” Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν θετικός πρωταγωνιστής σε όλα τα ματς πλην του τελευταίου, στο οποίο αποβλήθηκε μετά από εξωφρενικό χτύπημα στον Ντανλίβι. Ο Ρόουζ πάντως δείχνει να έχει ξεπεράσει τον τελευταίο τραυματισμό. Κι αυτό είναι καλό νέο για τους Μπουλς.
Τορόντο – Ουάσινγκτον 0-4
Με τον Γουόλ σε φοβερή κατάσταση και τον Γκόρτατ να κυριαρχεί στη ρακέτα, το βαθύ ρόστερ της Ουάσινγκτον κέρδισε κατά κράτος το Τορόντο. Τα 3 ματς χάθηκαν ήδη από το δεύτερο δεκάλεπτο, όταν η ομάδα του Καναδά έλιωνε χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Φανερά εκτός ρυθμού από το All-Star Game κι έπειτα, οι Ράπτορς πόνταραν πολλά στον Λάουρι. Όμως, πέραν του προβλήματος στη μέση που τον ταλαιπώρησε, ο πόιντ γκαρντ του Τορόντο δεν μπορεί να τραβήξει σε μόνιμη βάση και το σκοράρισμα, ειδικά όταν ο βασικός ψηλός της ομάδας του (Βαλαντσιούνας) είναι εξαφανισμένος.
πάλευε μόνος του ο Άντονι Ντέιβις, αλλά το Γκόλντεν Στέιτ του Στέφεν Κάρι σκούπισε εύκολα τους Πέλικανς
Δύση
Γκόλντεν Στέιτ – Νέα Ορλεάνη 4-0
Η Νέα Ορλεάνη, με μπροστάρη τον ασταμάτητο – νέο σούπερ σταρ της λίγκας – Άντονι Ντέιβις, πάλεψε τα ματς απέναντι στο υπερπλήρες Γκόλντεν Στέιτ που χρειάστηκε τα γνωστά κρεσέντα του Κάρρυ για να κάνει το sweep. Ειδικά στο τρίτο ματς, οι Dubs βρέθηκαν πίσω 20 πόντους στο 4ο δεκάλεπτο, αλλά το γύρισαν με τα γνωστά τρελά σουτ. Αξιέπαινη σεζόν για τη Νέα Ορλεάνη, όνειρα τίτλου για το Γκόλντεν Στέιτ.
Χιούστον – Ντάλας 4-1
Το Χιούστον, με τον Χάουαρντ να κυριαρχεί, τον Σμιθ να θυμίζει τα καλά χρόνια στην Ατλάντα και τον Αρίζα να τραβάει την άμυνα, πήραν 4 ματς χωρίς να χρειαστεί να κάνει τα δικά του ο Χάρντεν. Αυτό τα λέει όλα. To Ντάλας δεν μπήκε ποτέ στη σειρά και η συμπεριφορά του Ρόντο (που θεωρείται ξένο σώμα ήδη) δεν βοήθησε την ομάδα του Νοβίτσκι που απλά δεν είχε την απαιτούμενη ενέργεια.
Κλίπερς – Σαν Αντονιο 4-3
Η καλύτερη σειρά του πρώτου γύρου ήταν πραγματικά κρίμα που δεν ήταν τελικός περιφέρειας. Όμορφο, δυναμικό μπάσκετ και από τις δύο ομάδες, αλλεπάλληλα break έδρας, πολύ έντονα ματς που κρίθηκαν στις λεπτομέρειες κι ένα καταπληκτικό game 7 με τα όλα του που κρίθηκε με το νικητήριο, δύσκολο καλάθι από τον Κρις Πολ στο 1”. Τι άλλο να ζητήσεις από μια σειρά; Ο Πολ πάτησε πόδι μετά το 3ο παιχνίδι και ο Γκρίφιν έπαιξε σαν ηγέτης. Η συνεχής χρησιμοποίηση του hack-a-Jordan (συνεχή φάουλ εκτός φάσης για να σουτάρει βολές ο πανάστοχος Ντεάντρε Τζόρνταν) από τον κόουτς Ποποβιτς τελικά λειτούργησε σε βάρος της ομάδας του, καθώς έκοβε το ρυθμό και των ίδιων των Σπερς. Ο μίνι τραυματισμός του Πάρκερ στον αστράγαλο στην αρχή της σειράς δεν τον άφησε να σκοράρει, στερώντας τους Σπερς ένα από τα μεγάλα όπλα τους και αναγκάζοντας τον θρυλικό Ντάνκαν να τραβάει το κουπί με τους ρολίστες. Μάλλον είδαμε το τελευταίο ματς της μεγαλύτερης δυναστείας του σύγχρονου NBA.
Μέμφις – Πόρτλαντ 4-1
Το δίδυμο Μαρκ Γκασόλ – Ζίμπο ισοπέδωσε το αντίστοιχο των Όλντριτζ – Λόπεζ κιι έτσι το Μέμφις έκανε ό,τι ήθελε το Πόρτλαντ. Ακόμα και στο ματς που έχασαν οι Γκρίζλις, προηγούνταν 10 πόντους στο 4ο δεκάλεπτο. Η απουσία του Κόνλει δεν επηρέασε, καθώς οι Ούντριχ και Καλάθης είχαν εύκολη δουλειά απέναντι στην άδεια από τραυματισμούς περιφέρεια των Μπλέιζερς.
λέτε να είναι οι σκληροί του Μέμφις, Ζίμπο και Μαρκ Γκασόλ, το dark horse των φετινών πλέι-οφ;
Τα ζευγάρια των ημιτελικών:
Ανατολή
Κλίβελαντ – Σικάγο
Ατλάντα – Ουάσινγκτον (ήδη 0-1 , οι Γουιζαρντς έκαναν το break)
Δύση
Γκόλντεν Στέιτ – Μέμφις (εύκολα το 1-0 οι Γουόριορς)
Χιούστον – Κλίπερς
