Aπό τις 28 Μαρτίου διεξάγεται στο Rio de Janeiro ένα διαφορετικό μουντιάλ, το Street Child World Cup μια διοργάνωση που φιλοδοξεί να «κλέψει» τη δόξα από το κανονικό Παγκόσμιο Κύπελλο. Πρόκειται για μια διεθνή καμπάνια που έχει στόχο, όπως δηλώνουν οι αρμόδιοι, τα παιδιά των δρόμων να απολαμβάνουν την προστασία και τις ευκαιρίες που απολαμβάνουν όλα τα υπόλοιπα στον κόσμο. Η εμπορική εκμετάλλευση και το πρεστίζ έρχονται σε δεύτερη μοίρα, ειδικά σε σχέση με θέματα όπως οι κοινωνικές αλλαγές. Το μήνυμα είναι σαφές: I am Somebody.
Η Εθνική Λιβερίας είναι μια εκ των 20 συμμετεχόντων και οι παίχτες τη βλέπουν την διοργάνωση διαφορετικά. Δεν τους νοιάζει η προσωπική δόξα και ενδεχόμενες ευκαιρίες αλλά θέλουν να φέρουν σε διεθνές προσκήνιο τα εσωτερικά ζητήματα που ταλανίζουν την χώρα τους.
To ταξίδι ξεκίνησε από μια φτωχογειτονιά του χειρότερου προαστίου της πόλης Μονρόβια, του Westpoint. Αυτό είναι το αντιπροσωπευτικό δείγμα μιας χώρας που το 85% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Οι λέξεις σπίτι, πρόνοια, εκπαίδευση είναι άγνωστες στα παιδιά των δρόμων που είναι θύματα δύο απανωτών εμφυλίων πολέμων που κατέστρεψαν ολοσχερώς τις όποιες υποδομές είχε ποτέ η Λιβερία.
Η Street Child, μια φιλανθρωπική οργάνωση που εδρεύει στην Αγγλία, ανέλαβε το άτυπο «παιδομάζωμα» των παιδιών του δρόμου και την επιστροφή τους στο σχολείο. Αυτή η οργάνωση επελέγη για να εισάγει την ομάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Η διοργανώτρια αρχή το είδε σαν ευκαιρία για να συνδεθούν μεταξύ τους τα παιδιά αυτά και να τονιστεί η σοβαρότητα της κατάστασης στη χώρα.
Ο coach Mohammed, ο προπονητής με το παρατσούκλι «Καντάφι», τα μάζευε κάθε βδομάδα για προπόνηση στην ίδια φτωχογειτονιά που μεγάλωσε και αυτός -ήταν χαμίνι τη διάρκεια του εμφυλίου. Αυτός είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ παιδιών και θεσμικών ή εξωθεσμικών αρχών που θέλησαν να βοηθήσουν.
Ο 14χρονος John ήταν μόλις επτά όταν ο αντάρτης στον εμφύλιο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένειά του στο έλεος της φτώχειας. Στα δώδεκα ήταν ήδη μέλος συμμορίας στην καρδιά της εγκληματικότητας. Η επαφή του με τη Street Child και το ποδόσφαιρο στάθηκαν αφορμή για να βρει σιγά σιγά τους ρυθμούς μιας φυσιολογικής ζωής. Ο τερματοφύλακας, Soko θαυμάζει τον Neuer της Μπάγερν Μονάχου γιατί είναι γενναίος και δυνατός, o Foday έχει είδωλο τον Yaya Toure κι ο Josef τον Eto’o.
Τα παιδιά, βλέποντας από κοντά τις φαβέλες του Rio, ένιωσαν «σαν στο σπίτι τους» αν και βρίσκουν τη χώρα τους πιο επίπεδη. Το περιβάλλον ήταν γνώριμο και κατάλαβαν ότι δεν είναι οι μόνοι που υποφέρουν. Το Παγκόσμιο Κύπελλο Παιδιών του Δρόμου είναι αυτή τη στιγμή στα πρόθυρα της προημιτελικής φάσης, η Λιβερία έχει ήδη προκριθεί και επόμενος αντίπαλος είναι η ομάδα του Burundi.