Όταν ο Gustave Flaubert ισχυριζόταν ότι «βρίσκουμε καταφύγιο στη μετριότητα, από απελπισία για το ωραίο που ονειρευτήκαμε» προφανώς δεν γνώριζε πως ανάμεσα μας θα υπάρξει ένα facebook page που θα καταδεικνύει την δυσδιάκριτη αναγνώριση της μετριότητας που μας περιβάλλει και -άθελά της- θα αποτελεί το απόλυτο ιντερνετικό guilty pleasure. Με αγαπημένο τους πρόσωπο τον Νίκο Στραβελάκη, οι Μέτριοι δημιουργήθηκαν εξαιτίας της μετριότητας τους ή η ίδια η διάχυτη μετριότητα δημιούργησε την σελίδα τους;
Αυτό είναι ένα ερώτημα που και οι ίδιοι μέχρι σήμερα προσπαθούν να απαντήσουν. Μέσω της σελίδας τους στοχεύουν στο να στηλιτεύσουν την μετριότητα της καθημερινότητας μας που όπως ισχυρίζονται «όλους μας ενοχλεί άλλα κανείς δεν μπορεί να περιγράψει εύκολα. Γι’ αυτό άλλωστε και πολλές φορές δημοσιεύουμε ποστ αναγνωστών μας που έχουν να πουν πράγματα».
Μέχρι να έρθει η στιγμή που θα νιώσετε την ανάγκη να αναδείξετε με την σειρά σας στην σελίδα τους αυτή την comme ci comme ça κατάσταση/ πρόσωπο/ φαγητό/ τηλεοπτική εκπομπή/ σούπερ μάρκετ/ ταξιδιωτικό προορισμό ή ό,τι σας χαλάει το όραμα προς το ναδίρ ή την τελειότητα, απολαύστε το πιο μέτριο λιστολόγιο που έχει δημοσιευθεί ποτέ στην Popaganda.
Διασκευάζει κομμάτια που καταρχήν δεν είναι αστεία. Αλλά πάνε όλοι να τον ακούσουν για να γελάσουν κάπως, δεν γελάνε και πολύ, καλούτσικα περνάνε. Δηλαδή, κάπως γελάνε, κάπως αναπολούν το Νέο Κύμα. Βασικά, δεν το αναπολούν πολύ γιατί έκει που πάνε να αναλογιστούν «τι ωραία εποχή» ο άλλος δίπλα τους στο κοινό γελάει. Έτσι, στα live του δημιουργείται ένα μέτριο συναίσθημα χαρμολύπης.
Καταρχήν δεν έχει βρεθεί η σωστή θερμοκρασία στην οποία να τρώγεται, κρύο σου σπάει τα δόντια, ζεστό είναι σαν σούπα. Όταν έχεις νουγκά στο σπίτι δεν ξέρεις αν έχεις γλυκό ή όχι. Πολλοί -όταν τον πρωτοδημοσιεύσαμε- δεν τον ήξεραν μιας και είναι κυρίως γλυκό της Βορείου Ελλάδος. Ωστόσο, είναι τόσο μέτριο που κανένας δεν έψαξε να για να ανακαλύψει τι ακριβώς είναι.
Όποιος έχει πάει στρατό καταλαβαίνει. Είναι μια ειδικότητα αξιωματικού που κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς ποιες είναι οι αρμοδιότητες του. Από τον διοικητή μέχρι τον φαντάρο, όλοι εδώ και δεκαετίες ψάχνουν να βρουν γιατί υπάρχει αυτός ο βαθμός αξιωματικού.
Ποδοσφαιριστής που κατάφερε να παίξει σε ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Ολυμπιακό και κατάφερε ταυτόχρονα να μην τον μισεί, ούτε να τον μνημονεύει, κανένας οπαδός.
Δεν έχει την μεγαλοπρέπεια του Ferrero Rocher ούτε την πλούσια ιδιοσυγκρασία του Joconda. Το κέρασμα αυτό το προτιμούν συνάδελφοι στο γραφείο, μαθητές που γιορτάζουν στο σχολείο ή σε φροντιστήρια ξένων γλωσσών και γενικά μέτριοι εορτάζοντες. Όταν όλοι οι παραπάνω σε κερνούν από αυτό το σακουλάκι πραγματικά νιώθεις μέτριος και εσύ.
Το συναίσθημα όταν έχεις 16 είναι απερίγραπτα μέτριο. Δεν ξέρεις αν πρέπει να τραβήξεις φύλλο η να σηκωθείς από το τραπέζι και να κυνηγήσεις pokemon. Ακόμα και στα καζίνο γλυτώνεις το ξύλο είτε συνεχίσεις είτε όχι. Δοκιμάστε να παίξετε 21 και δείτε στον καθρέπτη την φάτσα σας όταν έχετε 16.Θα το καταλάβετε.
Είναι ένα μέτριο συναίσθημα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Όλοι το χουμε νιώσει. Είναι αυτή η αίσθηση όταν έχεις χρόνο να κοιμηθείς λίγο ακόμη αλλά στην ουσία δεν έχεις.
Και έχεις και δεν έχεις κεφάλι.Δεν μπορείς να δικαιολογηθείς πως είσαι μεθυσμένος αν κάνεις μαλακία ούτε να σε παρεξηγήσουν αν σου έχει ξεφύγει κάτι. Το γνωστό και ως «ναι έχεις μισογίνει».
Είναι το κλασικό πιάτο που χάριζαν με κουπόνια παλιά τα σούπερ μάρκετ και το έχουμε φορτωθεί όλοι σαν σερβίτσιο. Για κάποιο λόγο σε κανέναν δεν αρέσει αλλά έχει γίνει το βασικό αξεσουάρ ντουλαπιού κουζίνας. Για του λόγου το αληθές, οι συν(μέτριοι) αναγνώστες μας φωτογραφίζονται στην σελίδα μας με αυτό προς επικύρωση των λεγομένων.
Δεν θα μπορούσαμε να λείπουμε εμείς οι ίδιοι.Η σελίδα άλλωστε είναι και ψυχοθεραπεία. Αποτινάσουμε την μετριότητα μέσω του μέτριου θιγκ ταγκ που έχουμε και συζητάμε πριν γίνει οποιαδήποτε δημοσίευση. Γινόμαστε λιγότερο μέτριοι και καλύτεροι. Σε αντίθεση πάντα με τους αιώνια μέτριους, οι οποίοι είναι αδιόρθωτοι.