«Κατάργηση της αστυνομίας ηθών». «Ιστορική απόφαση για το Ιράν: Καταργήθηκε η αστυνομία ηθών». Κάπως έτσι ήταν οι τίτλοι ειδήσεων σε πλείστα δυτικά μέσα ενημέρωσης την Κυριακή. Στις 4 Δεκεμβρίου, ο γενικός εισαγγελέας Mohammad Jaffar Montazeri είπε σε μια εκδήλωση ότι «η Αστυνομία Ηθών δεν έχει κάποια σύνδεση με την δικαιοσύνη και έχει καταργηθεί από το ίδιο σημείο στο οποίο ιδρύθηκε».
Μετά, επήλθε σύγχυση. Το σχόλιο αυτό δεν σήμαινε όντως κάποια αλλαγή στην πολιτική. Όλοι οι νόμοι για τη χιτζάμπ και οι κανονισμοί που παράγουν διακρίσεις είναι ακόμη σε λειτουργία και τηρούνται κανονικά.
Τα δυτικά media «έπαιξαν» κανονικά την είδηση, από το AlJazeera και τους NYTimes μέχρι τα εγχώρια ειδησεογραφικά sites –το γράψαμε κι εμείς. Μετά, όμως, ακούσαμε τις ίδιες τις Ιρανές γυναίκες, σε μια εκδήλωση για την εξέγερση στο Ιράν που διοργάνωσε η τρανσφεμινιστική συλλογικότητα Καμία Ανοχή και οι ίδιες μας έδωσαν το πραγματικό στίγμα του τι συμβαίνει στ’ αλήθεια στη χώρα τους.
Οι Maryam Namazie, Sharareh Rezaie, Malihe Dehghani, Naz και Narges είναι οι πέντε αγωνίστριες και φεμινίστριες που μίλησαν για το κοινωνικό και πολιτικό αποτύπωμα του καθεστώτος της Ισλαμικής Δημοκρατίας, τα γεγονότα που οδήγησαν στο ξέσπασμα της εξέγερσης, τις συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιείται και τα διακυβεύματα που θέτει ο αγώνας των γυναικών.
«Η Αστυνομία Ηθών έχει ήδη διαλυθεί αποτελεσματικά από τη γυναικεία εξέγερση στο Ιράν. Όπως και οι υποχρεωτικοί νόμοι για τη μαντήλα. Οι ίδιες οι γυναίκες, με την υποστήριξη των αντρών, βγάζουν και καίνε τις μαντήλες τους και περπατούν στους δρόμους του Ιράν ακάλυπτες», σημείωσε η Maryam Namazie, συγγραφέας και ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Όμως, η Αστυνομία Ηθών αποτελεί ένα μόνο από τα αναρίθμητα εγκλήματα του καθεστώτος εναντίον των γυναικών και των λαών του Ιράν. Μόνο τις τελευταίες εβδομάδες από τη δολοφονία της Mahsa Amini, πάνω από 400 διαδηλώτριες και διαδηλωτές σκοτώθηκαν, ανάμεσά τους πολλά παιδιά, 18 χιλιάδες άνθρωποι έχουν συλληφθεί, φυλακισμένες γυναίκες έχουν βιαστεί και θανατικές καταδίκες έχουν εκδοθεί από τις δικές-παρωδίες τους. Η διάλυση της Αστυνομίας Ηθών είναι μια από τις νίκες αυτής της επανάστασης που στοχεύει στη διάλυση του Ισλαμικού καθεστώτος. Το καθεστώς ανήλθε στην εξουσία επιβάλλοντας το υποχρεωτικό χιτζάμπ. Θα γκρεμιστεί με μια επανάσταση γυναικών», τόνισε.
Έκαναν χιλιάδες αυτοκόλλητα post-its και τα κολλούσαν στα θυροτηλέφωνα, έφτιαξαν πανό και τα κρέμασαν σε διαφορετικά σημεία μέσα στην πόλη
Την Δευτέρα ξεκίνησε μια τριήμερη οικονομική απεργία προς στήριξη της επανάστασης. Το ιρανικό καθεστώς νιώθει ότι χάνει έδαφος μέρα με τη μέρα. Εδώ και μήνες ο Ιρανικός λαός δηλώνει ότι ο στόχος είναι η ολοκληρωτική κατάρρευση του καθεστώτος. Όχι οι μεταρρυθμίσεις. Παρότι οι έχοντες την εξουσία έχουν χρησιμοποιήσει κάθε μορφή βίας, από ρίψη πυρομαχικών μέχρι θανατική ποινή για να πνίξουν τις διαμαρτυρίες κατά της κυβέρνησης, η εξέγερση μεγαλώνει κάθε μέρα και περισσότερο. Απόδειξη ότι πριν από λίγες ημέρες, το Ιράν ζήτησε συμβουλές από τη μαμά Ρωσία για το πώς να καταπνίξουν την εξέγερση. Μάλιστα, στις 14 Δεκεμβρίου θα συνεδριάσει ξανά η Επιτροπή Ισότητας των Γυναικών του ΟΗΕ, η οποία θα εξετάσει την ενδεχόμενη αποβολή του Ιράν. Υπάρχει δηλαδή μια διεθνής πίεση για την συστηματική καταπάτηση των γυναικείων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα, για αυτό ακούγονται φαινομενικά θετικές ειδήσεις από το καθεστώς. Την ίδια ώρα, την τελευταία εβδομάδα δολοφονήθηκαν 9 γυναίκες.
«Είμαι εδώ για να σας πω τις ιστορίες τους, τις θυσίες τους και τους λόγους για τους οποίους αξίζουν αυτές οι θυσίες. Για πρώτη φορά, βλέπετε καθαρά τι θέλει ο ιρανικός λαός και ποιος είναι ο εχθρός του. Είναι ο ανώτατος ηγέτης μας ο Αλί Χαμενεΐ», δήλωσε η Sharareh Rezaie, υγειονομικός που ζει πλέον στο Βερολίνο. «Μπορείτε να δείτε πόσο καταπιεσμένες είμαστε και ότι για τόσο βασικά δικαιώματα, πρέπει να πολεμήσουμε, καθώς και πόσο εύκολα μας συλλαμβάνουν, μας χτυπούν, μας δολοφονούν – επειδή δεν έχουμε ντυθεί σύμφωνα με τους κανονισμούς και τους νόμους. Αν μια γυναίκα καταδικαστεί σε θάνατο και δεν έχει κάνει σεξ, είναι υποχρεωτικό να την βιάσουν πριν την εκτελέσουν. Μπορεί να σε εκτελέσουν με σφαίρες στο κεφάλι, απλά επειδή κόρναρες».
«Ακούσαμε τα νέα ότι ο γενικός εισαγγελέας στο Ιράν είπε ότι θα καταργήσουν την Αστυνομία των Ηθών. Μπορούμε να το δούμε ως νίκη, γιατί δείχνει πόσο φοβισμένοι και συγχυσμένοι είναι στο καθεστώς. Ο λόγος είναι η ύπαρξη μιας ομάδας που ονομάζεται Νέοι Άνθρωποι της Γειτονιάς που έχει οργανώσει ένα τριήμερο απεργιών σε όλη τη χώρα. Το ίντερνετ είναι πάρα πολύ αργό, έως ανύπαρκτο, σε κάποιες περιοχές, αλλά κατάφεραν να μοιράσουν αυτό το κάλεσμα για το τριήμερο εμπάργκο με πάρα πολλούς και δημιουργικούς τρόπους. Για παράδειγμα, έκαναν χιλιάδες αυτοκόλλητα post-its και τα κολλούσαν στα θυροτηλέφωνα, έφτιαξαν πανό και τα κρέμασαν σε διαφορετικά σημεία μέσα στην πόλη», συνέχισε η Sharareh.
Μπορεί να συμβάλλουμε στη συνέχιση αυτού του καθεστώτος, καθώς γινόμαστε φερέφωνα της κυβέρνησης
«Βέβαια, το καθεστώς θα κάνει τα πάντα για να σταματήσει τους ανθρώπους. Όπως λέει ένα ιρανικό σύνθημα όμως: “There is one solution, revolution”. Γιατί δεν παλεύουμε ενάντια στο υποχρεωτικό χιτζάμπ, αγωνιζόμαστε για να πάρουμε πίσω την ελευθερία και την αξιοπρέπειά μας, να ζήσουμε μια απλή ζωή, χωρίς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αγωνιζόμαστε για να μην θρηνήσουμε ξανά άλλη μία Mahsa, Nika, Sarima και πόσες άλλες».
Η Malihe Dehghani, είναι πολιτική πρόσφυγας στην Ελλάδα και αγωνίστρια για τα γυναικεία δικαιώματα. Ξεκίνησε τη δράση της στο Ιράν συμμετέχοντας στην καμπάνια ενάντια στο υποχρεωτικό χιτζάμπ και ενημερώνοντας γυναίκες και νεαρά κορίτσια για τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους. Αν και έχει εκδιωχθεί από τη χώρα της, ως αποτέλεσμα των αγώνων της, συνεχίζει τη δράση της για την κατοχύρωση και εμπέδωση των γυναικείων δικαιωμάτων. Θέλει να είναι η αντανάκλαση των αποσιωποιημένων φωνών των γυναικών από το Ιράν.
«Υπάρχουν μέρη του φεμινιστικού και του αριστερού κινήματος σε άλλες χώρες που δεν υποστηρίζουν την εξέγερση, γιατί βλέπουν το υπάρχον καθεστώς ως ένα καθεστώς ενάντια στον ευρωπαϊκό και αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Όπως σε κάθε αγώνα, παλεύουμε ταυτόχρονα σε διαφορετικά μέτωπα, οπότε είναι δυνατό να είμαστε ταυτόχρονα κατά του ιμπεριαλισμού και κατά του φονταμενταλισμού κάθε είδους. Αυτό που δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε είναι ότι το ισλαμικό καθεστώς είναι ένα ακροδεξιό καθεστώς και πρέπει να είμαστε κατά όλων των ακροδεξιών καθεστώτων που κάνουν τη ζωή των ανθρώπων κόλαση – όχι μονάχα αυτών στην Ευρώπη», σχολίασε.
Είναι μια επανάσταση κατά του καθεστώτος.
Για την Malihe, είναι πολύ σημαντικό να μην γίνει η επανάσταση -όπως εκείνη του ‘79- «αντικείμενο εκμετάλλευσης από εξωτερικές δυνάμεις, να μην γίνουν παρεμβάσεις και οργανωμένες προσπάθειες για αλλαγή από τις δυνάμεις αυτές. Για αυτόν το λόγο, ζητάμε να μην επιβάλλουν οι ξένες δυνάμεις κάποιο άλλο καθεστώς. Η επανάσταση των γυναικών στο Ιράν φέρνει έμπνευση και ελπίδα, είναι μια εξέγερση που μπορεί να κάνει το Ισλαμικό καθεστώς να γονατίσει και να αλλάξει το πρόσωπο του Ιράν και της Μέσης Ανατολής στα μάτια του υπόλοιπου κόσμου».
Η Naz υπογράμμισε ότι «Η επανάσταση βέβαια δεν γίνεται μόνο για τη μαντήλα. Είναι πολύ επικίνδυνο, αν την περιορίσουμε μόνο εκεί. Όχι απλά μειώνει κάτι που είναι μεγαλύτερο από τη χιτζάμπ, αλλά αυτή η ανάλυση δίνει χώρο σε νεοφιλελεύθερα και φασιστικά αφηγήματα να απλουστεύσουν την κατάσταση στο Ιράν. Είναι μια επανάσταση κατά του καθεστώτος».
Ενώ η Narges παρατήρησε ότι «Αν οι γυναίκες περπατούσαν απλά στο δρόμο και δεν φώναζαν συνθήματα ή δεν ήταν μέρος μιας πορείας, δεν θα τις σταματούσε και δεν θα τις ενοχλούσε κανένας. Αυτό είναι το πρόβλημα για την κυβέρνηση του Ιράν: να μην αγωνίζεσαι, να μην διαμαρτύρεσαι. Μπορείς και να δουλεύεις χωρίς χιτζάμπ, αρκεί να μην ενοχλείς.
Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για το πώς προσλαμβάνουμε αυτές τις ειδήσεις και πρέπει να δίνουμε σημασία στο πώς τις μοιραζόμαστε, γιατί μπορεί να συμβάλλουμε στη συνέχιση αυτού του καθεστώτος, καθώς γινόμαστε φερέφωνα της κυβέρνησης, στενεύοντας τα περιθώρια για επανάσταση μιλώντας απλά για τη χιτζάμπ».
Η γυναικεία επανάσταση του Ιράν φαίνεται ότι θα βάλει τέλος στο ισλαμικό καθεστώς και τις διακρίσεις, τον μισογυνισμό και την παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματος στη ζωή, αξίες που συμπυκνώνονται πολύ εύστοχα στο “Woman, Life, Freedom Charter” που δημιούργησαν. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι στις αρχές του 2023, θα πραγματοποιηθεί το #IranPeoplesCongress για να ενσωματωθούν τα αιτήματα που συγκεντρώθηκαν από τον κόαμο σε έναν τελικό Χάρτη που θα αντικατοπτρίζει τις ελπίδες και τις προσδοκίες του λαού του Ιράν.
Το θάρρος και η ομορφιά του αγώνα αυτού ας ελπίσουμε ότι θα εμπνεύσει την παγκόσμια κοινωνία που διψάει για αλλαγή.
Zhen zhian azadi.