Άλλο ένα πρωί ξημερώνει. Έχεις ξεχάσει τι μέρα είναι, πόσους μήνες είσαι κλεισμένος σπίτι σου, πώς είναι η μυρωδιά της μάνας σου. Ανοίγεις τα μάτια και νιώθεις ένα πλάκωμα στο στήθος. Είσαι αγριεμένος, όλη νύχτα έβλεπες εφιάλτες. Προσπαθούσες να σωθείς από ανθρώπους που σε πλησίαζαν χωρίς μάσκα, απρόσωπες φιγούρες που σου ζητούσαν να βγάλεις τα ρούχα σου, που σε χτυπούσαν και δεν μπορούσες να αναπνεύσεις. Ξύπνησες πολλές φορές και έκανες μεγάλη προσπάθεια να ξανακοιμηθείς. Έμεινες ξύπνιος ένα δίωρο με τις σκέψεις σου μέσα στο σκοτάδι μέχρι να τα καταφέρεις. Είσαι κουρασμένος. Δεν θέλεις να σηκωθείς από το κρεβάτι. Φοβάσαι συνεχώς ότι κάτι κακό θα συμβεί. Κάθε χθες μοιάζει καλύτερο από τη σκέψη του σήμερα. Από τη μία θέλεις να δεις τους φίλους σου που σου έχουν λείψει και από την άλλη οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι έχουν γίνει στο μυαλό σου μια αόρατη απειλή και φοβάσαι ότι αν σε πλησιάσουν λίγο παραπάνω ίσως σε στείλουν στο νοσοκομείο. Θες να πας μέχρι την πλατεία να κάτσεις σε ένα παγκάκι, να πιεις έναν καφέ, να μην περάσεις ακόμη μια μέρα κλαίγοντας σε ένα άδειο σπίτι. Σκέφτεσαι μέχρι ποια πλατεία μπορείς να φτάσεις χωρίς να πληρώσεις 300 ευρώ. Γιατί μωρέ γκρινιάζεις; Γιατί σε παίρνει από κάτω; Αφού ζεις σε ένα κράτος δικαίου. Σε μια δημοκρατική χώρα. Άνοιξε την τηλεόραση, διάβασε εφημερίδες, θα δεις ότι εσύ τα έχεις προκαλέσει όλα αυτά, μη γκρινιάζεις.
Θα την κάνεις τη βόλτα σου. Μέσω της τηλεόρασης. Ορίστε. Θα περάσεις και από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Δεν νιώθεις ήδη καλύτερα; Ο πρωθυπουργός τρώει με άλλα 15 άτομα σε μια βεράντα στο Αιγαίο ενώ εσύ γιορτάζεις τα γενέθλιά σου βλέποντας τον Κούγια να λασπώνει και να απειλεί με μηνύσεις θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, ομοφυλόφιλους (εκτός από το χέρι που τον ταΐζει) και οποιονδήποτε έχει άποψη αντίθετη από τη δική του. Θέλεις να πας στο βουνό να αναπνεύσεις καθαρό αέρα αλλά δεν μπορείς να βγεις από το όριο των 2 χλμ, εκτός αν φτάσεις στον Υμηττό με τα πόδια από την Κυψέλη. Βλέπεις ότι ο πρωθυπουργός και η υπέρκομψη σύζυγος έκαναν motocross στην Πάρνηθα και απορείς. Μην απορείς, αυτό είναι το δίκαιο. Δεν είσαι πρωθυπουργός άλλωστε.
Έλα, κλείσε την τηλεόραση και πήγαινε στη δουλειά. Τι, ο εργοδότης σου δεν σου δίνει τηλεεργασία; Να πάρεις το μετρό και να εύχεσαι να μην κολλήσεις κάτι στριμωγμένος σε ένα βαγόνι. Α, είσαι σε τηλεργασία; Ακόμα καλύτερα, θα περάσεις το λιγότερο ένα 10ωρο μπροστά από μία οθόνη υπολογιστή και όταν την κλείσεις θα ανοίξεις την οθόνη της τηλεόρασης. Το φόντο θα είναι πάντα το ίδιο, μη θες και πολυτέλειες: το σαλόνι σου ή το υπνοδωμάτιό σου. Σε καταβάλει μία θλίψη; Άκου τον πρωθυπουργό που σε προτρέπει να γίνεις επιχειρηματίας την ίδια στιγμή που πολλές επιχειρήσεις κλείνουν από τα χρέη. Ακόμα δεν χαλάρωσες; Υπάρχουν καλύτερα νέα: κάποιοι πολιτικοί και μέλη της παράταξης της κυβέρνησης εμβολίασαν τους εαυτούς τους και μέλη της οικογένειάς τους χωρίς να είναι η σειρά τους, για να μην πάνε χαμένα τα εμβόλια. Μήπως αναρωτιέσαι πότε θα έρθει η σειρά σου να εμβολιαστείς; Κακώς αναρωτιέσαι. Σε ένα κράτος δικαίου οι άνθρωποι που ανήκουν σε νεότερες ηλικιακές ομάδες και είναι και αυτοί που εξ’ ανάγκης εργάζονται καθημερινά σε σούπερ μάρκετ, σε εργοστάσια, σε διανομές, στην καθαριότητα και έρχονται καθημερινά σε επαφή με κόσμο, εμβολιάζονται πολύ αργότερα από τους συνταξιούχους που έχουν λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν.
Για άλλαξε κανάλι, κάτι καλό θα βρεις εκεί. Για δες, οι δημοσιογράφοι των ειδήσεων μάλλον δεν ξέρουν μαθηματικά, στην ερώτηση ενός γκάλοπ: «Πόσο ικανοποιημένοι είστε από τη διαχείριση της κυβέρνησης», το 29% είναι μικρότερο από το 28%. Έχεις μπερδευτεί; Είσαι ήδη κουρασμένος; Μα γιατί;
Αφού οι τελευταίες ημέρες ήταν πολύ ανάλαφρες. Άκουσες για επεισόδια σε πορείες επειδή ο κόσμος έβγαινε στους δρόμους να διαδηλώσει υπέρ των δημοκρατικών δικαιωμάτων ενός φυλακισμένου απεργού πείνας που από μέρα σε μέρα πεθαίνει, είδες προφίλ στο Facebook να μπλοκάρονται μόνο και μόνο στην αναφορά του ονόματος Κουφοντίνας, άκουσες ότι η αστυνομία μπαίνει στα Πανεπιστήμια για να προστατεύσει τους φοιτητές αλλά επιτέθηκε σε κόσμο που διαδήλωσε κατά του συγκεκριμένου νόμου, άκουσες την κυβέρνηση να δηλώνει ότι όλα αυτά γίνονται για την προστασία σου. Θυμήθηκες και ένα καλοκαιρινό περιστατικό όπου τα ΜΑΤ πήγαν να σταματήσουν βίαια διαδηλωτές από τον χώρο της υγείας και της καθαριότητας οι οποίοι ζητούσαν την ένταξή τους στα βαρέα και ανθυγιεινά, απωθώντας και ρίχνοντας στο έδαφος τον πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλη Γιαννάκο. Σε βλέπω που ψάχνεις το δροσερό αεράκι της δημοκρατίας και κοιτάς τι συμβαίνει στα social media. Α, βρήκες αυτά που δεν έχουν δείξει ακόμα στα κανάλια ε; Ναι, έχουν ανέβει από πολύ κόσμο άπειρα βίντεο από τη Νέα Σμύρνη, στα οποία φαίνονται αστυνομικοί να σέρνουν και να ξυλοκοπούν με σιδερένιο γκλομπ έναν άνθρωπο ο οποίος φωνάζει «ΠΟΝΑΩ». Νιώθεις τρόμο στο πετσί σου; Για να δούμε τι λένε οι ιστοσελίδες εφημερίδων. Αναφέρουν μόνο ότι 30 άτομα επιτέθηκαν σε αστυνομικούς στην πλατεία Νέας Σμύρνης.
Δεν υπάρχει καμία αναφορά στην επίθεση του αστυνομικού προς τον πολίτη. Διακρίνω ότι έχεις πάθει μεγάλη σύγχυση. Ξαναπατάς τα βίντεο. Προσπαθείς να διακρίνεις αυτούς τους 30 ανθρώπους που ξεκίνησαν την επίθεση. Δεν υπάρχουν πουθενά. Βλέπεις μόνο οικογένειες, νέους, παιδιά. Πολίτες που δεν μπορούν να πάνε πιο μακριά από την πλατεία της γειτονιάς τους αφού τα μέτρα της κυβέρνησης για τον κορωνοϊό δεν τους το επιτρέπουν. Τα βίντεο γίνονται περισσότερα. Ακόμα δεν μπορείς να δεις κάποιον από τους πολίτες να επιτίθεται. Οι κάτοικοι ξεκινούν αυθόρμητη πορεία διαμαρτυρίας στην περιοχή και περικυκλώνονται από ΜΑΤ που ρίχνουν κρότου λάμψης και χημικά. Μιλάς με μία φίλη που σου αναφέρει ότι το 12χρονο παιδί της είδε το βίντεο και φώναξε: «Κλείστο» με λυγμό. Ένα νέο παιδί που η πλατεία είναι η μοναδική χαρά του τους τελευταίους μήνες δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί ξυλοκοπήθηκαν άνθρωποι που διαμαρτυρήθηκαν για κάποια πρόστιμα. Την ρώτησε αν θα πρέπει να φοβάται να πάει στην πλατεία μήπως και φάει ξύλο με γκλομπ.
Φοβάσαι σε ένα κράτος δικαίου; Φοβάσαι τη Δημοκρατία; Το χθεσινό περιστατικό ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Για την ακρίβεια, ίσως δεν ξεπερνά προηγούμενες δράσεις αλλά είναι το πρώτο που προβάλλεται από απλούς πολίτες που έπιναν τον καφέ τους σε ένα παγκάκι και όχι από «ταραξίες αντεξουσιαστές» που βρίσκονταν σε κάποια πορεία. Και είναι και αυτό που αποδεικνύει ότι υπάρχουν εργαζόμενοι στο Σώμα της Αστυνομίας οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους ασκούν παράνομη βία όποτε εκείνοι κρίνουν. Ναι, είναι παράνομο να ξυλοκοπάς κάποιον επειδή διαμαρτυρήθηκε για κάτι. Ένα από τα πρώτα πράγματα που οφείλει να μαθαίνει και να αποδεικνύει ότι μπορεί και να πράξει ένας αστυνομικός, είναι να διαχειρίζεται με ψυχραιμία μια έκρυθμη κατάσταση. Να προσφέρει ασφάλεια στους πολίτες, όχι τρόμο. Αν κρίνει ότι κάποιος πρέπει να πάει στο τμήμα, να κάνει προσαγωγή κόσμια και πολιτισμένα. Είναι τρομοκρατία η βία και κανένας τρομοκράτης δεν έχει θέση μέσα στο ελληνικό σώμα. Από χθες το απόγευμα, ο συνδικαλιστής αστυνομικός Σταύρος Μπαλάσκας εμφανίζεται στα κανάλια και δηλώνει ότι υπάρχουν δύο τραυματισμένοι αστυνομικοί στο 401 Νοσοκομείο, οι οποίοι δέχτηκαν επίθεση από 30 άτομα. Κανένας όμως τους κατοίκους που ήταν στην πλατεία της Νέας Σμύρνης εκείνη την ώρα δεν είδε να συμβαίνει κάτι τέτοιο προηγουμένως.
Ακόμα και αν διαδραματίστηκαν έτσι τα γεγονότα, η έκρηξη βίας προς τον άνθρωπο που φώναζε:«Πονάω» δεν έχει καμία λογική εξήγηση. Ο κ. Μπαλάσκας, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσει την κουβέντα σήμερα το πρωί στον ΑΝΤ1, ρώτησε τον Δήμαρχο Νέας Σμύρνης αν στην περιοχή γύρω από την πλατεία υπάρχουν κτίρια που έχουν καταληφθεί από αντεξουσιαστές, για να πάρει αρνητική απάντηση και να δεχθεί άσχημη κριτική από τους υπόλοιπους καλεσμένους. Κατά τον κ Μπαλάσκα οι αστυνομικοί είναι πάντα θύματα που βρίσκονται τραυματισμένοι στο νοσοκομείο, όσοι ξυλοκοπούνται από αστυνομικούς είναι αντιεξουσιαστές και δεν υπάρχει κανένας πολίτης που πήγε στο νοσοκομείο, ασχέτως αν είδαμε στο βίντεο να τραυματίζουν τον ίδιο τον πολίτη. Τόνισε μάλιστα ότι: «Η βία φέρνει βία» για να δικαιολογήσει τους αστυνομικούς. Πριν λίγη ώρα ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δήλωσε: «Δύο αστυνομικοί τραυματίστηκαν, έγιναν 11 συλλήψεις, είναι σε εξέλιξη η εισαγγελική έρευνα, η άσκοπη βία δεν δικαιολογείται, θα υπάρξει ανάληψη ευθυνών, η αστυνομία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή το τελευταίο διάστημα». Ας κρατήσουμε μόνο το γεγονός ότι γίνεται εισαγγελική έρευνα και ας ελπίσουμε ότι το αποτέλεσμα θα δικαιώσει ένα κράτος που θέλει να λέγεται δημοκρατικό. Εσύ τι λες; Ζούμε τελικά σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου;