Γιουσέιν Μπολτ: What else?

Στις 21 Αυγούστου του 1986, στη φτωχή συνοικία Τρελόνι της Τζαμάικα, έρχεται στη ζωή ο άνθρωπος που θα κλέψει από τον Καρλ Λιούις τον τίτλο του γρηγορότερου ανθρώπου στον κόσμο. Οι γονείς του, Τζένιφερ και Ουέσλεϊ Μπολτ, θα του δώσουν το όνομα Γουσέιν, μία παραλλαγή του αραβικού Χουσεΐν, που σημαίνει όμορφος. Σύντομα το όνομα θα γίνει συνώνυμο του γρήγορου.

Οι γονείς του Γιουσέιν τα φέρνουν βόλτα δύσκολα, αφού όλα τους τα έσοδα προέρχονται από το μπακάλικο που διατηρούν με χίλιους κόπους. Όμως η φτώχεια εύκολα αποζημιώνεται με τα ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια. Ο Γιουσέιν παίζει κρίκετ και ποδόσφαιρο σε συνοικιακούς δρόμους με τον αδερφό του Σαντίκι και την αδερφή του Σερίν. «Όταν ήμουν μικρός, δεν σκεφτόμουν τίποτα άλλο εκτός από τα σπορ», θα πει αργότερα.

Ο μικρός Γιουσέιν γράφεται στο δημοτικό σχολείο Waldensia Primary, όπου και θα αναδείξει για πρώτη φορά το έμφυτο ταλέντο του στο τρέξιμο. Στα χρόνια του δημοτικού σπάνια χάνει στους αγώνες των 10 μέτρων που διοργανώνει το σχολείο. Σε μία χώρα όπου όλα τα παιδιά ονειρεύονται να γίνουν δρομείς, ο Γιουσέιν δείχνει να έχει το άστρο. 
«Το αγόρι που έμαθε να πετάει». Η ζωή του Γιουσέιν Μπολτ σε ένα 7λεπτο βίντεο κινουμένων σχεδίων.

Τα εφηβικά χρόνια τον βρίσκουν στο William Knibb Memorial High School. To μεγάλο του πάθος είναι το κρίκετ, όπου η ταχύτητα τού επιτρέπει να αναδειχθεί σε πολλούς αγώνες. Όμως το έμφυτο χάρισμα του Μπολτ στο τρέξιμο είναι πολύ σπάνιο για να χαραμιστεί σε ένα ομαδικό άθλημα. Ο προπονητής του στο κρίκετ διακρίνει το ταλέντο του και τον ενθαρρύνει να συμμετάσχει σε αγώνες στίβου. Το 2001, στην πρώτη συμμετοχή του σε σχολικό πρωτάθλημα, ο Γιουσέιν τερματίζει το διακοσάρι σε μόλις 22,04 δευτερόλεπτα, κερδίζοντας το πρώτο του χρυσό μετάλλιο. Τον ίδιο χρόνο θα συμμετάσχει στους αγώνες των χωρών της Καραϊβικής CARIFTA Games, όπου και θα διακριθεί στα 400 μέτρα, κερδίζοντας το αργυρό μετάλλιο με χρόνο 48,28. 

Η πρώτη συμμετοχή του Μπολτ σε παγκόσμια διοργάνωση πραγματοποιείται το 2001 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων, στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας. Αν και δεν κατορθώνει να προκριθεί στον τελικό των 200 μέτρων, τερματίζει με χρόνο 21,73 δεύτερα, που είναι ο καλύτερος προσωπικός του. Αργότερα τον ίδιο χρόνο θα κερδίσει το αργυρό μετάλλιο στα 200 και 400 μέτρα στους αγώνες CARIFTA Trials. Στο πλαίσιο της ίδιας διοργάνωσης το 2002 στις Μπαχάμες, θα αποσπάσει τέσσερα χρυσά μετάλλια στις κατηγορίες των 100 και των 200 μέτρων, καθώς και στη σκυταλοδρομία των 4×100 και των 4×400.

Ο Μπολτ θα αναδειχθεί σε ανερχόμενο αστέρι του παγκόσμιου στίβου ένα χρόνο αργότερα, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων του 2002. Σε αυτό το αθλητικό ραντεβού και μπροστά σε 36.000 θεατές που είχαν κατακλύσει το National Stadium στο Κίνγκστον της Τζαμάικα, ο 15χρονος σπρίντερ κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στα 200 μέτρα με χρόνο 20,61, καταφέρνοντας να γίνει ο νεότερος πρωταθλητής στην ιστορία των παγκοσμίων πρωταθλημάτων στίβου για εφήβους. Στην ίδια διοργάνωση θα κερδίσει ακόμη δύο αργυρά μετάλλια στις σκυταλοδρομίες των 4×100 και 4×400. Σε ηλικία 16 ετών ο Τζαμαϊκανός ρίχνει το παγκόσμιο ρεκόρ εφήβων στα 200 μέτρα στο εντυπωσιακό 20,13, ενώ στα 17 του πετυχαίνει στην ίδια κατηγορία το 19,93, καταφέρνοντας να γίνει ο πρώτος έφηβος που ρίχνει το χρόνο κάτω από τα 20 δευτερόλεπτα.

Μπολτ: «Κανείς δεν μπορεί να γίνει ο επόμενος Γιουσέιν Μπολτ».

Οι εντυπωσιακές επιδόσεις του Μπολτ σε εφηβικούς αγώνες της Τζαμάικα και της Καραϊβικής δημιουργούν μεγάλες προσδοκίες για την Ολυμπιάδα της Αθήνας το 2004, όταν ωστόσο ένας τραυματισμός στον τένοντα δεν του επιτρέπει να προκριθεί στον τελικό των 200 μέτρων. Ο Μπολτ αποκλείεται από τον πρώτο γύρο με χρόνο 21,05.

Το 2005 νέος πρωτονητής του Μπολτ χρήζεται ο Γκλεν Μιλς, που προσπαθεί να κάνει τον Τζαμαϊκανό έναν πραγματικά επαγγελματία σπρίντερ, που μέχρι τότε φαίνεται να πετυχαίνει περισσότερο χάρη στα φυσικά του προσόντα παρά την επαγγελματική νοοτροπία. Και το 2005 ωστόσο θα σταθεί άτυχος, αφού θα υποστεί τραυματισμό στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος στο Ελσίνκι, όπου θα τερματήσει τελευταίος με χρόνο 26,27. Παρά την απογοήτευση, ο Μπολτ έχει ήδη γράψει ιστορία, αφού γίνεται ο νεότερος αθλητής που προκρίνεται σε τελικό 200 μέτρων σε παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου.

Οι επιδόσεις του Μπολτ του επιτρέπουν να πλασαριστεί στην πεντάδα με τους καλύτερους σπρίντερ στον κόσμο τη διετία 2005-2006, όμως ένας νέος τραυματισμός το Μάρτιο του 2006 τον αναγκάζει να απουσιάσει από τους αγώνες της Κοινοπολιτείας στη Μελβούρνη, που κατέληξαν σε πάρτι για την αποστολή της Τζαμάικα, αφού οι τζαμαϊκανοί σπρίντερ επικράτησαν σε όλες τις κατηγορίες της διοργάνωσης.

Έχοντας αποφασίσει να επεκταθεί και στην κατηγορία των 400 μέτρων, το 2006 ο Μπολτ κατορθώνει να αποσπάσει το χάλκινο μετάλλιο στο Γκραν Πρι της Λωζάννης, τερματίζοντας πίσω από τους αμερικανούς Ξέβιερ Κάρτερ και Τάισον Γκέι. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου στη Στουτγκάρδη, ο Μπολτ πετυχαίνει προσωπικό ρεκόρ στα 200 μέτρα και με χρόνο 19,88 αποσπά το αργυρό μετάλλιο.

Το 2007 αποτελεί χρόνο-ορόσημο για τον Μπολτ, αφού «σπάει» το ρεκόρ του τζαμαϊκανού Ντόναλντ Κουάρι στα 200 μέτρα —που έχει μείνει «ανέπαφο» για τριάντα ολόκληρα χρόνια— κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο στους εθνικούς αγώνες στίβου της Τζαμάικα. Στα 23α Βαρδυνογιάννεια στο Ρέθυμνο, ο Μπολτ αποφασίζει να δοκιμάσει την τύχη του στα 100 μέτρα, πετυχαίνοντας με το ντεμπούτο του χρόνο 10,03 δεύτερα, που αποτέλεσε τότε τον καλύτερο προσωπικό του.

Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Οζάκα, ο Μπολτ κερδίζει το αργυρό μετάλλιο με χρόνο 19,91 δεύτερα, με τον Τάισον Γκέι να πετυχαίνει τότε νέο παγκόσμιο ρεκόρ, με χρόνο 19,76. Όμως το 2008 θα ερχόταν η στιγμή που ο Γιουσέιν Μπολτ θα πραγματοποιούσε το πιο τρελό του όνειρο, γράφοντας τα επόμενα χρόνια μία εξίσου τρελή σελίδα στην ιστορία του στίβου.

Στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου γίνεται ο πρώτος αθλητής μετά τον Καρλ Λιούις το 1984 που κερδίζει σε μία διοργάνωση το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα, τα 200 μέτρα και τη σκυταλοδρομία 4×100, πετυχαίνοντας και στις τρεις κατηγορίες παγκόσμια ρεκόρ (9,69, 19,30 και 37,10 δεύτερα αντίστοιχα). Η διαφορά με την οποία κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 200 μέτρα (0,66 δεύτερα) ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Η διαφορά των 11 εκατοστών του δευτερολέπτου με την οποία κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα ισοφάρισε το αντίστοιχο ρεκόρ του Λιούις, και σχετικά «άνετα», αφού άρχισε να πανηγυρίζει 20 μέτρα πριν τερματήσει.

Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου το 2009 στο Βερολίνο, ο Μπολτ καταρρίπτει το προσωπικό του ρεκόρ στα 100 μέτρα, πετυχαίνοντας νέο παγκόσμιο με χρόνο 9,58 δεύτερα. Τέσσερις μέρες αργότερα σημειώνει νέο ρεκόρ και στα 200 μέτρα, με χρόνο 19,19 δευτερόλεπτα.

Από τότε λίγα χρυσά λείπουν από τη συλλογή του Μπολτ. Αν και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Νταεγού το 2011 αποκλείεται από τον τελικό εξαιτίας αντικανονικής εκκίνησης, κερδίζει το χρυσό στα 200 μέτρα και τη σκυταλοδρομία 4×100. Στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου, αποσπά και πάλι το χρυσό στα 100, τα 200 και τα 4×100, πετυχαίνοντας στην τελευταία κατηγορία νέο ρεκόρ (36,84). Τα τρία μετάλλια στις ίδιες κατηγορίες κέρδισε και το 2013, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου του 2013 στη Μόσχα. Το ίδιο συνέβη και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2015 στο Πεκίνο.

H πρόκληση που θέτει η Ολυμπιάδα του Ρίο στον γρηγορότερο άνθρωπο του κόσμου περιορίζεται σε τρία μετάλλια και δύο λέξεις: triple triple. Αν ο Μπολτ καταφέρει να κερδίσει τα μετάλλια στις κατηγορίες των 100 μέτρων, 200 μέτρων και της σκυταλοδρομίας 4×100, θα γίνει ο πρώτος αθλητής στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που θα έχει κυριαρχήσει στις παραπάνω κατηγορίες για τρεις συνεχόμενες Ολυμπιάδες. Και ξέρει ότι δύσκολα κάποιος θα σπάσει το μυθικό ρεκόρ του. Όταν ρωτήθηκε πρόσφατα για το αν θα υπάρξει κάποιος άλλος σαν τον Γουσέιν Μπολτ, εκείνος απάντησε με τη γνωστή του αυτοπεποίθηση: «Αμφιβάλλω. Κανείς δεν μπορεί να γίνει ο επόμενος Γιουσέιν Μπολτ».