Το κλασικό πλέον κομμάτι ”loser” του Αμερικανού, Μπεκ, που έσκασε σαν βόμβα το Μάρτη του 1993, αντικατοπτρίζει απόλυτα τον τίτλο που θέλουμε να χαρίσουμε στον Αλσατό τεχνικό της Άρσεναλ, Αρσέν Βενγκέρ. Ο 65χρονος βρίσκεται αισίως 18 χρόνια στο τιμόνι των Λονδρέζων, έχει κατακτήσει 3 φορές την Premier League, όμως ο τελευταίος θρίαμβος σημειώθηκε πριν μία δεκαετία. Από τότε μέχρι σήμερα ο πρώην προπονητής της Μονακό, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό σύνολο, που θα αποδίδει όμορφο, ελκυστικό και επιθετικό ποδόσφαιρο.
Σε μεγάλο βαθμό το έχει καταφέρει, όμως δεν έχει πετύχει σε καμία περίπτωση να ”χτίσει” μία ομάδα με νοοτροπία νικητή. Αυτό αποδεικνυόταν περίτρανα τα προηγούμενα χρόνια, όταν οι ”Κανονιέρηδες” έφθαναν στην πηγή, αλλά νερό δεν έπιναν και αυτό αποδεικνύεται και φέτος. Ο Βενγκέρ ουσιαστικά τα τελευταία χρόνια έδειχνε ”λίγος” όταν απέναντι του είχε τεχνικούς επιπέδου Μουρίνιο ή Φέργκιουσον και στα ντέρμπι φαινόταν αυτοκαταστροφικός, έχοντας σοβαρό πρόβλημα είτε στο κομμάτι της τακτικής είτε στο κομμάτι της διαχείρισης του σκορ. Αυτό το έργο βλέπουμε και στη φετινή Premier League, με την Άρσεναλ να είναι ήδη εκτός διεκδίκησης τίτλου από νωρίς, παρά το γεγονός ότι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ διανύουν μεταβατική περίοδο.
Οι Λονδρέζοι δεν έχουν καταφέρει τη σεζόν που διανύουμε να κερδίσουν κανένα ντέρμπι και σαφώς το μεγαλύτερο κομμάτι της ευθύνης το έχει ο Βενγκέρ. Απέναντι στη Μάντσεστερ Σίτι, αν και βρέθηκε η ομάδα του μια ανάσα από τη νίκη, τελικά δεν τα κατάφερε, αφού ο Ντεμικέλις διαμόρφωσε το τελικό 2-2, επτά λεπτά πριν τη λήξη.Βασική αιτία, οι εντολές του Αλσατού για οπισθοχώρηση και παθητική στάση στο τελευταίο τέταρτο. Με αντίπαλο την Τότεναμ, φάνηκε αδύναμος στο θέμα της τακτικής, αφού άφησε εκτός ενδεκάδας τους Καθόρλα και Σάντσες, με αποτέλεσμα να αποσπά ισοπαλία με το ζόρι, με σκορ 1-1, από το σύνολο του Ποκετίνο, που φάνηκε συγκεντρωμένος και αρκετά πανούργος.
Στη συνέχεια, ο Αλσατός βρέθηκε απέναντι στον Ζοσέ Μουρίνιο και δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του αγώνα να τιμήσει το πλούσιο βιογραφικό του. Ο ‘‘Special One” μπλόκαρε τους Καθόρλα, Εζίλ και Σάντσες, εξουδετερώνοντας έτσι κάθε επιθετική έμπνευση της Άρσεναλ και πήρε μία άνετη νίκη με 2-0. Ο Βενγκέρ όμως για μία ακόμη φορά δεν ανέλαβε τις ευθύνες του και ως συνήθως, έκανε παράπονα για τη διαιτησία του Μάρτιν Άτκινσον.
Αργότερα, κατάφερε να ”αναστήσει” τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που μέχρι εκείνο το σημείο έψαχνε τα πατήματα της.Έχοντας εγκλωβιστεί στην πολυπρόσωπη άμυνα του Λουίς Φαν Χάαλ, άργησε χαρακτηριστικά να ρίξει στη μάχη το Γάλλο, Ολιβιέ Ζιρού, που θα μπορούσε με τα πλούσια σωματικά του προσόντα να κάνει τη ζημιά. Αντιθέτως αναλώθηκε σε ένα ανούσιο παιχνίδι με αμέτρητες πάσες και καμία προσοχή στην άμυνα και αυτό το πλήρωσε ακριβά, αφού ο Ρούνι βρήκε κενούς χώρους και οδήγησε τη Γιουνάιτεντ σε μία επική εκτός έδρας νίκη με 2-1.
Και φθάνουμε αισίως στο κυριακάτικο ντέρμπι με τη Λίβερπουλ.Μπορεί ο Βενγκέρ να είχε δικαιολογίες, αφού αντιμετώπιζε προβλήματα τραυματισμών των ”κινητήριων μοχλών”, Ράμσι, Αρτέτα και Γουίλσιρ, όμως η εικόνα της ομάδας του ήταν αποκρουστική. Απέναντι σε μία Λίβερπουλ, που δείχνει σημάδια σήψης μετά τη φυγή του Σουάρες, βρέθηκε κόντρα στη ροή του αγώνα μπροστά στο σκορ, όμως για μία ακόμη φορά έβγαλε μόνος του τα μάτια του. Ενώ η Άρσεναλ προηγείται και έχει και αριθμητικό πλεονέκτημα, μετά την αποβολή του Μπορίνι, ο Αλσατός δίνει σαφείς εντολές για οπισθοχώρηση, αντικαθιστά τον Σάντσες με αμυντικό, τον Μονρεάλ, με αποτέλεσμα η Λίβερπουλ να παίρνει μία ισοπαλία-νίκη με σκορ 2-2.
Ο Βενγκέρ μπορεί να είναι εξαιρετικός ποδοσφαιρικός έμπορος, αφού παραδοσιακά αγοράζει ταλέντα σε εξαιρετική τιμή και στη συνέχεια τα ”μοσχοπουλά”, όμως πλέον είναι ένας στατικός και μη εξελίξιμος τεχνικός. Εκτίθεται ανεπανόρθωτα στα σπουδαία και κρίσιμα παιχνίδια, αποδεικνύοντας πως πλέον είναι ξεκάθαρα ”loser”…!