Τα τελευταία 15 χρόνια, από τότε δηλαδή που τα χρήματα που άρχισαν να μπαίνουν στο ποδόσφαιρο και ιδίως στις ομάδες ήταν πάρα πολλά, γινόταν σαφές ότι σταδιακά θα είχαμε την δημιουργία ενός ποδοσφαιρικού χάρτη, αρχικά, δύο περιοχών.
Εκείνης των ισχυρών και εκείνης των αδύναμων. Στην δεύτερη περιοχή υπάρχει ακόμη μία, γενική, διαβάθμιση. Εκείνη που περιλαμβάνει ομάδες από τις πέντε μεγάλες ποδοσφαιρικές αγορές της Ευρώπης και τις υπόλοιπες, τις λιγότερο προηγμένες αλλλα όχι και κατ’ ανάγκη φτωχές.
Τα πολλά χρήματα είναι εκείνα που δίνουν την δυνατότητα σε μία ομάδα να ενισχυθεί με καλύτερους ποδοσφαιριστές, να επενδύσει στις ακαδημίες και τις εγκαταστάσεις να γίνει περισσότερο «ανταγωνιστική» και αν υπάρχει σχέδιο και άνθρωποι να το εφαρμόσουν, οι διακρίσεις δεν θα αργήσουν να έλθουν. Και οι διακρίσεις, φέρνουν περισσότερα χρήματα.
Φυσικά, τα πολλά χρήματα δεν εγγυώνται αυτόματα την επιτυχία. Πολλές ποδοσφαιρικές ιστορίες σπατάλης ή κακής οικονομικής διαχείρισης έχουν καταγραφεί σε όλη αυτή την περίοδο στο ευρωπαικό ποδόσφαιρο.
Ο Αμπράμοβιτς, από την ημέρα που αγόρασε την Τσέλσι ξόδεψε σχεδόν ένα δις ευρώ, μέχρι να φτάσει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Μοράτι, μπορεί με τον Μουρίνιο να πήρε τον τίτλο που κυνηγούσε από την εποχή του πατέρα του και του Χερέρα αλλά είναι δύσκολο να υπολογίσει κάποιος πόσα ξόδεψε, τα οποία ήταν πολύ περισσότερα από εκείνα του Αμπράμοβιτς και στο τέλος, οδήγησαν την ομάδα στα χέρια ενός Ταυλανδού επιχειρηματία.
Η Λιντς από τον ποδοσφαιρικό παράδεισο του Τσάμπιονς Λιγκ στην αρχή του 2000 βρέθηκε στην κόλαση του υποβιβασμού και της χρεωκοπίας. Η Ρέιντζερς, βρίσκεται ήδη εκεί. Η Πάρμα, πιο κάτω από την κόλαση. Δέκα μέρες πριν, καταχρεωμένη, πουλήθηκε αντί ΕΝΟΣ ευρώ. Τις περισσότερες φορές, όταν ασχολούμαστε με το οικονομικό προφίλ των ομάδων, βλέπουμε την μία πλευρά. Πόσο σημαντική δύναμη προσφέρουν τα χρήματα. Δεν βλέπουμε την ζημιά που μπορεί να κάνουν τα χρήματα που λείπουν.
Ιστορίες ομάδων με χρήματα που λείπουν, δεν αφορούν τις δημοφιλείς –συνήθως και ισχυρές ομάδες- αλλά τις λιγότερο ισχυρές ή τις αδύνατες. Η δεν βλέπουμε την εικόνα που δημιουργούν τα χρήματα που δεν ξοδεύονται ορθολογικά.
Την Κυριακή θα έχουμε το ντέρμπι ανάμεσα στην πρώτη ομάδα της βαθμολογίας τον Ολυμπιακό με 92,8 εκατ. ευρώ έσοδα την περίοδο 2013/14 και 58 βαθμούς με την δεύτερη ομάδα της βαθμολογίας, τον ΠΑΟ με 52 βαθμούς και έσοδα την ίδια περίοδο 18,9 εκατ. ευρώ. Τις δύο ομάδες χωρίζουν 6 βαθμοί και 73 εκατομμύρια.
Διατυπώνω ένα ερώτημα, τροφή για σκέψη. Πόσο ποιοτικότερη μπάλα παίζει ο πλουσιότερος Ολυμπιακός και πόσο value for money είναι οι βαθμοί που κερδίζει σε σχέση με εκείνους του ΠΑΟ; –
Διαβάστε περισσότερα για το μεγάλο ντέρμπι στο Sdna.gr