Το έργο “Do the human right thing – Υψώνουμε τη Φωνή μας για τα Δικαιώματα των Προσφύγων” υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Active Citizens Fund, με φορέα υλοποίησης το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ) και εταίρους το Κέντρο Διοτίμα, την International Rescue Committee Hellas (IRC) και την Popaganda. Πρόκειται για ένα έργο σπονδυλωτό, που συγκροτήθηκε από δράσεις συνηγορίας, ευαισθητοποίησης, ενημέρωσης και επιμόρφωσης, είχε ως κεντρικό θεματικό άξονα την ανάδειξη των θεμελιωδών δικαιωμάτων στη στέγαση, την απασχόληση και την υγεία αιτούντων/ουσών και δικαιούχων διεθνούς προστασίας και έθεσε εξαρχής ως στόχο την προάσπιση του πανανθρώπινου δικαιώματος σε μια αξιοπρεπή ζωή.
Αφετηρία του έργου, αποτέλεσε η εναρκτήρια εκδήλωση, η οποία έλαβε χώρα στο Σεράφειο του Δήμου Αθηναίων. Σημαντικά ορόσημα του έργου ήταν οι δημοσιεύεις των τριών αναφορών-αποτιμήσεων των συνθηκών και του επιπέδου πρόσβασης στη στέγαση, την απασχόληση και την υγεία για τους αιτούντες/ούσες άσυλο και δικαιούχους διεθνούς προστασίας.
Για τη σύνταξη των αναφορών, διεξήχθη, μεταξύ άλλων, ποσοτική έρευνα μέσω ενός κοινά διαμορφωμένου ερωτηματολογίου που διακινήθηκε συνολικά σε 243 γυναίκες και άνδρες, ωφελούμενες/ους των προγραμμάτων των τριών οργανώσεων.
Πρώτη δημοσιεύτηκε η έκθεση της κατάστασης αιτούντων/ αιτουσών και δικαιούχων διεθνούς προστασίας υπό το πρίσμα του δικαιώματος στη στέγη. Σκοπό της αποτέλεσε η ανάδειξη των κωλυμάτων, αφενός εστιάζοντας στο θεσμικό πλαίσιο και αφετέρου στην αποτίμηση της κατάστασης, ανασύροντας ποσοτικά δεδομένα σχετικά με τις συνθήκες στέγασης. Κάποια κωλύματα τα οποία περιορίζουν το δικαίωμα στην επαρκή στέγη αποτελούν τα κενά και η αυξανόμενη έμφαση σε μορφές φιλοξενίας εντός περίκλειστων και απόμακρων καταυλισμών στο σύστημα υποδοχής, όπου οι διαμένοντες/ουσες έχουν συχνά ακόμη και εξαιρετικά περιορισμένη ελευθερία κυκλοφορίας, όπως και η συνεχιζόμενη απουσία ενός ολοκληρωμένου πλαισίου και διακριτών δράσεων που να καθιστούν εφικτή την ομαλή μετάβαση των αναγνωρισμένων προσφύγων/ισσών από το σύστημα υποδοχής στην ένταξη εντός της κοινωνίας, οι οποίες εντείνουν την έκθεση ή/και εξώθηση των προσφύγων/ισσών σε συνθήκες ανέχειας και αστεγίας/επισφαλούς στέγασης.
Ενδεικτικά, σε σύνολο 64 αναγνωρισμένων προσφύγων/ισσών που ερωτήθηκαν στο πλαίσιο του έργου, το 50% βρίσκονταν ήδη ή/και κινδύνευαν να βρεθούν άμεσα χωρίς στέγη. Μέσω της αναφοράς τέθηκε ως κύριος στόχος η προάσπιση του καθολικού δικαιώματος σε επαρκή στέγη, ιδίως των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, ενώ αναφέρθηκαν κάποιες συστάσεις εκ μέρους των οργανώσεων σχετικά με την προστασία και υπεράσπιση του δικαιώματος στην στέγη προς την Ελληνική Πολιτεία, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη-μέλη της ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Κάποια από αυτά είναι η αποχή από την έξωση προσφύγων/ισσών από το σύστημα υποδοχής, η θέσπιση μέτρων ασφαλείας και προστασίας κατά την διαχείριση των εγκαταστάσεων υποδοχής, η ύπαρξη δομών μικρής διάρκειας ασφαλούς στέγασης για ευάλωτα άτομα, η αναθεώρηση της Τουρκίας ως ασφαλούς τρίτης χώρας, η ρύθμιση του κενού που προκύπτει από την ανανέωση αδειών διαμονής, το οποίο εμποδίζει την απρόσκοπτη πρόσβαση και σε άλλα δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην εργασία.
Εν γένει κρίνεται τεράστιας σημασίας το ζήτημα της ανάπτυξης και επένδυσης σε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο κοινωνικής κατοικίας, που να ανταποκρίνεται συμπεριληπτικά στις ανάγκες ιδίως των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων των προσφύγων και προσφυγισσών.
Διαβάστε εδώ την έκθεση για την στέγαση.
Ακολούθησε η δημοσίευση της δεύτερης έκθεσης, αναφορικά με το δικαίωμα στην εργασία, που αποτελεί τον αμεσότερο τρόπο ένταξης των προσφύγων/ισσών στην κοινωνία υποδοχής. Είναι ενδεικτικό ότι πρόσφυγες/αιτούντες σε καθεστώς ανεργίας, δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν στέγαση εκτός των προσφυγικών καταυλισμών, ενώ συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, ιδίως ψυχικής, λόγω άγχους επιβίωσης. Βάσει νόμου, οι αιτούντες/ούσες έχουν δικαίωμα πρόσβασης στην αγορά εργασίας, έξι μήνες μετά την κατάθεση της αίτησης διεθνούς προστασίας και εφόσον κατέχουν το σχετικό δελτίο αιτούντος διεθνή προστασία. Ωστόσο στην πράξη αντιμετωπίζουν μια σειρά από εμπόδια τα οποία περιστέλλουν το δικαίωμά τους στην εργασία, ήδη από το στάδιο υποδοχής αλλά και μετά την απόκτηση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Σε σύνολο 183 ερωτηματολογίων της έρευνας το 72,6% των ερωτηθέντων απάντησε ότι δεν έχει καταφέρει να εργαστεί, ενώ μόνο το 19,6% όσων εργάζονται έχουν σύμβαση εργασίας. Βασικούς ανασταλτικούς παράγοντες ως προς την εύρεση εργασίας φαίνεται να αποτελούν η έλλειψη γλωσσικών δεξιοτήτων, η δυσκολία απόκτησης εγγράφων, η απουσία κοινωνικού δικτύου, η δυσκολία ανοίγματος τραπεζικού λογαριασμού και η αδυναμία απόδειξης και αναγνώρισης υπάρχουσας εκπαίδευσης/ κατάρτισης.
Μέσα από τα προσκόμματα, προέκυψαν ενδεικτικές συστάσεις όπως η θέσπιση μαθημάτων ελληνικών και η δημιουργία ενταξιακών προγραμμάτων από το στάδιο υποδοχής προς το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, την Υπηρεσία Ασύλου, καθώς και προς την Ελληνική πολιτεία σε συνεργασία με τις τράπεζες.
Διαβάστε εδώ την έκθεση για την εργασία.
Η τρίτη κατά σειρά αναφορά που δημοσιεύτηκε στο πλαίσιο του έργου αφορούσε στο δικαίωμα στην υγεία. Με τίτλο «Δικαίωμα στην Υγεία, Δικαίωμα στη Ζωή» η αναφορά εξετάζει τα βασικά προσκόμματα στην πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και αποκαλύπτει πως η κατάσταση της υγείας και των παθολογιών που παρατηρούνται στον προσφυγικό πληθυσμό συνυφαίνεται με την πρόσβαση στην στέγαση και την απασχόληση που κατέδειξαν οι αντίστοιχες αναφορές. Συγκεκριμένα παρουσιάζονται ευρήματα σχετικά με την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, τις επιπτώσεις του Covid-19, την σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία, την ψυχική υγεία, την υγεία παιδιών και εφήβων.
Τα πιο συχνά κωλύματα που αναφέρει ο προσφυγικός πληθυσμός αφορούν σε ρατσιστικές συμπεριφορές από επαγγελματίες υγείας, τεράστια αναμονή ή/και μεγάλες καθυστερήσεις στα διαθέσιμα ραντεβού, απουσία δυνατότητας επικοινωνίας με τους γιατρούς λόγω έλλειψης διερμηνείας καθώς και διακοπή παρακολούθησης λόγω συνεχών παραπομπών από οργάνωση σε οργάνωση, με αποτέλεσμα την επιδείνωση προβλημάτων υγείας. Ενδεικτικό του παραπάνω είναι ότι σε σύνολο 190 ερωτηματολογίων της έρευνας το 60% των ερωτηθέντων χαρακτήρισε την υγεία του όταν ήρθε στην Ελλάδα από μέτρια έως πολύ κακή, ενώ όταν ρωτήθηκαν πως θα χαρακτήριζαν την υγεία τους σήμερα το 69,47% την χαρακτηρίζει ίδια ή χειρότερη ενώ μόλις το 27,89% αισθάνεται την υγεία του βελτιωμένη.
Μέσα από την αναφορά, αναδύονται συστάσεις και προτεινόμενες πολιτικές, όπως η δημιουργία ενός εξειδικευμένου μηχανισμού ιατρικών εξετάσεων, η ύπαρξη εξειδικευμένου προσωπικού εντός των ΚΥΤ/ΚΕΑΔ, η αύξηση των υπηρεσιών υγείας στις ανοιχτές δομές φιλοξενίας στα σημεία εισόδου -προτάσεις που απευθύνονται στο Υπουργείο Υγείας- και, επιπλέον, η άμεση παροχή του ΑΜΚΑ στα ασυνόδευτα παιδιά, η υιοθέτηση εξειδικευμένων μέτρων για την προστασία γυναικών, ΛΟΑΤΚΙ+ και αυξημένης ευαλωτότητας ατόμων, και η αναθεώρηση της απόφασης ορισμού της Τουρκίας ως ασφαλούς τρίτης χώρας -προτάσεις που απευθύνονται στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου αντίστοιχα.
Διαβάστε εδώ την έκθεση για την υγεία.
Για τη λήψη των δεδομένων στις τρεις εκθέσεις οι μέθοδοι που ακολουθήθηκαν, ήταν οι δομημένες συνεντεύξεις, τα ερωτηματολόγια και η βιβλιογραφική έρευνα. Πολλοί από τους συμμετέχοντες ήταν επωφελούμενοι/ες από τα προγράμματα των οργανισμών – εταίρων.
Φωτο: Αλέξανδρος Κατσής
Ιδιαίτερο βάρος, σε κάθε μία από τις παραπάνω αναφορές, δόθηκε στην έμφυλη διάσταση των προβλημάτων που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν επιζώσες, επιζώντες και επιζώντα έμφυλης βίας, γυναίκες, άντρες, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, έφηβοι και παιδιά ως αιτούντες/ούσες άσυλο και πρόσφυγες/ισσες στην Ελλάδα, σε σχέση με την πρόσβασή τους σε αξιοπρεπείς συνθήκες στέγασης, στην αγορά εργασίας και τις υπηρεσίες υγείας υπό το πρίσμα του καθολικού δικαιώματος στην επαρκή στέγη/κατοικία, το δικαίωμα στην εργασία και την υγεία. Τα πολλαπλά εμπόδια που έχουν να υπερβούν άτομα αυξημένης ευαλωτότητας συχνά αγνοούνται στις κρατικές πολιτικές ένταξης με αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να ζουν σε συνθήκες επισφάλειας και κινδύνου επανατραυματισμού.
Στο πλαίσιο του έργου “Do the human right thing”, και συγκεκριμένα της ενημέρωσης γύρω από το δικαίωμα στην εργασία και την υγεία, δημιουργήθηκαν βίντεο από την International Rescue Committee Hellas (IRC) σε συνεργασία με την Global Girl Media, σε πέντε διαφορετικές γλώσσες, Αγγλικά, Γαλλικά, Αραβικά, Φαρσί και Ουρντού.
Μπορώ να εργαστώ ή να ανοίξω επιχείρηση στην Ελλάδα; Τι έγγραφα χρειάζομαι για να βρω δουλειά; Έχω μια συνέντευξη, αλλά δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Έχω δικαίωμα πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη στην Ελλάδα; Δικαιούμαι υπηρεσίες ψυχικής υγείας;
Αυτή η σπουδαία πρωτοβουλία ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους/ες σχετικά με γραφειοκρατικά ζητήματα, την διαδικασία εύρεσης εργασίας, παραπομπές σε sites και οργανώσεις, καθώς και πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας. Μπορώ να εργαστώ ή να ανοίξω επιχείρηση στην Ελλάδα; Τι έγγραφα χρειάζομαι για να βρω δουλειά; Έχω μια συνέντευξη, αλλά δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Έχω δικαίωμα πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη στην Ελλάδα; Δικαιούμαι υπηρεσίες ψυχικής υγείας; Πώς μπορώ να κλείσω ραντεβού με γιατρό; Είναι μερικές μόνο από τις ερωτήσεις που βρίσκουν απάντηση στα βίντεο.
Στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να βρείτε τα βίντεο για την εργασία και την υγεία:
Παράλληλα, συντάχθηκαν άρθρα και στις 5 γλώσσες για την πρόσβαση στα δύο δικαιώματα, στη σελίδα Refugee Info. Ενδεικτικά τα δύο άρθρα στα αγγλικά για την εργασία και την υγεία, με επιλογή αλλαγής γλώσσας.
Παράλληλα με τη δημοσίευση των τριών εκθέσεων και δύο ημερομηνίες ορόσημα για τα δικαιώματα των προσφύγων, την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, αναπτύχθηκε η ομώνυμη ψηφιακή καμπάνια ευαισθητοποίησης. Απευθύνθηκε στο ευρύ κοινό, τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την Κοινωνία των Πολιτών, φορείς και οργανώσεις με στόχο να ρίξει φως στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι προσφυγικοί πληθυσμοί στην προσπάθεια τους να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες για μια αξιοπρεπή διαβίωση. Αντλώντας πρωτογενές υλικό από τις αναφορές και κεντρικό σύνθημα το «μοιράσου τη φωνή μας» επιχείρησε να δώσει το μικρόφωνο στους ανθρώπους σε κίνηση με σκοπό να ακουστεί η φωνή τους πιο δυνατά.
Φωτο: SOOC
Δεν είναι λίγα τα άρθρα που μοιράστηκε μαζί μας η Popaganda, δίνοντας ταυτόχρονα την ευκαιρία σε ανθρώπους να μιλήσουν για τις ιστορίες τους, τις δυσκολίες παραμονής στη χώρα και απόκτησης ασύλου, τις απαράδεκτες και μη βιώσιμες συνθήκες στα προσφυγικά camps.
Κάποιοι εξ’ αυτών είναι η Mathira, τρανς προσφύγισσα, η οποία μιλά στην Μαρία Λούκα για την ζωή της στο Πακιστάν, τους λόγους που την οδήγησαν να φύγει, τους πρώτους μήνες στην Ελλάδα αλλά και τις σημαντικές ελλείψεις της ελληνικής πολιτείας να προστατέψει άτομα αυξημένης ευαλωτότητας που βρίσκονται διαρκώς σε κίνδυνο επανατραυματισμού. Ο David από την Συρία διηγείται την ιστορία αυτού και του αδερφού του, φέρνοντας στην επιφάνεια το ζήτημα της κλειστής δομής στη Σάμο αλλά και τις συνθήκες διαβίωσης εκεί. Ο Αλέξανδρος, απόφοιτος πλέον, της Νομικής Σχολής Αθηνών, με καταγωγή από την Νιγηρία, μας μιλά για τον δικό του αγώνα και πως τα κατάφερε.
Ο λόγος όμως δόθηκε και στους ίδιους τους πρόσφυγες. Η Αϊγκιούν Κουμρού μοιράζεται την ιστορία της, μιλώντας για τους λόγους που την ανάγκασαν να εγκαταλείψει την πατρίδα της και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες/ισσες στην προσπάθεια να ανακτήσουν τη ζωή που αναγκάστηκαν να στερηθούν, στη χώρα μας. Αυτοί και άλλοι πολλοί ύψωσαν την φωνή τους, για τα δικαιώματα τους αλλά και των συνανθρώπων και συμπολιτών τους, μοιράστηκαν την ιστορία τους και υπογράμμισαν τα μελανά σημεία της καταπάτησης των δικαιωμάτων τους.
Όλα τα άρθρα του έργου μπορείτε να τα βρείτε εδώ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ MICKLE
Το έργο δημιούργησε επίσης την πολύτιμη ευκαιρία ανταλλαγής και επιμόρφωσης νέων επαγγελματιών στο χώρο της επικοινωνίας. Φοιτητές και φοιτήτριες τμημάτων επικοινωνίας και ΜΜΕ από όλη τη χώρα παρακολούθησαν τρία διαδικτυακά σεμινάρια με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα προσφύγων και προσφυγισσών. Κατά τη διάρκεια των εκπαιδεύσεων, οι συμμετέχουσες/συμμετέχοντες απέκτησαν θεωρητικές γνώσεις γύρω από τη διεθνή προστασία και τα δικαιώματα που κατοχυρώνονται για τους δικαιούχους της, ενώ επιπλέον εξοικειώθηκαν με τις νομικές προβλέψεις για την πρόσβαση σε βασικά δικαιώματα στην Ελλάδα αλλά και με τα εμπόδια που αντιμετωπίζει ο προσφυγικός πληθυσμός για να τα απολαύσει. Η εστίαση, όμως, των σεμιναρίων ήταν στη μεθοδολογία δημοσιογραφικής κάλυψης που σέβεται και προωθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά τους τρόπους πρακτικής εφαρμογής της. Μέσω διαδραστικών ασκήσεων και προσομοιώσεις συνέντευξης, τα εκπαιδευόμενα άτομα είχαν την ευκαιρία να εφαρμόσουν τη θεωρητική γνώση και να παράξουν πρωτότυπη δημοσιογραφική ύλη.
Στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να βρείτε άρθρα συμμετεχόντων/ουσών στο σεμινάριο, τα οποία δημοσιεύθηκαν σε συνέχεια του “Σεμιναρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αιτούντων/αιτουσών άσυλο και προσφύγων”.
Επίσης, στο πλαίσιο επιμόρφωσης των ασυνόδευτων παιδιών, 21 παιδιά από 16 έως 18 ετών που μένουν σε διαμερίσματα υποστηριζόμενης διαβίωσης της IRC στην Αθήνα, παρακολούθησαν εργαστήρια σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ειδικότερα, τα δύο από τα τρία σεμινάρια έλαβαν χώρα στα γραφεία της IRC, και επικεντρώθηκαν στα εργασιακά δικαιώματα μέσα από την εμπειρία των εργασιακών συμβούλων της οργάνωσης. Το τρίτο και τελευταίο είχε ως κεντρικό θέμα συζήτησης τα ανθρώπινα δικαιώματα ως προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Το εργαστήριο είχε διαδραστικό χαρακτήρα και πλαισιώθηκε από διάλογο και θεατρικά παιχνίδια. Πραγματοποιήθηκαν στην Αγγλική γλώσσα, ενώ, όταν χρειάστηκε, υπήρξε διερμηνεία στα Ουρντού, καθώς αρκετοί από τους συμμετέχοντες είχαν καταγωγή από το Πακιστάν. Η ανταπόκριση ήταν πολύ θετική, εκτιμώντας ιδιαίτερα την ενεργό συμμετοχή και τη διαδραστικότητα.
Οι επιμορφωτικές δράσεις του προγράμματος ολοκληρώθηκαν με δυο διαδικτυακές, διαδραστικές διαλέξεις για το δικαίωμα στη στέγαση και την απασχόληση, στις οποίες συμμετείχαν περισσότεροι από 50 δημόσιοι λειτουργοί από όλη την Ελλάδα. Μέσω της ενημέρωσης τους, τα εκπαιδευόμενα άτομα είχαν τη δυνατότητα να εντοπίσουν και τρόπους με τους οποίους από τη θέση τους μπορούν να διευκολύνουν τις διαδικασίες, αλλά και να διεκδικήσουν συστημικές αλλαγές μέσα στις υπηρεσίες τους.
Στην εκδήλωση κλεισίματος του έργου και παρουσίασης των αποτελεσμάτων, δόθηκε ο λόγος στα μέλη των οργανώσεων, καθώς και σε πρόσφυγες και προσφύγισσες, οι οποίοι/ες μοιράστηκαν της δικές τους ιστορίες με το κοινό. Επίσης, πραγματοποιήθηκε η πρώτη προβολή του ντοκιμαντέρ μικρού μήκους της Μαρίας Λούκα και του Αλέξανδρου Κατσή με τίτλο «Ροές Ανθρώπων, Ροές Ιστορίας», όπου ακούγονται οι βιωματικές ιστορίες δύο προσφυγισσών, αντικατοπτρίζοντας μία γενικότερη αφήγηση των δυσχερειών της προσφυγικής κοινότητας στην Ελλάδα.
Όλες οι οργανώσεις-εταίροι επιχείρησαν αυτό το ομαδικό έργο, ο καθένας με την πολύτιμη συμβολή του, έχοντας ως κοινό όραμα την ανάδειξη των υπαρχόντων κωλυμάτων, την ενδυνάμωση της θέσης των ανθρώπων της προσφυγικής κοινότητας στην ελληνική κοινωνία, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους και τελικά την ανάκτηση της αξιοπρέπειάς τους. Τα πορίσματα του έργου, καθώς και τα εργαλεία που παρήχθησαν παραμένουν, δυστυχώς, επίκαιρα και χρήσιμα, και είναι στη διάθεσή σας. Σας καλούμε να τα αξιοποιήσετε!
Οι απόψεις που εκφράζονται στο παρόν αποτελούν προσωπικές απόψεις του συντάκτη / της συντάκτριας και δεν απηχούν απαραίτητα τις απόψεις του Χρηματοδοτικού Μηχανισμού του ΕΟΧ ή του Διαχειριστή Επιχορήγησης του Προγράμματος Active citizens fund στην Ελλάδα (Ίδρυμα Μποδοσάκη σε συνεργασία με το SolidarityNow).
Το έργο “Do the human right thing – Υψώνουμε τη Φωνή μας για τα Δικαιώματα των Προσφύγων” υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ) και εταίρους το Κέντρο Διοτίμα, την International Rescue Committee Hellas (IRC) και την Popaganda.
Το πρόγραμμα Active citizens fund, ύψους € 13,5 εκ., χρηματοδοτείται από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία και είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 2014 – 2021, γνωστού ως EEA Grants. Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενδυνάμωση και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, στην ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος Active citizens fund για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow.Διαβάστε περισσότερα εδώ: www.activecitizensfund.gr