Στη συλλογική συνείδηση, οι ταινίες τρόμου είναι συνδεδεμένες με το ανδρικό φύλο, τόσο στη θέση της παραγωγής και σκηνοθεσίας όσο και στη θέση του κοινού. Θες γιατί οι άνδρες θεωρούνται πιο ανθεκτικοί και οι γυναίκες πιο φοβητσιάρες, θες γιατί αυτή η εκδοχή διαπερνούσε (άλλοτε διακριτικά και άλλοτε όχι) ένα μεγάλο μέρος των ταινιών τρόμου, η παρουσία των γυναικών στο είδος σε ενεργητικό ρόλο ήταν/είναι υποτιμημένη. Έρευνες σχετικά με το φύλο και το σινεμά όπως το βιβλίο της Carol J. Clover, Men, Women, and Chain Saws, ταινίες σκηνοθετημένες από γυναίκες αλλά και δυναμικές horror πρωταγωνίστριες όπως η Ellen Ripley στο Alien του Ridley Scott, έδειξαν ότι οι γυναίκες είναι εξίσου ευέλικτες να τρομοκρατήσουν τα ακροατήρια. Ακολουθούν δέκα ταινίες που το αποδεικνύουν (οι πρώτες 10 από τις 50 που δημοσίευσε το Flavorwire).
1. In my skin
Η νέα σκηνοθέτης του Γαλλικού εξτρεμιστικού κινήματος στα horror,ερευνά την αποξένωση που νιώθουμε-κυρίως οι γυναίκες- από το σώμα μας σε αυτή τη σκοτεινή body-horror ιστορία αυτοκαταστροφής.
2. The Slumber Party Massacre
Η Amy Holden Jones απέρριψε την πρόταση του μοντάζ της ταινίας E.T. του Spielberg για να γυρίσει το The Slumber Party Massacre, που γράφτηκε από τη συγγραφέα και φεμινίστρια ακτιβίστρια Rita Mae Brown. Η ταινία δεν παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά και καταλήγει σαν μια παρωδία του είδους τρόμου, όπου τα αγόρια παίρνουν όλες τις χαζές αποφάσεις και μια ομάδα γυμνασιοκόριτσων παίρνει στο κυνήγι το δολοφόνο.
3. The Slumber Party Massacre ΙΙ
Ο Roger Corman, μεγαλοπαραγωγός της εποχής που βοήθησε σημαντικούς σκηνοθέτες στην αρχή της καριέρας τους, ήταν ένας από τους ελάχιστους του είδους που τότε πρόσφεραν σε γυναίκες το ρόλο της σκηνοθεσίας. Αν και το σίκουελ δεν είναι τόσο έξυπνο όσο το πρώτο, η Deborah Brock έκανε καλή δουλειά, ιδίως με τον γελοίο κακό που κραδαίνει ένα τρυπάνι-ηλεκτρική κιθάρα.
4. The Hitch-Hiker
Η Ida Lupino ήταν μια πρωτοποριακή σκηνοθέτης, η καριέρα της οποίας διευρύνθηκε τις δεκαετίες του ’40 και του ’50, όταν ήταν εξαιρετικά δύσκολο να βρεις γυναίκες στην καρέκλα του σκηνοθέτη. Το ντεμπούτο της Hitch Hicker έγινε διάσημο ως το πρώτο φιλμ νουάρ σκηνοθετημένο από γυναίκα, χάρη στον ψυχολογικό τρόμο και ρεαλισμό του και πραγματεύεται δύο άντρες υπό την απειλή όπλου ενός φυλακισμένου που έχει αποδράσει.
5. Near Dark
Bαμπίρ-νομάδες περιφέρονται στους σκονισμένους δρόμους μιας μικρής πόλης τη νύχτα, προκαλώντας προβλήματα και ψάχνοντας διασκέδαση. Τα ζόμπι στην ταινία της Kathryn Bigelow δεν βασίζονται στο ρομαντισμό του αίματος. Η δική τους ζωή είναι μια ζωή της βαρβαρότητας με εθισμό και τρέλα.
6. American Psycho
H Mary Harron μετέφερε στην οθόνη το American Psycho του Bret Easton Ellis (που προηγουμένως θεωρούνταν αδύνατο να κινηματογραφηθεί), προβάλλοντας το ταλέντο του Κρίστιαν Μπέιλ να μεταμορφώνεται – εδώ σαν ψυχοπαθής επενδυτικός τραπεζίτης που περνά τα 80’s σε παράλογα μοντέρνα εστιατόρια, συγκρίνοντας επαγγελματικές κάρτες με τους συναδέλφους του (όταν δεν τoυς σκοτώνει ), και αποπλανώντας (τρομοκρατώντας) τις γυναίκες. Το σατιρικό στοιχείο της Harron και η κοφτερή ματιά της δημιούργησαν το ιδανικό περιβάλλον για τη δράση του κατά συρροήν δολοφόνου.
7. Trouble Every Day
Η Claire Denis μας εισάγει σε μια κανιβαλιστική ιστορία αγάπης με τους Vincent Gallo και Béatrice Dalle, όπου η πείνα για ανθρώπινη σάρκα και η λαχτάρα για συντροφικότητα είναι ένα.
8. Boxing Helena
Η Jennifer Chambers Lynch, η κόρη του David Lynch, έχει δημιουργήσει μια δική της συναρπαστική καριέρα. Υπάρχει κάτι ατέλειωτα παράξενο και υπέροχο για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, την ιστορία ενός χειρουργού ο οποίος κρατά μια γυναίκα φυλακισμένη έχοντας ακρωτηριάσει τα άκρα της. Συνδυάζοντας έναν ήσυχο τρόμου, φαντασία και ερωτικό δράμα (θα μπορούσε κανείς να πει ακόμα και dramedy), η Lynch δημιούργησε το πιο παράξενο παραμύθι της δεκαετίας του ’90.
9. Messiah of Evil
Οι σεναριογράφοι του American Graffiti, Willard Huyck και Gloria Katz σκηνοθέτησαν αυτή την παράξενη και τρομακτική ταινία για ένα zombie cult που αναλαμβάνει μια παραθαλάσσια πόλη.
10. American Mary
Το Καναδικό δίδυμο σκηνοθετών Jen και Sylvia Soska δημιούργησε μια αντιηδωίδα για την Katharine Isabelle του (Ginger Snaps) χωρίς να αναγκάζει το κοινό να ταυτιστεί ή να εγκρίνει τις πράξεις της – πράγμα σπάνιο σε γυναικείους χαρακτήρες. Υπάρχουν πολλές γκρίζες ζώνες στην ιστορία των Soskas για μια απογοητευμένη φοιτήτρια ιατρικής της οποίας η καριέρα παίρνει μια σκοτεινή τροπή όταν μπαίνει στον κόσμο των χειρουργικών επεμβάσεων και την ακραία τροποποίηση του ανθρώπινου σώματος.
