I.D.
O Gorean Lord (bdsmhellas.blogspot.gr, bdsmhellas.gr), ασχολήθηκε εντελώς τυχαία με το BDSM πριν από περίπου 21 χρόνια. Για εκείνον αποτελεί ένα ταξίδι στην αυτογνωσία που έχει ως όχημα μετάβασης το κορμί του, θέλει να μάθει και να ζήσει όσο πιο πολλά μπορεί αφού είναι τρόπος ζωής και όχι μόνο μια σεξουαλική δραστηριότητα. Είναι Αφέντης, δημιουργεί μόνος του χειροποίητα μαστίγια και κολάρα τα οποία χαρίζει σε όσους επιλέγει και κατασκευάζει διάφορα αντικείμενα που χρησιμοποιεί στα sessions του. Διαθέτει μάλιστα ένα dungeon (προσωπικά το ονομάζω «Λούνα Παρκ για kinksters-Fetish Museum» αφού έχει μέσα άπειρα παιχνίδια και αντικείμενα, μάλιστα κάποια χειροποίητα μαστίγια χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα) στο κέντρο της πόλης για να παίζει ο ίδιος και οι φίλοι/γνωστοί που φιλοξενεί εκεί.
In their own words:
Καθημερινά αναζητάω τον εαυτό μου. Το πώς θα μεταβώ εκεί διαμορφώνεται παράλληλα με το εγχώριο ελληνικό σκηνικό, γιατί η απελευθέρωση στην Ελλάδα είναι μια δύσκολη έννοια, λόγω του δογματισμού της θρησκείας και της φύσης της ελληνικής κοινωνίας, των ηθικών συμβάσεων κτλ. Τα πράγματα εδώ είναι πρωτόλεια. Κάποιος που θέλει να ανακαλύψει τον χώρο πρέπει να προσέχει πάντα τους κανόνες ασφαλείας τους οποίους πρώτα πρέπει να ψάξει, να τους μάθει και να τους κατανοήσει, να βασίζεται στη λογική του και να μην επιτρέπει να του προβάλλεται το παράλογο ως λογικό. Η ηδονή και η οδύνη είναι δύο σύντροφοι που συνυπάρχουν στον ίδιο εγκέφαλο και τον ολοκληρώνουν. Όπως το χάδι και το χαστούκι. Χρειάζεται το ζενίθ και το ναδίρ, για να βιώσεις απόλυτα τη διαδρομή της μετάβασης από το ένα στο άλλο. Όσον αφορά τη διαχωριστική γραμμή, δεν υπάρχει, μεταβάλλεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, ανάλογα από το πόσο πολύ θέλει να βιώσει κάποια πράγματα. Αυτού του είδους οι σχέσεις υπήρχαν πάντοτε, ακόμα και στις σχέσεις ισότητας, ο δυναμικός χαρακτήρας υπερισχύει. Όλες οι σχέσεις λοιπόν μπορούν να λειτουργήσουν με ή χωρίς φετίχ, εντός ή εκτός κρεβατοκάμαρας, αρκεί να υπάρχει αρμονία, συνειδητός διαχωρισμός των ρόλων και γνώση του τι κάνεις, τι ζητάς και γιατί. Η «εκπαίδευση» ενός/μιας υποτακτικού/ής πρέπει να γίνεται και με τιμωρία και με επιβράβευση για να υπάρχουν ισορροπίες και αξιολόγηση της πορείας. Το οξύμωρο είναι ότι πολλές φορές η «τιμωρία» μπορεί να είναι η ίδια η επιβράβευση, αν είναι αυτό που αναζητά κάποιος.
I.D.
Η Artemis Diana (artemisdianagr.blogspot.com) είναι στον χώρο περίπου 15 χρόνια και από τότε που θυμάται τον εαυτό της, είναι μια δυναμική και απόλυτα Κυριαρχική Γυναίκα. Εδώ και έξι χρόνια έχει τον jonny ως μόνιμο σκλάβο και σύζυγο παράλληλα, ο οποίος υπακούει σε όλες τις διαταγές της. Έχει όμως υπό την «κατοχή» της κι άλλους σκλάβους. Ο καθένας με τον τρόπο του και σύμφωνα με τις διαταγές της, είναι χρήσιμοι σε πολλούς τομείς της ζωής της. Ο jonny συνειδητοποίησε τον υποτακτικό χαρακτήρα του πριν από 20 χρόνια. Είχε για φίλες τις πιο δυναμικές γυναίκες και φρόντιζε πάντοτε να είναι εξυπηρετικός και υπάκουος σε ο,τι του ζητούσαν. Τα τελευταία έξι χρόνια ζει υπηρετώντας τη Θεά του, όπως ο ίδιος αποκαλεί την Artemis Diana, ευτυχισμένος που μπορεί να συμβάλει όπως μπορεί για να ζει εκείνη καλύτερα.
In their own words:
Δυστυχώς στην Ελλάδα αναγκαζόμαστε ακόμα να κρατάμε κρυφά τα βίτσια μας από τον πολύ κόσμο. Βέβαια και πρόβλημα να μην υπήρχε δε θα θέλαμε να γνωστοποιούμε στους πάντες τι κάνουμε μιας και το κρεβάτι του καθενός είναι ο ναός του και το πώς τη βρίσκει κάθε ζευγάρι είναι δικό του θέμα. Ένας/μια Κυρίαρχος/η, πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα με σοβαρότητα, να υπολογίζει τη συναίνεση, να σταματά οτιδήποτε κάνει αν αισθανθεί άσχημα ο παρτενέρ του και να σέβεται. Ένας υποτακτικός δεν σημαίνει ότι είναι σκουπίδι, εκτός και αν το «σκουπίδι» είναι μέρος κάποιου παιχνιδιού. Σίγουρα υπάρχουν άπειρα ζευγάρια και οικογένειες που έχουν αυτόν τον τρόπο ζωής ασυνείδητα, παράδειγμα να έχει το πάνω χέρι η γυναίκα στην οικογένεια είναι πολύ σύνηθες, αυτή τον σέρνει από τη μύτη λένε. Σε όλες τις vanilla σχέσεις υποβόσκει ένας υπόγειος ανταγωνισμός για την επιβολή και την κυριαρχία. Είναι στη φύση του ανθρώπου. Ουσιαστικά η ισότητα είναι φαινομενική και ίσως υποκριτική πολλές φορές. Οι «δικές μας» σχέσεις έχουν απόλυτα ξεκάθαρους όρους που τους αποδέχονται και οι δύο ανεπιφύλακτα και εν τέλει είναι πιο υγιείς.