Αν είχες διαβάσει το «Ο Αστερίξ στην Κορσική», ήξερες τι θα γινόταν στη χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής…

Όταν φτάνει ο Αστερίξ στην Κορσική, στην ομώνυμη περιπέτειά του, με έκπληξη μαθαίνει ότι λόγω παρατεταμένης απουσίας του αρχηγού Ωκαταταρινέταμπελατσιτσίξ έχει δρομολογηθεί εκλογή νέου αρχηγού με τις κάλπες ήδη γεμάτες πολύ πριν τη διενέργεια εκλογών. Στην Κορσική δεν έχει σημασία τι έχει μέσα η κάλπη, τις πετάνε στη θάλασσα κι αρχηγός βγαίνει ο δυνατότερος. Κάπως έτσι ήταν και οι χθεσινές κάλπες στη βουλή, ξέραμε τι είχαν μέσα παρά την σχεδόν 20ωρη συζήτηση που εξόντωσε το πολιτικό μας προσωπικό.

Κι αφού το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο, μάθαμε τίποτα ενδιαφέρον από την εξοντωτική διαδικασία;

Ο υπόγειος εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας ξεκίνησε με το σκάνδαλο εκπομπών ρύπων της VW και συνεχίζεται με το φιξάρισμα των τιμών των φαρμάκων από τη Novartis. Η Ελλάδα ως χώρα αναφοράς του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας  που καθορίζει τις τιμές των φαρμάκων παγκοσμίως μοιραία μπήκε κάτω από το μικροσκόπιο των Αμερικάνων. Αρα σκάνδαλο υπάρχει και μάλλον είναι το πρώτο πανθομολογούμενο από όλα τα κόμματα στη σύντομη ιστορία των μεταπολιτευτικών εξεταστικών/προανακριτικών επιτροπών. Φυσικά κάθε κόμμα έχει τη δίκη του οπτική και κάποια κόμματα ενδεχομένως έχουν παραπάνω από μία.

Ακούστηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να αξιοποιήσει το σκάνδαλο για να γαντζωθεί στην εξουσία πετώντας λάσπη στους πολιτικούς του αντιπάλους και να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας από το θέμα της ονομασίας της πΓΔΜ. Η πρώτη προσέγγιση στέκει λογικά, καθώς υπάρχει μια χρυσή ευκαιρία για την κυβέρνηση να πετσοκόψει τις πιθανότητες επανόδου στην εξουσία από μια μικρή dream team παλαιομνημονιακών. Το λες κι αναζήτηση διαχωριστικών γραμμών τώρα που είναι όλοι μνημονιακοί. Το σενάριο για την πΓΔΜ αφορά κυρίως συζητήσεις που γίνονται σε πιάτσες ταξί για μπετονάρισμα της συντηρητικής εκλογικής βάσης στη βόρεια Ελλάδα, αλλά κι όσους αρέσκονται σε συνωμοσιολογίες που περιλαμβάνουν ομοσπονδιακές υπηρεσίες των ΗΠΑ, Εβραίους και reptilians.

Η βασική επιδίωξη της κυβέρνησης όμως είναι άλλη. Όσοι κυβερνητικοί βουλευτές πήραν τον λόγο αναφέρθηκαν στο κόστος του σκανδάλου και πως αυτό οδήγησε στα μνημόνια. Η διαφθορά που μας έριξε στα νύχια (ή στην ανάγκη) του ΔΝΤ. Θυμίζει κάτι αυτό; Ίσως λίγο τον ΓΑΠ όταν έλεγε ότι κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα. Μέχρι τώρα η πούρα αριστερή ανάγνωση της κρίσης μιλούσε για δομική κρίση του καπιταλισμού δια της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβε ότι ο καπιταλισμός αργεί να πέσει και με τη χαλάρωση της λιτότητας να παραπέμπεται στις γερμανικές καλένδες είναι μια καλή ευκαιρία για την κυβέρνηση να ανακαλύψει το λεφτόδεντρο της καταπολέμησης της διαφθοράς ως μεταμνημονιακή ουτοπία. Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι θέλει απλά την κάθαρση στον χώρο της υγείας. Καλό στόρι για να το λέει ο Πολάκης στα καφενεία του Αποκόρωνα και των Σφακίων, αλλά μεταξύ μας, δεν το πιστεύει κανείς.

Η ΝΔ για άλλη μια φορά φάνηκε να βασανίζεται από το γνωστό θέμα του διχασμού με την καραμανλική πτέρυγα να έχει τη δίκη της στρατηγική που φάνηκε πιο καθαρά από ποτέ χάρη στην υπέροχη σοσιαλμιντιακή παρουσία του Ευάγγελου Αντώναρου. Όμως ούτε η νεοπαγής συμμαχία σαμαρικών-μητσοτακικών φάνηκε να είναι σε απόλυτη συμφωνία. Οι Σαμαράς και Γεωργιάδης έπαιξαν σκληρό ροκ, ειδικά ο πρώην πρωθυπουργός επιχείρησε ολική επαναφορά στο προσκήνιο για πρώτη φορά μετά το δημοψήφισμα του 2015. Η ένταση της ομιλίας τους, καθώς και η πλήρης ατζέντα με ανάλυση όλης της επικαιρότητας (ονομασία πΓΔΜ, Ίμια κλπ.) έδωσαν χαρακτηριστικά «αρχηγικής» ομιλίας, η οποία επισκίασε την αρκετά πιο μετριοπαθή ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο Άδωνις Γεωργιάδης ακολούθησε την ασφαλή οδό της σύγκρουσης με τον Παύλο Πολάκη, που τόσο αρέσει στο οπαδικό κοινό και των δυο, ποντάροντας στο γεγονός ότι παρά τον ποινικό χαρακτήρα της επιτροπής αυτή παραμένει βαθύτατα πολιτική διαδικασία. Ο φόβος του διχασμού επέβαλε και στη ΝΔ να προτείνει το πρωτάκουστο: να μην υπάρχουν 10 κάλπες, μια για κάθε εμπλεκόμενο, αλλά μόνο μία που θα ψήφιζαν μόνο υπέρ ή κατά της σύστασης προανακριτικής επιτροπής. Για να μην υπάρξει διαφοροποίηση και να μη δουν τη διαδικασία ως αφορμή για εσωκομματικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Η επιμονή της πλειοψηφίας στις 10 κάλπες οδήγησε τη ΝΔ στην αποχή «ασφαλίζοντας το μαντρί» κατά Αβέρωφ. Κάποιοι στη ΝΔ φοβούνται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στόχο να διαλύσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης, να τους βάλει όλους φυλακή και να εγκαθιδρύσεισει όντως καθεστώς Μαδούρο (sic). Φόβος αδικαιολόγητος γιατί μάλλον ξεχνούν ότι η μόνη απόπειρα να διαλυθεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δια της διαλεύκανσης σκανδάλου έγινε πριν από 30 χρόνια και ως τραγική ειρωνεία το είχε επιχειρήσει η ΝΔ του Μητσοτάκη σε συνεργασία με τον τότε ΣΥΝ. Όσο προχωράει η εξεταστική, η ΝΔ θα μπει σε δίλημμα και να διαλέξει αν θα θυσιάσει κάποιους ως Ιφιγένειες για να κάνει μια κάθαρση α λα ΠΑΣΟΚ ή αν θα πάει τη μάχη μέχρι τέλους ρισκάροντας είτε να βγει καθαρή είτε να δώσει την ευκαιρία στην κυβέρνηση να πετάει το όνομα Novartis στη βουλή όπως πετάει το όνομα της Siemens κάθε φορά που στριμώχνεται.

Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι προσπάθησαν να ακολουθήσουν μια μέση οδό «δείχνοντας» το πάρτι της εκτόξευσης της φαρμακευτικής δαπάνης επί Καραμανλή σε αναζήτηση διαχωριστικών γραμμών από τη ΝΔ, ενώ ταυτόχρονα έθιξαν το θέμα της αδικαιολόγητης απουσίας μιας 11ης κάλπης για τον Παναγιώτη Κουρουμπλή, παρά την αναφορά του ονόματός του. Για την παράλειψη αυτή κανείς απο την πλειοψηφία δεν έδωσε μια ικανοποιητική απάντηση. Σε λίγο υψηλότερους τόνους κινήθηκαν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι Βενιζέλος και Λοβέρδος. Όπως και ο Σαμαράς, έτσι κι αυτοί επιχείρησαν μια επάνοδο στο προσκήνιο.

Από τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, το ΚΚΕ υπερψήφισε την πρόταση κι επανέλαβε ότι «τα σκάνδαλα είναι κομμάτι του καπιταλισμού» και ότι το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι οι συνεχείς περικοπές της δημόσιας υγείας σε όφελος των ιδιωτών. Η Χρυσή Αυγή στήριξε κι αυτή την πρόταση βλέποντας την ευκαιρία να εκδικηθεί τον Σαμαρά και να αυξήσει την επιρροή της στο νεοδημοκρατικό ακροατήριο. Η Ένωση Κεντρώων δια του αρχηγού της φρόντισε να φωτίσει για άλλη μια φορά σκοτεινές πτυχές του παρασκηνίου που μόνο ο Βασίλης Λεβέντης γνωρίζει, ενώ σχεδόν πρότεινε διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με τις ΗΠΑ αν αυτές επιμείνουν σε ονομασία της πΓΔΜ που να περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».

Τραγική φιγούρα ο πρώην υπηρεσιακός πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος. Όσο εύλογη και η απορία που εκφράστηκε μολις ακούστηκε το όνομά του: καλά οι άλλοι, αυτός πότε πρόλαβε να φάει; Φαίνεται πως το κύκλωμα μη θέλοντας να ρισκάρει την προοπτική της κομπίνας δεν έκανε διάλειμμα ούτε την περίοδο της υπηρεσιακής εν άγνοια του ανθρώπου που βρέθηκε στη λάθος θέση τη λάθος στιγμή. Με τρεμάμενη φωνή προσπάθησε να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας.

Θα βγει τίποτα από όλη αυτή την ιστορία; Είναι αρκετά νωρίς για να κάνει κάποιος ασφαλείς προβλέψεις. Ενώ οι αμερικανικές πηγές λένε ότι η υπόθεση είναι δεμένη δεν έχουμε πολλά στοιχεία στη διάθεσή μας κι ό,τι έχουμε θυμίζει για την ώρα, Siemens: ένα υπαρκτό σκάνδαλο και κάποιες σκιές, άγνοια για το πού πήγαν τα λεφτά κι ένας Σαλμάς που θέλει να μιλήσει. Όπως και στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου ό,τι αφορά το σκάνδαλο αυτό καθαυτό έχει παραγραφεί κι αν βγει κάτι θα είναι μέσω του ξεπλύματος μαύρου χρήματος που δεν έχει παραγραφεί ακόμα. Οπότε χωρίς λογαριασμούς, ακίνητα κι ό,τι άλλο μπορεί να στοιχειοθετήσει το ξέπλυμα δε θα έχουμε κάτι ουσιαστικό.

Θα αναρωτηθεί κάποιος αφού δεν είναι και τόσο δεμένη η υπόθεση με βάση τα όσα ξέρουμε, γιατί η κυβέρνηση εμφανίστηκε με χαλαρό υφάκι απευθύνοντας τον λόγο στους φερόμενους ως εμπλεκόμενους; Υπάρχει φυσικά το ενδεχόμενο να ξέρουν μερικά πράγματα παραπάνω, αλλά δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία. Ακόμα κι αν καταρρεύσει πλήρως η διαδικασία, η κυβέρνηση θα έχει κερδίσει χρόνο μέχρι τις εκλογές με την αξιωματική αντιπολίτευση να απολογείται, θα έχει έτοιμο το αφήγημα για συνέχιση της λιτότητας, ειδικά στον χώρο της υγείας, λόγω των χρημάτων που χάθηκαν από τη Novartis και -το βασικότερο- η πλήρης ρήξη με ό,τι είχε απομείνει από το ριζοσπαστικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ θα έχει ολοκληρωθεί. Πλέον ο καπιταλισμός θα κοιμάται ήσυχος, απαλλαγμένος από κάθε αφηρημένη ευθύνη για τα τα οικονομικά σκάνδαλα, κι ο ΣΥΡΙΖΑ, ενταγμένος πλήρως στο αστικό στρατόπεδο θα αφοσιωθεί στην καταπολέμηση των φαινομένων διαφθοράς. Μόλις αρχίσουν να έρχονται ή να μην ερχονται τα πρώτα στοιχεία στην επιτροπή θα αποκρυσταλλωθεί και η θέση που θα κρατήσει η ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει να αντέξει ακόμα μια διαδικασία αυτοκάθαρσης και σε περίπτωση που βρεθεί κάποιο στέλεχος του με το δάχτυλο στο μέλι πιθανόν να αφήσουν στο Ποτάμι και στον Σταύρο Θεοδωράκη ένα ανέλπιστο μονοπώλιο στον χώρο του κέντρου. Οι συνεδριάσεις προμηνύονται πολλές και πολύωρες, έχουμε πολλά ακόμα ξενύχτια μπροστά μας….