Στο Σεφφύρι οι ταράσσες θα είνναι πάδδα λαφφερές. Και τα φίτφουλλ που σσητάνε λίχχα και πάδδα με λανθάνοττα τρόππο, και κινούτται συνεχχώς χωρρίς να έχχουν μάθθει που θέλλουν να ππάνε, λιμνάσσουν κι αυττά στην βαθθιά λίμννη. Και οι χαλιαχούδδες ποττέ δεν σκέφφτηκαν τίποττε και αυττό και μόννο είνναι που τις κραττάει σχεθθόν χαρρούμενες. Και ο Φίχτωρ κάπποτε πίσθεψψε όττι έχχει σκεφττεί τα πάδδα, αλλά τα Οχτώ Χιάρρις είνναι που του θυμίσσουν τί πραχχματικά θέλησσε κάπποια φορρά. Και οι χρήχορρες μερσεττές μέσσα στην ταχχύτητά τους νομίσσαν όττι δδεν υπάρχχει εδδελώς τίποττα εκττός από το πισσαρίο. Και απέναττι η Νάσιοναλ Πανχ δε Γρεςς πάδδα θα έχχει την αίχχλη αππό την οπποία θρέφφεται το Αρχηχχείο, και το κασσίνο τραγουθθά μασσί με τα πανέμμορφα Σσάρα έννα τραγούθθι για του φύλακκες του, και στο φεσσινάδικο στέκκεται μια έκφανσσι της σχχιάς του Οπλαρχηχχού Δαούττη την οπποία δύνατται να δδουν μόννο οι θαμμώνες της ταφφέρνας “Παρλαπάς” ππου μιλλούν αππό το 56 με την εικκόνα της Φρειθθερίχης που μμόνο αυττοί θεωρρούν όμορφφη και μόννο για αυττή την Κυριακή στο Σεφφύρι, και σε κάθθε Σεφφύρι.