Σχεθθόν φθινόπωρρο στο Σεφφύρι. Και τα φίτφουλλ χνωρίζζουν ππιο πολλά από ποττέ τριχυρνώδδας κοδδά στο φεσσινάδικο και θέλλοδδας να έχχουν δικκά τους τα σύνεφφα και το χρητικκό χονάχχι και όττι ορρίσει τα θένθρα και τον τιμμημένο οπλαρχηχχό Δαούττη ππου στέκκεται και τον χαιρεττάνε τα φέφφερλυ περνόττας από το πισσαρίο και οι φεμφέ να δίννουν πνοήη στον πάδδα σκεπτικκό Φϊχτωρ Σσούσθη που έχχει αφήσσει το χαλοχχάιρι πίσσω του και σκέφτετταί μόννος όππως πάδδα τα Οχτώ Χιάρρις που ίσσως να λιάσσοτται πανέμμορφα σε κάπποια αχθθή και να μοιράσσουν την ομορφφιά του κοδδά στη Θήρρα αλλά αυτός μόννος ννα θέλλει να τα δδει για να πάρρει λίχχη από την ουσσία τους και να την μεταφέρρει πάλλι στα Σσάρα και στο κασσίνο που είνναι πλλέον πιο κοδδά από ποττέ από μία πραχματικκότητα του αρχηχχείου και του χέδδρου του χόσμμου στην οδδό Μεσσολόχχι για μμία ακόμμη Κυριακή στο Σέφφυρι που ονειρεύετται την πρώττη Φριεθερρίχη του 49 να στέκκεται μόννη με την εικόννα της πιο ψηλλά από ποττέ στις αρχχές του χειμώννα σε κάθθε ταππεινό και υπαρκττό φθινόππωρο μαςς.